Rotown had als warming up voor het Metropolis Festival gekozen voor twee Nederlandse bands: het Utrechtse Taxi To The Ocean en de uit Hoogezand- Sappermeer afkomstige formatie LPG. Taxi To The Ocean stond oorspronkelijk niet geprogrammeerd, maar door een afzegging van About kregen de mannen nogmaals de kans aan Rotterdam te laten zien wat ze kunnen. Nogmaals, omdat ze 2 mei ook al in Rotown speelden. Enthousiast en zonder schroom speelde de jonge band voor het handje vol toeschouwers. De band heeft veel potentie. Munich Records heeft dat ingezien en bracht hun laatste cd, Sunday Longplay, uit. Hun sound, die veel vergeleken wordt met de Counting Crows, is pakkend en ze proberen duidelijk hun optreden meer te laten zijn dan alleen het spelen van hun nummer. Ze bewegen veel en zoeken interactie met het publiek. Wel kan de band nog veel leren, bij tijd en wijlen is de muziek te druk en blijkt de band niet meer dan vijf voor zichzelf opererende artiesten.. Dat laatste kan niet gezegd worden van LPG. LPG is echte een band en zijn goed op elkaar ingespeeld, niemand loopt uit de pas. Zelfs de kleding is op elkaar afgestemd. LPG is ook hot en heeft zelfs zijn eigen hoekje bij 3VOOR12! Het vijftal bracht eerder dit jaar uit het niets het album I Fear No Foe uit bij Excelsior. Een album vol arti-songs variërend van akoestisch tot rock. Het album werd door de pers warm onthaald en sindsdien is de ster van LPG rijzende. In Rotown hadden de Noordelingen het echter lastig. Het eerste gedeelte van het concert werd een nummer zoals Real Tried en It’s Your Fault in een hoog tempo en vrij ongeïnspireerd afgewerkt. Even dreigde het optreden te verzanden in een bloedeloos geheel, maar na Multicolur Words ging het beter. De aandacht, van een inmiddels volgestroomd Rotown, werd steeds beter vastgehouden. Het publiek werd zelfs ingeschakeld toen een drumsleutel nodig bleek te zijn. Gelukkig kon de lokale muziekscène, in de vorm van Stefan Breur (The Subhuman & The Holy Ghosts), uitkomst bieden en kon het concert weer verder. LPG liet meer en meer zijn warme gezicht zien: getalenteerde muzikanten in de vooravond van een veel belovende carrière. En dat daarbij fouten gemaakt worden bleek bij de keuze van de toegift. Dit was een volledig akoestische en unplugged versie van Speech. Hier was Rotown nog lang niet aan toe, getuige het enorme rumoer in het café. Maar voor diegene die wel de moeite namen om te luisteren, was het een mooi begin van het Metropolis festival.