Stipt om half 10 beginnen ze. Het eerste nummer ‘Two Young Boys’ lijkt nog steeds betrekking te hebben op het duo zelf. De dertig zijn ze nog niet gepasseerd. Met al een viertal platen op zak en veel potentie ligt de muziekwereld aan hun voeten. Na een rustig begin en wat onverstaanbaar Vlaams gemompel, wordt het nummer ‘Madhouse’ gestart, wat het hopelijk ook zal worden vanavond in Rotown. Wat gelijk opvalt is de muzikaliteit, en vooral het plezier dat er vanaf spat bij het Belgische duo. Met de drummer als gezonde hartslag van de band, kan voorman Jan floreren en zijn virtuositeit laten zien. Het eerste half uur lijkt een grote jamsessie. Strak, maar soms iets rommelig door een groot kwalitatief verschil tussen verschillende nummers. Rotown moet er nog een beetje in komen en er lijkt nog geen echte klik tussen de buurlanden.

Na een half uur gaat het plezier van de band iets doorwerken bij het publiek, dat enthousiaster wordt. Om Rotown mee te krijgen wordt het nummer ’Warhorse’ gestart: ‘’Ik weet niet of jullie deze al kennen van de radio?’’. Om het nummer iets meer power te geven is er overduidelijk een basgitaar te horen, maar niet te zien. We zien steeds meer rockduo’s tegenwoordig en natuurlijk is het moeilijk met zijn tweeën, maar om een basgitarist achter de coulissen mee te laten spelen, wat later deze avond nog vaker te horen is, is een te makkelijke oplossing. Het getuigt niet van artistieke creativiteit.

Dan verrast Black Box Revelation vriend en vijand met een pareltje van het tweede album: 'I Don’t Want It’. Het nummer heeft een heerlijke opbouw en een totaal ander kaliber. Een onvervalste garagestamper. Rotown is goed wakker en voorman Jan heeft het door: ‘’Ja, dat voelt lekker heh!?’’. De set wordt iets gevarieerder. De eerste lange gitaarsolo slaat aan, met oorverdovend applaus van het publiek tot gevolg.

Toch is niet iedereen overtuigd en valt het op dat het laatste half uur sommige bezoekers Rotown al verlaten. Een paar pareltjes heeft Rotown gehoord, maar over het algemeen kreeg Black Box Revelation Rotown niet in de stemming. Na een kleine anderhalf uur gaan ze het podium af. Met de leus ‘’Nog een pintje’’ zijn de Belgen snel terug het podium op gelokt. Nog 10 minuten spelen ze door voor een iets leger Rotown. Een ‘Madhouse’ is het niet. Rotown heeft er door de staat van dienst van de Belgen meer van mogen verwachten.