Op zondag 3 oktober worden voor de vijftigste keer de Edisons uitgereikt. De Edisons worden uitgereikt aan artiesten die in een periode van anderhalf jaar iets bijzonders hebben verricht op muzikaal gebied. De prijzen worden uitgereikt in negen categorieën. Een kundige jury bepaalt wie er met de Edison naar huis gaat en er zijn ook publieksprijzen (o.a. de Veronica Televisie Publieksprijs). De jury bestaat uit: Leo Blokhuis (jury voorzitter), Daniel Dekker, Roosmarijn Reijmer (3fm), Jeroen Nieuwenhuize, Jean-Paul Heck (Telegraaf), Erik Kross en Rinske Wels. De uitreiking vindt plaats in het WTC gebouw te Rotterdam. Prinses Maxima is ook aanwezig om het 50 jarig jubileum een extra glans te geven. De presentatie van de avond is in handen van Daphne Bunskoek.
Na een welkomstwoord van Paul Solleveld (Edison Stichting) wordt de avond geopend door Kane met 'No Surrender' (dit nummer is ook genomineerd voor beste song). Daarna begint de uitreiking vrijwel meteen. Later op de avond is de uitreiking te volgen via televisie, dus alles moet snel gebeuren (maar wel op een goede manier). Terwijl Daphne Bunshoek een introductiepraatje houdt wordt er een paar meter naast haar omgebouwd voor de volgende band, zodat die meteen kan starten.
De eerste categorie van de avond is theater. De genomineerden zijn: Nynke Laverman, Stef Bos en Sara Kroos.
Winnares: Nynke Laverman
Lisa Loïs staat ondertussen al klaar, onder begeleiding van een pianist, om haar nummer 'Smoke' ten gehore te brengen. Lisa heeft de afgelopen anderhalf jaar een steentje bijgedragen aan de muziekwereld door met haar debuutalbum 'Smoke' op de proppen te komen. In 2009 won zij X-Factor en met haar versie van Leonard Cohen's 'Hallelujah' behaalde ze de nummer 1 positie. Lisa is genomineerd in de categorieën beste nieuwkomer, (publieksprijs) beste album en voor de Veronica Televisie Publieksprijs.
Dan is het alweer tijd voor de tweede categorie van de avond: comedy.
De genomineerden zijn: Marc-Marie Huijbregts, Herman Finkers en Niet Uit Het Raam (NUHR)
Winnaar: Herman Finkers
Na een dankwoord en wat grapjes tussendoor overhandigt Finkers zijn dvd aan Prinses Maxima.
Bertolf, genomineerde voor beste mannelijke artiest, heeft dit jaar niets te klagen. Zo heeft hij in maart de Zilveren Harp gekregen en wellicht vanavond een Edison. Nu treedt hij op voor het genodigde publiek van Edisonpop. 'Another day' klinkt door de zaal waarna een daverend applaus klinkt. Het is deze artiest zo gegund, maar de concurrentie in zijn categorie is erg hoog. De andere twee genomineerden zijn artiesten die al lange tijd meedraaien (Guus Meeuwis en Tiësto).
Na de performance van Bertolf is het tijd voor de categorie beste nieuwkomer. Deze Edison wordt uitgereikt door Rotterdamse zangeres Sabrina Starke, die vorig jaar deze prijs in ontvangst mocht nemen.
De genomineerden zijn: Tim Knol, Waylon en Lisa Lois.
Van dit rijtje is Tim Knol de enige die niet via een talentenshow op televisie bekend is geworden. In januari lanceerde hij zijn gelijknamige debuutalbum 'Tim Knol' en heeft dit jaar vele festivals mogen doen waaronder Lowlands. Niet gek dat Tim Knol de winnaar is van deze Edison.
Na de dankwoorden van Tim Knol is het tijd voor een optreden van de Volendamse formatie de 3JS en Ellen ten Damme (inclusief begeleidingsband). Aparte samenwerking, die wel zijn vruchten heeft afgeworpen. Het nummer 'Wat is dromen?' heeft enkele weken geleden de nummer één positie gehaald. Ook apart dat de 3JS een keer live spelen, want vaak wordt er een bandje in gestart en is zanger Jan Dulles de enige van de drie die live iets doet. Helaas is het te vaak voorgekomen dat de gitaren niet waren ingeplugd en dat ze 'playbackend' gitaarspelen. Niet erg professioneel... Toch bewijzen ze met dit optreden dat het toch kan.
Tijd voor de eerste publieksprijs in de categorie beste song. Het publiek kon kiezen uit vijftien nummers en heeft gekozen voor 'No Surrender' van Kane. De heren van Kane zijn al 11 jaar bezig en zijn weer helemaal terug. Hun album 'No Surrender', die in 2009 uitkwam, heeft ervoor gezorgd dat Nederland deze Hagenezen nog niet is vergeten. Maar is Nederland niet onderhand Kane moe? Ze winnen dit jaar de een na de andere prijs, maar toch is er altijd weer een hoop commentaar achteraf. De band zal zich er in ieder geval niets van aantrekken, zij nemen het bronzen Edison beeldje mee naar huis.
Het is weer tijd voor een optreden en deze keer van de Friese Nynke Laverman, die eerder op de avond de Edison in de categorie theater in de wacht sleepte. Met 'Snie Yn Augustus' laat ze een goede indruk achter. Ook al kan niet iedereen de Friese taal verstaan, haar zachte stemgeluid klinkt erg overtuigend.
