Haat en liefde Hoe zeer ik ook van muziek houd, er zijn tijden dat het me ineens opvalt hoe vaak je er ongevraagd door gebombardeerd wordt. In tijden zoals nu als je half gek gemaakt door liefdesverdriet de supermarkt binnen loopt. Natuurlijk is het eerste wat je opvalt dat ‘Nothing compares to you’ uit de speakers kweelt. Je slikt de brok in je keel weg en probeert dapper het doordringende stemgeluid van die Ierse te negeren. Als het nu nog en nummer was waar je echt een hekel aan hebt zou dat geen probleem zijn, maar je hebt een zwak voor alles wat mr. Prince ooit gebrouwen heeft dus de honger die je zonet die super indreef verdwijnt als sneeuw voor de zon. Nu had je toevallig ook nog wat schoonmaakspullen nodig, en je krijgt ook ineens zin om een boel bier te kopen, dus je moet door. Zo ’n nummer duurt maar 3 minuten dus dat moet te doen zijn. Uiteindelijk sterven de laatste klanken en je haalt heel even opgelucht adem. Helaas is het volgende nummer van Madonna, en op dit moment maakt het niet uit welk nummer het is, want het meisje waarmee het net uit is was fan van ‘Minney Mouse on helium’. Je ziet een rode duivel boven op de schappen je schaterend uitlachen en probeert wanhopig ’Hollywood’ in je hoofd door ‘Back in black’ te vervangen. Hey duivel, dit hoort jouw muziek te zijn en niet dat gedoe van die in de kaballa gelovende blonde!! Maar die rooie is er om je te tergen dus je breekt het bezoek aan het consumenten walhalla maar even af, aangezien je als stoere punker geen zin hebt om met betraande oogjes bij de kassa aan te komen. De trek in bier blijft dus je loopt een kroeg binnen, liefst een waar de gangbare muziek van een Frans Bauer gehalte is, want slechte shit doet je niks. Helaas; de kastelein ziet je binnen komen en hij denkt; hey een rocker, en zet ‘with or without you’ op. Hardere muziek heeft hij niet op voorraad. Dus je slaat je biertje in één teug achterover en verdwijnt als sneeuw voor de zon. Volgende kroeg, deze keer eentje die meer bij jouw soort past. Je komt binnen en het eerste wat je ziet is een stel draaitafels en een DJ. Je kijkt naar hem en je ziet aan z’ n blik dat hij denkt van: eindelijk publiek. Voor je het weet wordt je overspoeld door de meest afschuwelijke crap die er ooit uitgevonden is: drum & bass. Dat is nou het soort muziek dat ik never nooit meer wil horen en op zo’ n moment maakt het geen ruk uit in wat voor stemming ik ben. Die alcohol had je op dit moment toch alleen aan hoofdpijn geholpen dus laat maar. Gelukkig heb je nog een paar belangrijke afspraken waardoor je hopelijk de rest van de dag gedwongen wordt aan andere dingen te denken. Helaas is de instantie waar je die dag mee moet onderhandelen in een kantoorpand op de 6e etage gevestigd. En ja hoor in de lift wordt je vergast op ‘Every breath you take’. Nu heeft die ex-politieman bij mij allang volledig afgedaan, maar deze doet je weer heel erg aan haar denken. Gelukkig duurt een dergelijk lift bezoekje meestal maar kort, ware het niet dat op de derde verdieping de lift tot stilstand komt en er een schoonmaakster met zo’ n karretje vol schoonmaak spullen naar binnen wil. Ze is nogal onhandig, zoals de meeste nijlpaarden, en zo wordt je gedwongen om het hele nummer uit te horen, want voordat ze dat karretje over de drempel van de lift krijgt zijn de nodige minuten verstreken. En als daarna ook nog ‘And I promise you will see the sun again’ wordt opgezet probeer je wanhopig de lift te verlaten, want dat nummer draaide zij altijd en haar beeltenis verschijnt te doordringend voor je ogen. Helaas is het nijlpaard samen met har karretje van een dusdanige omvang dat je jezelf er niet langs kan wringen. Dus je geeft een ruk aan dat karretje van haar zodat die drempel eindelijk genomen wordt. Ze geeft je een blik alsof je haar een smerig voorstel hebt gedaan zoals de meeste pinguïns met hoofddoeken zo goed kunnen als dank, maar dat doet er niet toe. Deze liftride moet snel afgelopen zijn! Uiteindelijk kom je dan toch bij de betreffende instantie aan alwaar je in een wachtkamer nog even vermaakt wordt met ‘Miss you’, ‘Still loving you’ en ‘sorry seems to be the hardest word’. Gelukkig is er ook een voordeel aan de misère die je nu uitstraalt want de ambtenares waar je de afspraak mee hebt gaat verassend snel om en zegt je een fijn geldbedrag toe. Het dubbele van wat je vroeg nog wel!! Niet dat het tot je doordringt want het enige waar je aan kan denken is naar huis snellen om daar even wat tegengif tot je te nemen in de vorm van ’you stupid asshole’, ‘Broken hearts are for assholes’, ‘You didn’t need to do that to me’ en ‘I hate you’….