Potdikkie wat zit dit ‘concept’ goed in elkaar. Maar Dum Dum Girls is meer dan een concept. Het zijn goede muzikanten met een eigen stijl en een aantal heel aardige liedjes. Nu wat meer jeu en schwung dan komen ze nog heel ver.

GEZIEN:
Dum Dum Girls, Motel Mozaique, Rotown, 9 april 2011

MUZIEK:
Potdikkie wat zit dit ‘concept’ goed in elkaar. De bandnaam klopt (afgeleid van een Iggy Pop track) de invloeden kloppen, de styling (Bauhaus meets Victoriaans) is spot-on en er zit ook nog seks in deze band. De vier prachtige dames blijken prima muzikanten. Ze maken popmuziek met een scherp noiserandje. Voorheen was dat meer garage/lo-fi, anno 2011 is de sound meer opgeschoond. Inmiddels hebben ze twee EP’s en een album uitgebracht. Overigens hoor je op de muziek van Dum Dum Girls te dansen als Uma Thurman in Pulp Fiction, vlak voor de heroine overdosis.

PLUS:
Wat een plaatje is deze band. Nee, dat zeg ik niet als hongerige man, ook dames draaien zich richting podium wanneer deze schoonheden opkomen. Zangeres Dee Dee heeft zangles genomen en klinkt beter dan ooit. De band speelt strak en ze hebben hun geluid van ‘overbodige’ rafelrandjes ontdaan. Ook oude nummers klinken ineens netjes. De dames zijn veel te cool om tegen deze zaal te spreken, ze rammen in veertig minuten hun set erdoorheen, drinken ieder een limonadeglas Jack Daniels en stappen dan weer het podium af. De gitaardansjes zijn ingestudeerd, maar best charmant. Een rustige Chris Isaak ballade focust de aandacht. Bij Jail La La gaat het voor het eerst een beetje los. Dee Dee ontbloot haar tanden en trekt haar wipneusje op als een woord intonatie verdient.

MIN:
Dum Dum Girls is een heel eind op weg, maar mist nog twee of drie kneiters van hits; hoogtepunten van de set waar je het later nog over hebt. De dames doen sexy, maar zijn allesbehalve geil. Het is geroutineerd en de set is erg eenvormig. Veertig minuten spelen is prima als je de zaal doet kolken, anders is het gewoon te kort.

CONCLUSIE:
Limonadeglazen whisky, de mooiste leggings en de strakste pony’s; Dum Dum Girls zijn headturners. Ook goede muzikanten en dames met visie en stijl, maar voordat de aandacht in een recensie daar naar uit gaat, moet er eerst een heel goed tweede album verschijnen. De enige woorden die de groep met het publiek wisselt zijn "thank you" "it's good to be back" en het epische "this one's brand new". He Gets Me High zingen en klinken alsof je al jaren droog staat, geloof ik niet. Kom op dames!

CIJFER:
7