Quallofill; Geluidjesfreaks met een zachte G

Het Grote Interview met gratis download.

Daniel Baggerman, ,

Een nieuwe cd (The Man Who Likes Trouble), en nieuw label (Poptronique) en een weblog wat uit zijn voegen barst (Wobly.nl), Quallofill heeft het drukker dan ooit. 3VOOR12Rotterdam vond het de hoogste tijd voor een gesprekje met Leonne Van Dongen en Roel Willems, de twee vriendelijke Rotterdammers met Limburgs temperament. En we wisten ze ook nog een mooie exclusieve gratis download te ontfutselen.

Het Grote Interview met gratis download.

Je waant je in een ander tijdperk in huize Quallofil, een jaren-'30 ééngezinswoning in Charlois, twee bushaltes van de Maastunnel verwijderd. De kleuren bruin en zeegroen zijn overheersend, en de vintage meubels en funky vazen maken het sixties-interieur compleet. We praten in deze knusse omgeving over Quallofill, het muzikale project dat Leonne Van Dongen en Roel Willems in 2003 begonnen. De wortels van Leonne en Roel liggen in Limburg. Beide afkomstig uit de buurt van Heerlen werd de muziek er al vroeg ingegoten door het onvermijdelijke Pinkpop. "Ik woonde zo dichtbij dat ik de fiets pakte om even thuis naar de wc te gaan," vertelt Roel. In 2003 werd Limburg verruild voor Rotterdam en zag de eerste cd van Quallofill het levenslicht. Hun debuut Moodplanner trok de aandacht van de Grote Prijs van Zuidholland en het tweetal werd gevraagd voor de singer/songwriter-finale. "We hadden ons eigenlijk ingeschreven in de categorie bands, maar werden gevraagd voor de singer/songwriter-finale," vertelt Roel. Omdat ze nog nooit hadden opgetreden werd voor de finale nog snel een generale repetitie gepland in Heerlen. Op zondagmiddag 21 maart 2004 wist Quallofill in Rotown de derde plaats te bereiken en de publieksprijs te veroveren. Het winnen van de publieksprijs resulteerde in een handjevol optredens, waarbij Quallofill gebruik maakt van een drummer. In 2005 verschijnt de tweede cd; Votre Enfant, ook in eigen beheer. De plaat is minder experimenteel dan de voorganger Moodplanner. Roel legt uit: "Door het optreden zijn we voor die plaat meer akoestische nummers gaan schrijven, de hele plaat straalt meer bandgevoel uit dan Moodplanner."" Na het verschijnen van de plaat wordt nog een paar keer opgetreden, maar dat gaat niet zo makkelijk. "Het blijkt moeilijk om ons te programmeren, we passen niet echt in het clubcircuit," vertelt Roel. De muziek van Quallofill laat zich moeilijk in een hokje stoppen en de band is niet zo gelukkig met het singer/songwriter-stempel. "Wij vertellen geen verhaaltjes, het is niet zo direct," volgens Roel. In Nederland zien ze weinig gelijkgestemde bands, ze voelen meer affiniteit met Belgische en Franse acts. "Maar we halen onze invloeden ook wel uit oude filmuziekjes," vertelt Leonne. Het grootste deel van 2005 besteedt Quallofill aan de opnames van hun derde plaat The Man Who Likes Trouble. Ze brachten deze keer meer tijd in de studio door dan ooit. Toch vinden ze het zelf hun meest spontane plaat. Leonne vertelt; "Deze cd is spelenderwijs tot stand gekomen. We hebben veel geluiden opgenomen en zijn daar in de studio met effecten mee aan de slag gegaan." Een rondleiding door de bewuste studio is kort maar krachtig. In een hoekje liggen een sampler, wat effectpedalen en een mengpaneel. Roel speelt de muziek allemaal zelf in en gaat alleen voor het mixen achter zijn computer zitten. Vol trots haalt Roel een piepklein Casio-keyboardje tevoorschijn; "Hier doe ik bijna alles mee." Zijn vier glimmende gitaren raakt hij steeds minder aan. "We zoeken steeds meer het