Ibra spendeert nu veel van zijn dagen in de studio. Hij heeft pas zijn eerste single Je Ne T’aime Plus en bijbehorende videoclip uitgebracht, werkt hard aan zijn album en wil het liefst ooit muziek gaan maken in Amerika. Toch is muziek niet altijd zijn grootste passie geweest. Als kind wilde hij het liefst profvoetballer worden. “Ik was een jongen die elke dag thuis kwam van school, mijn tas in de gang gooide, voetbalschoenen aantrok en naar buiten ging. Dat deed ik tot ik een jaar of zestien was.”
Het moment dat hij serieus begon na te denken over een carrière in de muziek, kwam bij de finale van de Grolsch Grote Prijs. Hij gaf zich daar als grap voor op, maar ging door met 51% van de stemmen. Uiteindelijk won hij de tweede prijs. De positieve reacties die hij kreeg van het publiek, gaven hem het idee om te gaan voor een carrière in de muziek. Toch gaat de geschiedenis nog verder terug. “Ik ben wel opgegroeid in een huis waar tot de dag van vandaag altijd muziek opstaat. Ik ken wat dat betreft niet anders dan muziek. Het was er altijd.” Zijn eerste aanraking met rap heeft Ibra aan zijn zussen te danken. “Zij keken vroeger altijd MTV , The Box en andere muziekprogramma’s die vroeger op tv kwamen. Dan namen zij die songs op. Vroeger hadden we niet in elke slaapkamer een tv, dus als zij die bandjes gingen afspelen, keek ik ook mee."
Ibra’s interesse voor muziek stopt niet bij rap. “Ik ben een groot fan van André Hazes en als je op zondagmorgen bij mij thuis komt, hoor je bijna geen rapmuziek. Na vrijdag en zaterdag uit te zijn geweest wil ik gewoon rust. Dan ga ik lekker een broodje maken en luister ik Maroon 5. Als ik met de boys ben, luister ik rap. Het gaat om de mood.” Die diversiteit is ook terug te vinden in zijn album. “Als je mij als persoon leert kennen, snap je dat ik alle soorten muziek kan maken. Elke dag kan ik anders zijn. Dat is geen camouflage, zo ben ik echt. Je Ne T’aime Plus is een popnummer, maar morgen kan ik naar de studio gaan en een rocknummer maken. Ik ben een jongen met een kleurrijk palet, maar alles wat ik doe is geloofwaardig.” Die geloofwaardigheid is heel belangrijk voor Ibra. “Ik wil mensen het gevoel geven dat je bij mij kan huilen, maar we morgen ook samen kunnen lachen. Ik wil geen karakter zijn, ik ben gewoon een mens. Mijn kind is het enige waarvoor ik een rolmodel wil zijn. Het mooie aan roem is dat je er wel verandering mee te weeg kan brengen. Ik wil mensen graag helpen en inspireren, daar is muziek een goed middel voor.
Ibra: “Ik wil geen rolmodel zijn”
Rotterdamse rapper werkt aan debuutalbum met producer Jazzy
Ibra is opgegroeid met muziek, won ooit bijna de Grolsch Grote Prijs, werkt nu aan zijn debuut album met producer Jazzy en timmert hard aan de weg met zijn eerste single Je Ne T’aime Plus. Vanuit zijn appartement in zijn geboortestad Rotterdam vertelt hij hoe het allemaal begon, maar ook over zijn dromen en zichzelf blijven.
Die inspiratie heeft Ibra zelf gevonden bij zijn idool Tupac. “Zijn wijsheid verbaast mij telkens weer. Ik heb zijn nummers tienduizend keer geluisterd en toch kan ik ineens weer geraakt worden. Hij verrast me nog steeds. Tupac is een artiest die mij veranderd heeft.” Ook Andre Hazes is een groot voorbeeld van Ibra. ”Zijn manier van leven vind ik fascinerend. Hij is het perfecte voorbeeld van iemand die gewoon zichzelf was zonder rekening te houden met de roem. What you see is what you get. Dat vind ik mooi. Tupac en Hazes hielden beiden geen rekening met de mening van anderen, maar waren gewoon zichzelf. Zo ben ik ook. Ik maak niet wat mensen van mij verwachten, ik maak wat ik leuk vind. Bij wijze van spreken kan ik hierna een jazz album maken. Ik zie mezelf niet als een rapper, maar als een artiest. Dat betekent ook dat Ibra niet de rest van zijn leven muziek wil blijven maken. “Ik ben iemand die snel uitgekeken raakt op dingen. Ik moet altijd spanning hebben. Muziek is nu leuk, omdat ik niet weet of ik het ga halen. Als ik het heb gehaald, is het tijd voor iets anders. Ik ben een entertainer. Misschien ga ik over vijf jaar wel acteren. Als ik maar creatief bezig kan zijn. Ik ben gelukkig als ik van niets, iets kan maken.”
Voorlopig zal Ibra zijn tijd wel steken in de muziek. Bij voorkeur ooit in Amerika. “Nederland is gewoon te klein. Ik hoop hier twee albums te kunnen uitbrengen en dan in Amerika aan de slag te kunnen.” Voor dat werkelijkheid kan worden, zal zijn eerste album moeten uitkomen. Dat is bijna af, maar staat nog even in de wacht. “Ik wil eerste een naam voor mezelf maken. Pas als mensen nieuwsgierig naar me zijn geworden, wil ik mijn album geven en daarmee laten zien wie ik ben. Volgend jaar komt ‘ie sowieso uit. Mijn album is een reflectie van mezelf. Het is toegankelijk, een album dat je kan draaien op zondagmorgen én op vrijdagavond.” Divers, net als Ibra.