Low Point Drains zijn het voorgerecht voor deze avond en openen met de eerste gitaarriffs in een goed gevulde Exit. Ze schudden iedereen wakker. Het duo is weer terug in hun oude formatie, want de bassist is opgestapt. Ze zijn weer een koppel bestaande uit Mr. Drain (drums) en Mr. Point (gitaar/zang). Je krijgt even heimwee naar de vette baslijnen, maar de energie en het plezier wat de twee tentoon spreiden, is aanstekelijk en doet die heimwee al snel vergeten. Daarbij hebben ze buiten hun bekende repertoire ook weer nieuw werk. Dit klinkt geïnspireerd en belooft veel goeds voor de toekomst. Vooral het instrumentale nummer wat de mannen spelen is vernuftig en geeft weer een nieuwe dimensie aan hun garagebluestrashpunk. Daarbij gaat Mr. Point nog steeds driftig op de knieën om vol emotie zijn gitaar te bespelen, wat het showelement ten goede komt.
Na het voorgerecht wordt het hoofdgerecht opgediend in de vorm van Los Fusibles. Geen plakkerige pasta, maar zeer smeuïge, goed geoliede garagerock. Deze vierkoppige formatie uit het zonnige Zuid-Spaanse Alicante maken er een garagefeestje van. Ze doen qua dynamiek een beetje denken aan The Hives, maar dan in een wat ruiger jasje. Ze proberen het publiek mee te trekken in hun energieke set, door tussen het publiek heen te lopen en ‘Cabrones, DANCE!!’ te schreeuwen, maar tevergeefs. Het publiek lijkt een harde week werken achter de rug te hebben, want het blijft, op een uitzondering na, bij wat hoofdgeknik en lichte bewegingen. Het was een lekker gepeperd hoofdgerecht met een flinke dosis garage en een pittige punkrock salsa. Hasta lluego, cabrones!
Als laatste band treedt vanavond de Keefmen uit Meppel op. Dit holbewonerstrio was ook wat zoeter dan de andere twee gerechten, dus in dat opzicht ook met recht het toetje van de avond. Dat neemt niet weg dat de garage flink gerockt werd. De muziek doet een beetje denken aan de sixties met een knipoog naar the Beatles, met de catchy melodietjes en dito teksten, maar dan een stuk steviger. Daarbij heeft zanger/gitarist Henri een heerlijk krakerige hoge stem met lekkere uithalen, die zeer goed past bij hun rammelende rock. ‘Be a Keefman’ is de titel van een liedje en ik ben om. I’m a Keefman for life! Dit jaar kwam eerste langspeler uit, dus gaat dat luisteren!
Na het laatste nummertje ziet het publiek er tevreden en volgegeten uit. Het was een geslaagd 3-gangen garage dineetje en smaakt naar meer!