MOTHXR niet onder de indruk van uitverkocht Rotown

Verveelde Gossip Girl-band tekent voor minimale, saaie avond

Jaap Smit ,

“Ik volg de band al een week op hun tour!” roept een enthousiaste fan tussen het voorprogramma en de hoofdact door. Ze is afkomstig uit Wallonië en draagt een shirt van The Strokes.“Op een van die avonden mocht ik bij ze backstage zitten”, vertelt ze vrolijk. Van heinde en verre zijn de fans dus gekomen om MOTHXR in Rotown te zien spelen, en dan vooral voorman Penn Badgley.

Dat MOTHXR meereizende fangirls heeft is te begrijpen: Badgley was onder andere te zien in de serie Gossip Girl en dankzij dat feit mag in dikke blokletters het woord UITVERKOCHT op de poster gezet worden. De zaal staat vol vrouwelijke fans wanneer openingsact The Day (zeer aangename spierballenpop met gevoel) de laatste noten speelt. Na de opkomst van de hoofdact (hoog gegil, telefoons omhoog, u kent het wel) komt de band eigenlijk meteen ter zake. De avond is een showcase van hun debuutalbum Centerfold (2015), dat bol staat van de indiepop à la The 1975 meets onvervalste R&B-ritmes.

Op papier een leuke combi, op CD eigenlijk ook wel, maar in Rotown wil het maar niet werken. De nummers hebben alle pit verloren, klinken allemaal hetzelfde en Badgley staat allesbehalve spontaan op het podium en wijkt amper uit zijn vierkante meter. Als hij zelf ook nog een instrument speelde was hem dat vergeven, maar dat is niet het geval. Oh nee, wacht: op drie momenten op de avond pakt hij een gitaar om een beetje - nu komt het - mee te strummen. Maar hij heeft ook échte zanger-moves in huis: hij doet weleens dat ding waarbij hij z’n hand heel emotioneel op z’n borst legt en soms rolt hij het snoer van de microfoon een paar keer om. Gelukkig vind de zaal dat “echt heel epic #omg #goodtimes”

Hoewel de liedjes in degelijke kwaliteit worden gespeeld, laat de band zich schaamteloos kennen. Een tweede stem laten ze liever door de computer doen dan door een van de andere bandleden en de drummer (sorry ik weet je naam niet want de zanger deed geen voorstelrondje) lijkt z’n drumstel voor de sier te hebben meegenomen, want op een krukje achter een karige drumpad is ook weer zo suf. Dat je een goede show wilt spelen spreekt voor zich, maar veel meer dan de muziek alleen is er vanavond niet uit te krijgen. Af en toe laat Badgley zich verleiden tot een halve bijzin richting het publiek, maar “are you having a good time?” klinkt na een tijdje gewoon sarcastisch.

Hun album duurt 41 minuten en ook in Rotown is het na een krappe drie kwartier gedaan. We hebben in principe het album geluisterd, met als enige meerwaarde dat de band in dezelfde ruimte stond. De band maakt een verveelde indruk en de avond kan gerust worden afgeschreven als slecht. Bij het beginnen van de encore heeft Badgley zelfs het lef om te roepen “alright, we’ll do one more, but then we’re really done”. Een uitverkochte zaal is voor MOTHXR niet genoeg eer om hun zielloze performance ook maar een beetje op te leuken. Het is te hopen dat de fans al tevreden waren met het zien van Badgley en zijn krullen, want je hoeft geen Gossip Girl-fan te zijn om te wedden dat die serie een stuk leuker is dan z’n band.