Bij binnenkomst in de Baroeg ziet het zwart voor de ogen. Letterlijk, want de bezoekers die niet zijn gehuld in zwarte spijkerbroek en zwart T-shirt zijn op enkele vingers van een hand te tellen. Het is duidelijk geen gezellige muziek vanavond, maar dat is natuurlijk ook helemaal niet de bedoeling op deze 14de mei. De naam zegt het al, alles draait om death metal en aanverwante genres deze zaterdag. Hoewel metal in Rotterdam lang niet zo populair is als bijvoorbeeld punk, is de Baroeg deze avond helemaal vol. Niet alleen Rotterdamse metalheads hebben een kaartje gekocht, ook veel Duitsers en Belgen hebben de reis gemaakt om op Rotterdam Zuid bier te komen drinken en bands te komen bekijken. Het programma is er naar. Veel bruut sonisch geweld uit alle hoeken van de wereld. Helaas moest ondergetekende vanwege enige misvattingen aan de deur de death metal van het Duitse Defeated Sanity, de Amerikaanse death van ons eigen Putrified, het brute Godless Truth uit Tsjechie en het Spaanse Wormed missen. Afgaande op de reacties in de zaal was dat zeer spijtig. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat ondergetekende ook wel genoeg had aan de overige zes beenharde bands. Het driekoppige Corpus Mortale uit Denemarken pakte meteen stevig uit. Flink wat nummers van de laatste plaat With Lewd Demeanor passeerden de revue. Old school death metal in de beste traditie en daar lustte het publiek wel pap van. Het was nog geen gekkenhuis (dat moest nog komen!) maar het gleed wel lekker naar binnen. Op een metalfestival mag een Zweedse formatie natuurlijk niet ontbreken. Zodoende stond Visceral Bleeding op het programma. Hoewel enkelen enthousiast mee stonden te headbangen op de klanken van het nieuwe album Transcend Into Ferocity, lieten de vijf Zweden allesbehalve een verpletterende indruk achter. Mede door het abominabele geluid waren ze niet meer dan een leuke opwarmer voor de laatste drie bands. Zonde, want de brute technische uitgevoerde muziek heeft zeker potentie. Vomit Remnants hakte er direct stevig op los. Hun zeer technische, zwaar door Dying Fetus beinvloede, staccato achtige stijl - dit keer wel gesteund door een uitstekend geluid - zorgde ervoor dat de grote zaal in no-time in een enorme pit veranderde. De Japanners probeerden nog wel in aandoenlijk Engels enig contact met het publiek te maken, maar lieten toch vooral de eigen muziek spreken. Nummers van Get Drunk Or Die Trying, Supreme Entity en Indefensible Vehemence wisselden elkaar keurig af, en illustreerden tevens welke groei de Aziaten sinds 1997 hebben doorgemaakt. Het Belgische Aborted verving vervolgens het alom geprezen Suffocation. Hoewel misschien niet zo compromisloos als die laatste band, lieten onze zuiderburen De Baroeg wel een poepie ruiken. Straks, hard, energiek en uitstekend gespeeld. De publieksreactie was misschien iets minder dan bij de voorgaande band, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Tot slot was het de buurt aan Gorgasm die De Grote Oversteek hadden gemaakt. Snoeiharde grindcore met deathmetal invloeden – je moet ervan houden, maar als je dat doet dan heb je aan Gorgasm een goeie. De Amerikanen lieten er deze zaterdag geen twijfel over bestaan: met songtitels als Anal Skewer, Deadfuck, Lesbian Stool Orgy of Fisticunt waren ze met afstand de ’goorste’ band van de avond. Bereheavy, steenhard en bloedsnel. Nu nog even het bloed uit m’n oren krabben.