De tweede en laatste publieksprijs van de avond is in de categorie beste album. Deze prijs wordt uitgereikt door radio dj en Edison jurylid Jeroen Nieuwenhuize. Ook hier kon het publiek uit vijftien albums kiezen waaronder 'Wait For Evolution' van De Staat, 'The Hermit Sessions' van Kyteman’s Hip Hop Orchestra en 'Deleted Scenes From The Cutting Room Floor' van Caro Emerald. Erg goede nominaties, dus het is spannend wie deze Edison mee naar huis neemt. De uitslag is nogal verbazingwekkend, want de 3JS winnen de Edison in deze categorie voor hun album 'Dromers en Dwazen'. Erg leuk voor de Volendammers, maar pijnlijk voor menig muziekliefhebber. 3JS is geen slechte band, maar als je ze vergelijkt met bands als de Staat en Kyteman is het verbazingwekkend dat de prijs niet naar een van hun is gegaan...
Di-rect staat klaar om het podium om het publiek weg te blazen. Dankzij hun nieuwe zanger Marcel Veenendaal zijn ze weer helemaal terug. Ze waren helaas maar een keer genomineerd voor een Edison en dat was in de categorie beste album. Deze is net voor hun neus voorbij gegaan naar de 3JS. Di-rect zet een goed optreden neer met 'This Is Who We Are'. Ondertussen gieten de feestgangers die hebben gewonnen zich vol met champagne en de genomineerden die nog kans hebben om te winnen zitten te billenknippen op hun stoelen. Snel door naar de volgende categorie.
In de categorie beste groep zijn 3JS, Kane en Kyteman’s Hip Hop Orchestra genomineerd. Het is een beetje voorspelbaar dat Kane deze prijs zou winnen. Gelukkig is de winnaar deze categorie niet bepaalt door het publiek, maar door de echte vakjury. De Edison gaat NIET naar Kane, maar naar Nederlands trots Kyteman’s Hip Hop Orchestra. Het hele orkest komt het podium op voor een dankwoord en Colin Benders mag trots zijn. Dit jaar mocht hij al de popprijs in handen nemen op Noorderslag en nu een Edison.
Tijd voor de dame die gek genoeg nog geen Edison in ontvangst heeft mogen nemen: Caro Emerald. Er volgt een akoestisch optreden van het nummer 'Stuck'. Dit jaar kon je absoluut niet om Caro Emerald heen. 'Back It Up' en 'A Night Like This' waren overal te horen en ze heeft nu zelfs al succes in het buitenland.
Eerder deze avond trad Bertolf op die genomineerd is in de categorie beste mannelijke artiest. Ook zijn Guus Meeuwis en Tiësto genomineerd. Bertolf is een goede artiest, maar moet nog erg groeien om het niveau van Guus Meeuwis te bereiken. Guus Meeuwis is de welverdiende winnaar van deze categorie. Al vijftien jaar is hij bezig om de Nederlandse muziekwereld op te frissen met zijn Nederlandstalige liedjes. Iedere keer lukt het hem weer en Nederland krijgt maar geen genoeg van deze Brabander. Zijn stadionconcerten zijn vaak ruim van tevoren uitverkocht en zelfs zijn oude hits doen het tegenwoordig nog goed op feesten.
Tim Knol en zijn bandleden hebben net een kersverse Edison ontvangen voor beste nieuwkomer en staan nu alweer klaar om op te treden. Met 'Sam' is het duidelijk waarom Tim Knol de prijs heeft gewonnen. De muziek is erg toegankelijk en hij mag boffen met de band die achter hem staat. Stuk voor stuk goede muzikanten (o.a. Anne Soldaat op gitaar) en Nederland is nog lang niet van Tim Knol af. Dit is een artiest die nóg meer in zijn mars heeft.
Zou Caro Emerald eindelijk lukken om een Edison te winnen? Nu is het tijd voor de categorie beste vrouwelijke artiest. Samen met Anouk en Wende is zij genomineerd in deze categorie. Vluchtig door de zaal kijkend is er geen spoor te vinden van Anouk. Leo Blokhuis reikt de Edison uit en vindt dat de winnares de prijs meer dan verdient heeft: Caro Emerald. Caro is zeer emotioneel tijdens het dankwoord en het harde werken dit jaar heeft geleid tot het winnen van een Edison.
De Edison Pop Oeuvreprijs is gewonnen door de Limburgse band Rowwen Hèze. Dat zij deze prijs hebben gewonnen is al een tijd bekend. Limburgs trots heeft de eer om Edisonpop af te sluiten met maar liefst twee nummers (de rest moest het doen met een nummer). Bij 'America' zit de stemming er al aardig in, maar bij 'Limburg' wordt er meegezongen. De band viert dit jaar zijn 25-jarig jubileum en Guus Meeuwis liet horen dat hij erg gecharmeerd is van deze band. Met deze Limburgse klanken is de uitreiking afgelopen in Rotterdam.
Tijdens de afterparty in Rotterdam Hall is er een optreden van Rotterdamse Pam Feather en haar band. Dit jaar kwam haar album 'Feather Tales' uit en heeft ze o.a. op Metropolis gestaan. Zij heeft de eer om de muziek op de afterparty te verzorgen. Dit is haar kans om het publiek kennis te laten maken met haar muziek. Er lopen allemaal belangrijke mensen uit de muziekwereld rond, dus de lat ligt hoog voor Pam. Nummers als 'Phone Call' en 'Cannot Change The Weather' swingen lekker en naarmate de set vordert wordt er gedanst. Ook gooit ze er een jamsessie in met haar mede bandleden. Enthousiast is ze zeker, maar er zijn maar weinig mensen die met hun volle aandacht luisteren. De afterparty is geschikt om nieuwe contacten op te doen in de muziekwereld, dus daar zijn de meeste ook mee bezig. De winnaars worden gefeliciteerd en de overige genomineerden maken praatjes met collega's. De muziek van Pam Feather is meer achtergrondmuziek geworden. Achtergrondmuziek waar niet over geklaagd mag worden.