In de ditmaal matig gevulde kerkzaal van Arminius, podium voor kunst, cultuur en debat, is het podium in gereedheid gebracht voor een optreden van het rotterdamse Politics. Een band, bestaande uit vier keurige jongens, die op deze zondagmiddag een wat bedeesde indruk maken. Een kort gesprek met gitarist Dries van Oosterhout leert ons, dat zij een zware nacht achter de rug hebben. Een optreden in The Little Cave ging daaraan vooraf. Op mijn vraag of zij daarna flink zijn doorgezakt, krijg ik niet het verwachte antwoord. Jawel, ze zijn tot laat opgebleven, echter hebben zij de nacht doorgebracht met het eindeloos spelen van het spel Risk. Wellicht dat hun bandnaam na dergelijke sessies het licht heeft gezien? “Nee”, antwoordt Dries, “dat is gewoon een woord dat ik ergens heb gelezen en dat mooi in de oren klonk.” Zo gaan die dingen wel vaker, naar blijkt. De andere act van deze dag, die na het optreden van Politics het Local Heroes podium zal bestijgen, is de Schiedamse Nederrockformatie Sterker Nog. Ook zij zijn ruim op tijd aanwezig in Arminius en beginnen maar direct met het uitladen van het enorme drumstel van drummer/zanger Marc van Bel, die vele muzikanten wellicht beter kennen in de hoedanigheid van uitbater van Muzikantencentrum Vierkwart, uiteraard in Schiedam. De ongecompliceerde en open uitstraling die de leden van Sterker Nog. als motto lijken te voeren, zorgt er direct voor dat er onder de aanwezige gasten in Arminius een gezellige sfeer ontstaat. Iedereen staat vooraan als Politics het podium bestijgt voor haar tweede optreden in een weekend tijd. Zoals eerder gezegd zien de heren er netjes uit, en maken zo een fraai gestileerde, ietwat Britse indruk. Zanger/gitarist Jörg heeft in ieder geval precies dat charmant nerveuze, waarvan veel jonge meisjes vaak zo onder de indruk zijn. Ze openen met een sterke popsong, waarbij direct de harmonieuze samenzang tussen Jörg en drummer Griffin opvalt. Zeer pakkende uptempo riffs worden ondersteund door een onverstoorbare bassist, die niets teveel doet, maar ook zeker niet te weinig. Hoewel ze nerveus oogden bij de opening van hun optreden, lijkt deze spanning gaandeweg weg te ebben. Gitarist Dries, die het daarmee het zwaarst lijkt te hebben, heeft de schroom van zich afgegooid en blijkt over enkele puike solo’s te beschikken. Daarnaast zijn de gitaarpartijen van Dries en Jörg goed op elkaar afgestemd en dragen op een fijngevoelige manier de zang van Jörg, die zich een waardig frontman toont. Al met al staat hier een zeer charmante band, met vriendelijke jongens die enkele ijzersterke popsongs in hun repertoire hebben zitten, die doen denken aan werk van Johan en Ceasar. Echter, de schroom die zij nu nog hebben, belemmert ze mijns inziens erg in het vrijelijk spelen van hun muziek. Wellicht is het een gekozen pose, maar navraag bij Dries blijkt deze gedachte te ondermijnen. “Welnee”, zegt hij, “ik ben gewoon geen showmannetje. Maar ik ben wel gespannen voor een optreden.” Helemaal niet erg, natuurlijk. Als Politics deze spanning weet te beheersen zoals ze dat hier vandaag ook deden en gewoon meer gaan optreden, is dit aandachtspuntje zo weg te werken en heeft Rotterdam er weer een pareltje bij. Hoe anders is in dat opzicht het optreden van Sterker Nog, waar de ervaring en zekerheid werkelijk vanaf druipt. Niet op een negatieve manier, gelukkig, want Sterker Nog is een zeer degelijke band met stuk voor stuk puike muzikanten, die een leuke en open uitstraling hebben. Duidelijk mannen die genieten van elke seconde die ze op een podium mogen doorbrengen. Hun geluid klinkt doorwrocht en gebalanceerd, waaraan je kunt merken dat ze veel podiumervaring hebben en natuurlijk, ze bestaan al sinds 1999, heel veel hebben gerepeteerd. Drummer Marc heeft letterlijk zijn eigen sound gecreëerd door zijn halve drumstel zelf te bouwen en het klinkt dan ook als een klok. Een zeer sterke zet is ook het aantrekken van gitarist Alvin geweest, die ondanks rode konen van de koorts niet geheel onverdienstelijk de gitaarpartijen van zanger Mynko heeft overgenomen. Dit geeft de energieke zanger veel meer bewegingsvrijheid en daar alle leden van Sterker Nog meezingen, weet je, dankzij deze switch, nu ook eindelijk wie er dé zanger is. Zoals Sterker Nog zichzelf hier presenteert op het Local Heroes podium lijkt de band eindelijk haar draai en definitieve vorm te hebben gevonden. Een rockformatie volgens het boekje, zou je kunnen zeggen, waar niet veel op aan te merken valt, behalve dan dat het hier en daar zelfs wat te gelikt klinkt. Een beetje meer spanning in de opbouw van hun nummers zou hier en daar geen kwaad kunnen, en wat mij betreft mogen de vocale harmoniëen veel meer de nadruk krijgen, want daarmee heeft Sterker Nog toch een troef in handen, die ze onderscheidt van de middelmaat. Foto's Danie Baggerman, www.danielbaggerman.com