Van 25 juni tot 11 juli vindt in Rotterdam de vijfde editie van het jazzfestival North Sea Round Town plaats. Het jazzfestival dat ieder jaar rondom het North Sea Jazz Festival plaatsvind heeft dit jaar wederom een indrukwekkende lijst van topartiesten. Op woensdag 30 juni staat Schadinova (ex Room Eleven Janne Schra en haar band) in De Unie voor een Talk and Play performance.
Schradinova bestaat uit Janne Schra op zang, ex Room Eleven bandleden Lucas Dols (bas) en Tony Roe (toetsen), gitarist Stef van Es en Santindra Kalpoe (drums/percussie). Gedeeltelijk een nieuwe band dus, want de helft is uit haar oude band afkomstig. Het is de bedoeling dat de band vandaag gloednieuwe nummers laat horen, die op het album komen dat in oktober wordt uitgebracht.
De set wordt geopend met het rustige nummer 'Storm'. Janne vraag meteen het publiek om mee te neurieën en dat zorgt meteen voor een intieme sfeer. De overige bandleden zijn allen gehuld in hetzelfde shirt met slierten eraan. Deze klederdracht is gekozen, omdat de naam Schradinova Oost-Europees klinkt.
Na het nummer vertelt Janne dat ze blij is dat er mensen in de zaal zitten en niet op het terras. Het nummer 'Dogs Bark' gaat erover dat je je niet krampachtig aan dingen vast moet houden.
Na het nummer is het tijd voor het interview met Janne, dat gedaan wordt door Amanda Kuyper. Het leuke aan het 'Talk and Play' concert is de afwisseling. Je ziet een band op het podium die hun liedjes laat horen en tijdens het interview kom je meer te weten over o.a. de achtergrond van de band en de betekenissen van de liedjes. Binnengekomen in de wereld van Janne vertelt zij over haar oude band Room Eleven. Room Eleven was erg succesvol met een tour door o.a. Japan, Canada en veel Europese landen, album opgenomen in Amerika, maar na al die jaren was het tijd voor iets nieuws. Janne vertelt dat ze erg dankbaar is dat dit allemaal gebeurd is en dat het een waanzinnige ervaring was. Ze hadden ook zoveel getourd, dat het creatieve proces niet meer spontaan ging. "Het ging allemaal te hard, maar eigenlijk mag je dat niet zeggen. Je moet blij zijn met een schip dat doorraast. Maar op een gegeven moment heb je het niet meer in eigen hand."
Janne staat er als tekstschrijfster om bekend dat ze van kleine dingen hele lieve, vrolijke liedjes kan maken. Zo had ze tijdens Room Eleven een nummer over de afwas geschreven. Waar haalt zij toch haar inspiratie vandaan?
Janne vertelt dat het schrijfproces meestal begint tijdens dingen die vanzelf gaan, bijvoorbeeld de afwas doen of fietsen. Ze heeft nu ook een krijtje in haar keuken, zodat ze hetgeen kan opschrijven wat haar te binnen schiet. Meestal zijn het woorden, maar soms ook melodieën. Ondanks dat schrijft zij niet in notenschift, ze denkt visueel.
Janne krijgt het compliment dat haar stem bijzonder, suikerzoet en liefdevol is. Af en toe met een rafelig rauw randje aka Joni Mitchell.
Weer terug naar het nieuwe project Schradinova; Wat wil Janne dat het publiek gaat horen? "Ik weet nog niet precies wanneer ik mijn stempel heb gedrukt, dat moet ik nog ontdekken. Ik wil niet hetzelfde effect krijgen als de band The Black Keys. Dat vind ik overigens een hele goede band, maar ze hebben op al hun cd's hetzelfde geluid. Dat wil ik niet met Schradinova. Ik wil niet bewust stilstaan bij wat voor genres erin zitten. Ik wil niet dat de band zich vastgetekend aan een bepaald genre." De band staat open voor alles en Janne vertelt dat ze ook wordt beïnvloed door van alles. In augustus vertrekt ze met Benjamin Herman naar het buitenland voor het project In A Cabin With. Daar gaan ze samen vijf tot tien nummers maken in tien dagen.
