Het is een zonnige, maar voor de tijd van het jaar zeer koude middag in maart. Na een paar keer aanbellen, opent Jeroen de deur. We lopen naar de keuken waar hij een kopje thee zet. Ondertussen babbelen we over Budapest, waar hij het afgelopen weekend gespeeld heeft. Daarna dalen we samen af naar de kelder waar hij zijn studio en de Redroom heeft staan. Het zwoele rode licht valt op de zebravellen en pluche kussens, de spiegelwanden en strippaal verraden dat er opwindende taferelen in deze ruimte afspelen. Er wordt een joint gedraaid, ik neem een slok van m’n thee en druk op de startknop van de recorder. Waar zijn we precies? Een creatief oplaadcentrum waar je kunt bijkomen, eten, drinken, lachen, feesten; mijn eigen kleine clubje. Maar er gebeuren ook wel eens andere dingen (wijst naar een muur met foto’s van dames in spannende poses). Je nieuwe plaat heet Skunk en Espresso, hadden deze ingrediënten een groot aandeel in de totstandkoming van het album? (lacht) Ik ben erachter gekomen dat een pure skunkjoint roken af en toe supertof is. Een half jaar geleden wist ik niet waar ik heen moest omdat er een verandering in de muziek gaande was. Het tempo kwam lager te liggen, minimal wordt opeens interessant. Ik wil niet teveel met de stroom meegaan en om niet in de vergetelheid te raken moest ik er toch aan toegeven. Daardoor kwam ik in een depressieve periode terecht waarin ik niet wist welke kant ik op moest. Het roken van een pure skunkjoint heeft mij geholpen de goede richting in te gaan. Dus de skunk voor de creativiteit… ..en de espresso voor de helderheid. Het zorgt ervoor dat je wakker blijft. Die combinatie was een leuke ontdekking. Je album is heel divers, van melodieus tot beukend. Het lijkt alsof er een verhaal wordt verteld. Wat wil je de luisteraar vertellen? Eerst bevind je je in een droomstaat, daarna wordt je wakker en zie je de snelheid van het dagelijkse leven weer onder ogen. Hetzelfde is als je een skunkjoint rookt en daarna een espresso neemt. De skunk houdt je in de droomstaat maar uiteindelijk wordt je van de espresso weer wakker. Dat is eigenlijk wat er op het album gebeurt. Aan de ene kant wil ik hele mooie melodieuze nummers maken met zangpartijen en toestanden. Aan de andere kant wil ik gewoon knallen. Dan ben je toch in een tweestrijd verwikkeld. Een mens heeft balans nodig in zijn leven. Ik krijg balans door die extremen op te zoeken. Er staan ook nummers op die al wat langer uit zijn zoals Rebounce. Waarom heb je die nummers toch meegenomen in het album? Omdat die nog niet op cd’s van mij waren uitgekomen. Wel op verzamel cd’s van anderen. Het zijn albumwaardige tracks en ze voldoen aan het verhaal. Je album is een live-set. Waarom heb je er niet voor gekozen om een echte live-set op te nemen van een festival of feest? De nummers die ik live speel zijn op het album nog mooier gemaakt. Echt live zou ik de geluidskwaliteit nooit zo hoog krijgen. De nummers zijn gepolijst waardoor het toch meer albumwaardig is. De vraag naar een minimalere vorm van techno groeit, hoe ga jij als producer daarmee om? (diepe zucht) Ik denk toch dat ik mijn eigen ding moet blijven doen. Ik raak wel beïnvloedt door andere vormen van muziek en wat gaande is. Het aantal minimalplaten dat over de toonbank gaat, is niet normaal. Alleen maar omdat het minimal is. Zou ik daaraan moeten toegeven? Het is wel tof dat er meer ruimte is voor meer muzikaliteit in techno, maar om onder de noemer minimal tracks te produceren alleen maar