experiment, het is meer gevoelsmatig dan theoretisch". Dat hierbij wel eens iets fout gaat is voor Quallofill eerder insparatie dan een probleem. "Het is een proces van opnemen, mixen en schrappen." vertelt Leonne. Haar gelaagde zangpartijen neemt ze op in de kast in de hoek van het kamertje. "Er blijven ook vaak dingen liggen, die we veel later dan weer oppakken en afmaken." De twee vullen elkaar aan in de studio. "Leonne schaaft heel lang aan dingen, maar ik ben sneller tevreden," vertelt Roel. "Ik heb de neiging dingen te maken die voor een groter publiek toegankelijk zin, terwijl Leonne het vaak minder toegankelijk wil." Dat ze eigenlijk een studioband zijn geworden vinden Leonne en Roel geen probleem. "We willen wel weer optreden," vertelt Leonne, "maar dan alleen nog met een voltallige band. We hebben de interactie op het podium gewoon nodig." Na het afronden van de opnames voor The Man Who Likes Trouble, heeft Quallofill nog even geprobeerd een geschikt label te zoeken. Omdat het moeilijk blijkt een platenmaatschappij te vinden waar de muziek van het duo tot zijn recht komt, besluiten ze tot het oprichten van een eigen label, Poptronique. Voorlopig zijn ze nog wel de enige act op hun label, maar Roel sluit niet uit dat er in de toekomst meer bij zullen komen. The Man Who Likes Trouble is als legale download te krijgen op legaldownloads.nl. Binnenkort verwacht Poptronique ook een fysieke distributie-deal te gaan sluiten, zodat de cd ook via internet en in winkels verspreid kan gaan worden. Het uitbrengen van de plaat op Poptronique heeft ze bewuster gemaakt, "er zat voor het eerst een plan achter bij deze release" Niet dat het Quallofill nu alleen om de roem gaat, integendeel; "We doen dit zolang we het zelf leuk vinden, elke plaat kan de laatste zijn," vertel Leonne. "We willen vooral mensen blij maken, mensen raken met onze muziek. dat is belangrijker dan bekendheid." Naast Quallofill en Poptronique vindt Roel nog net genoeg tijd om zijn 'uit de hand gelopen blog" Wobly.nl bij te houden. Begonnen als een plek om zijn artikelen die hij voor musicfrom.nl schrijft te plaatsen, is zijn weblog na ruim een jaar uitrgegroeid tot een serieuze muzieksite. Door tijdgebrek, Roel heeft ook nog een full-time baan, gaan alle interviews per mail. Hij richt zich op muziek uit Nederland en België, maar Wobly brengt geen nieuws. "Het nieuws is wel van invloed, maar het is vooral een muzieksite," vertelt Roel. Met zijn Pop Scene Investigation ondervroeg hij groten als Spinvis, Mauro Pavlowski en Voicst, maar ook de meest obscure acts krijgen bij Wobly de aandacht. Groter dan het nu is hoeft zijn site niet te worden, vindt Roel; "ik heb nu al geen tijd meer over, Wobly.nl kan niet meer groeien." Hij gebruikt de site niet om zijn eigen muziek te promoten; "Quallofill en Wobly staan helemaal los van elkaar, ik wil het niet als springplank gebruiken," legt Roel uit. In de nabije toekomst staat een clip voor het nummer To The Death Baby gepland, hun derde video alweer. En met de deadline van één cd per jaar die ze zichzelf stellen ("anders weet je nooit wanneer je er mee op moet houden.") blijven Roel en Leonne onverstoord knutselen aan hun bewerkelijke popjuweeltjes. Quallofill is ook al een poosje te vinden op My Space, op hun pagina kun je drie nummers horen van The Man Who Likes Trouble. We zijn verheugd dat we één van de tracks van het album, Dots Obsession, weg mogen geven op de My Space van 3VOOR12Rotterdam. Dit nummer is verder nergens anders gratis te downloaden, dus grijp je kans. En word gelijk een vriendje van Quallofill.