Na het lange gesprek en het kijkje in de wereld van Janne Schra is het tijd voor een nummer voor de pauze begint. 'Italian Family' klinkt door de zaal en ze vertelt er vrolijk bij dat ze niet eens een Italiaanse familie heeft. Waar ze deze inspiratie vandaan heeft is vooralsnog een raadsel...
Na de pauze wordt het nummer 'Stranger' gestart. Een nummer met een instrumentaal intro dat veel weg heeft van 'That Man' van Caro Emerald. Bassist Lucas Dols heeft zijn elektrische bas ingeruild voor een contrabas. Helaas zit er een bromgeluid in de monitor, dus de elektrische bas komt weer tevoorschijn. Het nummer dat volgt, 'Pencil Revolution', heeft een apart verhaal. Janne vertelt dat het liedje gaat over potloden die boos zijn dat ze geen handtekeningen mogen zetten en dan ontstaat er een chaos tussen de potloden, gummen en scharen. Het is nu wel duidelijk dat Janne in een grote fantasiewereld leeft. Ze heeft een kinderlijke manier van kijken op de wereld en ze kan dat goed uiten in haar nummers. De fantasiewereld waar ze in leeft is de basis van de muziek. Het nummer 'Glowing' is enigszins bekent, aangezien Janne dit nummer ook op het Noorderslag festival liet horen. Dit nummer springt meteen uit en het zou een uitstekende keus zijn als eerste single.
Opvallend om te zien dat er een enorme glimlach op Janne's gezicht verschijnt na ieder nummer, betoverend mooi. Bij het nummer 'Take Off' zit ook een leuk verhaal. Janne was op het vliegveld in Denemarken, moest door beveiligingspoortjes en deed haar riem af. Toen ze vroeg: "Anything else?", antwoordde de douanebeambte met: "Maybe later..." In dit nummer zijn Afrikaanse invloeden te horen. De drummer ruilt zijn drumstel voor een trommel en Janne laat haar kunsten zien op de tamboerijn. Met het Room Eleven liedje 'Swimmer' wordt de set afgesloten. De band heeft dit nummer helemaal eigen gemaakt. Van experimenteel naar rustig en het nummer krijgt op het einde meer tempo.
Hierna volgt een slotinterview waar Janne vertelt over haar jeugd. Ze is niet muzikaal opgevoed. Ze hadden maar vier cd's thuis. Wel hadden ze veel platen, maar geen platenspeler. Toen ze ouder werd begon ze te luisteren naar Nina Simone en ze was verkocht. Een muzieklerares op school had ooit gezegd dat ze een mooie zangstem heeft en na haar filmopleiding trok ze de stoute schoenen aan en hing een briefje in het conservatorium van Utrecht met: 'Zangeres zoekt band.' Arien Mollema (ex gitarist Room Eleven) reageerde erop en samen richtten zij Room Eleven op. Ze oefenden in repetitiekamer 11 en vandaar de naam. Nu kan ze deze tijd achter zich laten, ook al was het een mooie tijd met als absoluut hoogtepunt optreden op het jazzfestival in Montreal.
Na enkele vragen vanuit het publiek neemt Janne plaats achter de vleugel en zingt ze nog een liedje solo. Het publiek krijgt nog een liedje voorgeschoteld. Tony Roe start het nummer 'Stronger' (weer oud Room Eleven nummer) met de blaaspiano en de band krijgt het publiek helemaal mee. Er wordt meegeklapt en na afloop blijft het publiek klappen.
Janne haalt het publiek dicht bij zich en creëert een huiskamersfeer. Dit nieuwe project Schradinova heeft haar goed gedaan. Zij en haar nieuwe bandleden zijn er helemaal klaar voor!