om platen te verkopen, zou hypocriet zijn. Ik hoop dat het allemaal terugkomt naar een stijl die ik zelf heb ontwikkeld en waar een grote groep mensen in meegaan. Is er dan zoiets als een Secret Cinema sound? Ik denk het wel, alleen hoor ik dat zelf nooit. Het zijn altijd anderen die zeggen: ’dat is echt Secret Cinema’. Je kunt gewoon niet stilstaan, je moet dansen. En ook al denk je soms: ‘oei wat is dat hard’, het blijft toch lekker. Net als seks. Soms wil je hard neuken, en soms wil je lief zijn. Misschien komt dat ook wel omdat ik iedereen tevreden wil stellen. Wat me opvalt, is dat er altijd mooie vrouwen bij jouw optredens zijn, wat is je geheim? (kucht) Secret Cinema. Je moet jezelf blijven. Er is niet echt een geheim. Misschien omdat ik kies tussen twee extremen. Vrouwen vinden het mooi en mannen vinden het lekker. Ik houd heel erg van vrouwen. Het is niet zo dat ik elke mooie vrouw in de Redroom wil hebben (heft zijn ringvinger met trouwring op). Er zijn maar een paar waarbij het klikt en daarmee maak ik een leuke Secret Cinema familie. Een lid van die Secret Cinema familie is een Duitse waarmee je Japanse popsongs maakt. Dat is Cosima. Ik raakte met haar in contact in Tokio en ontdekte dat we dezelfde visie hadden over Japan. Ik had haar uitgenodigd om naar een optreden van mij te gaan in een Japanse club. Dat vond ze geweldig. Zij heeft een klassieke zangopleiding gedaan. Toen zei ik tegen haar: misschien is het wel tof om sprookjes naar het Japans te vertalen die jij dan gaat inzingen op mijn muziek. Dat vond ze een supergoed idee. Zo is het gaan rollen. Ze is al een paar keer naar Rotterdam gekomen en we hebben wat nummers opgenomen. Nu hebben we al zes tracks. Je treedt vaak op in Japan. Wat heb je met het land van de reizende zon? Dat is vanaf jongs af aan al. Via karate en aikido ben ik geïnteresseerd geraakt in Japan. De mysterie van het land spreekt me aan. Er is nog zoveel te ontdekken daar. Tot slot een paar stellingen: Japan heeft meer te bieden dan Nederland. (twijfelt) Nu ben ik het ermee oneens. Nu treed ik meer in Nederland op dan in Japan, ik hoop dat dat in de toekomst verandert. Ik heb visioenen dat ik met Cosima, een bassist en een drummer in een tourbus zit en allemaal arena’s en bars afga in de herfst van mijn carrière. Dj-ing is een overschat beroep. (resoluut) Niet mee eens. Er zijn mensen die door hun muziekkeuze een kunstige toestand kunnen neerzetten, ik vind dat heel moeilijk om dat goed te doen. Het live gedeelte, wat ik doe, vind ik meer onderschat. Mininal is een marketingconcept geworden. Nee. Wel voor mensen die feesten organiseren. Noem het een minimalfeest en je feest zit vol. Ik denk niet dat de muzikanten zich daarmee bezig houden, die zijn nog redelijk eerlijk tegenover de muziek de ze produceren. Het zijn organisatoren die er gebruik van maken. Marketing heb je nodig. Ik kan er soms wel boos om worden. Rotterdam heeft een eigen technosound. Ja, de Secret Cinema sound (lacht). Ook de Speedy J sound. Maar Joris Voorn heeft weer een Rotterdam meets Detroit sound. Je zit bovenop de industrie hier, dat neemt een ontwikkeling met zich mee. De Erasmusbrug is techno. De Kop van Zuid is techno. Rotterdam is techno. Secret Cinema is te zien op de volgende data: 15 April Communication Presents in De Kelder, Amersfoort 22 April Clubnightspecial in Bos All-in, Sint Anthonius 29 April (’s middags) Royal Fire op het Stoperaplein, Amsterdam 29 April (‘s avonds) Fire in Hotel Arena, Amsterdam