“Het voelt heel vrij. Ik kreeg vaak van mensen te horen dat ik beter eerst gewoon wat singels uit kon brengen en rustig aan moest doen. Ik dacht toen: nee ik wil gewoon een album uitbrengen! Dit is wat ik al heel lang wou en het voelde superfijn om dat eindelijk uit te voeren. Verhalen vertellen vind ik het allerleukste om te doen. Of dat nou is door muziek, door film of door pianospelen, dat maakt mij dan in principe niet eens uit. Een album vind ik wel een hele mooie manier om een verhaal te vertellen.”
Op 4 december bracht Deventenaar Bastian Benjamin (Bastiaan van Vuuren) zijn eerste volledige album ‘Two Truths’ uit. We spraken Bastiaan over hoe het album tot stand kwam, welk verhaal erachter zit, hoe je het er het beste naar kunt luisteren en meer.
Hoe voelt het om je eerste volledige album uit te brengen?
Is het album dan ook in zijn geheel één verhaal of zijn het allemaal kleine verhalen?
“Het album is wel één verhaal. Ik verwacht het niet van iedereen, maar het is wel zo gemaakt dat je het in één keer achter elkaar kan luisteren. Het is het mooist om de plaat op die manier te ervaren.”
Wat is dan het verhaal achter dit album?
“Het album heet dus Two Truths, twee waarheden. In het album beschouw ik de waarheid niet als iets feitelijks, zoals: dit is een stoel en dit is een tafel. Ik beschouw de waarheid in het album als je eigen levensovertuiging. Een van de meest simpele en logische waarheden is dat de ene persoon zegt dat God bestaat en de ander zegt van niet. In het album gaat het eigenlijk over een persoon die van de ene levensovertuiging switcht naar de andere. Welke levensovertuigingen dat precies zijn, mag je voor jezelf invullen, omdat ik ook wil kijken of de luisteraar bij zichzelf een lampje laat branden. Eigenlijk is het dus een reis tussen twee waarheden, ofwel: between two truths.”
"Eigenlijk is het dus een reis tussen twee waarheden, ofwel: between two truths."
Heb je dan echt als doel om met je album mensen aan het denken te zetten?
“Ik vind het altijd wel leuk als mensen hun eigen ding eruit halen, maar ik hoop inderdaad wel dat mensen na het album eigenlijk een beetje stil worden. Dat ze er dus nog even over na gaan denken. Maar goed, het album is natuurlijk instrumentaal, dus er wordt niet met tekst verteld wat je moet denken. Omdat het instrumentaal is, geeft het ook heel veel ruimte om je eigen invulling eraan te geven. Wat ik ook met de reis tussen twee waarheden hoop te laten zien, is dat de wereld toch niet zo zwart-wit is als die lijkt.”
Je hebt dus een heel concept achter je nummers. Bedenk je die verhalen voordat je het nummer maakt of komen die pas later?
“Conceptvorming bij nummers komt bij mij tegelijk met de muziek: het gaat hand in hand met elkaar. Wel onstaan de verhalen pas nadat er in ieder geval íets is gemaakt. Er moet iets van een begin zijn waar inspiratie uit voortkomt. Soms neem ik gewoon op dat ik tegen een container aan sla. Dat gooi ik dan in het studioprogramma om er wat mee te spelen. Het geeft een bepaalde sfeer, zodat er een verhaal in mij opkomt. Deze storyline en de muziek werk ik vervolgens uit. Toen ik aan het einde van het album allemaal muziek bij elkaar had die ik goed bij elkaar vond passen, ben ik nog een keer goed in de verhaallijn van het gehele album gaan duiken. Op een whiteboard in mijn kamer heb ik eindeloos tijdlijnen geschetst, totdat ik er één had die ik goed vond passen. Daar heb ik alle songs aan opgehangen om ze vervolgens nog zo aan te passen dat het verhaal helemaal klopte.”
In aanloop naar zijn album bracht Bastian Benjamin al een aantal singles uit, waaronder 'Concrete' en 'Mantra' inclusief videoclip.
Je had het net al over verhalen vertellen in film. Bij je vorige nummers heb je ook clips gemaakt, ga je dat bij deze nummers ook doen?
“Ik ben op dit moment bezig samen met Nature Nick, een filmmaker uit Overijssel, om een film te maken bij het album van vijftig minuten. Het idee is om die te laten zien bij mijn liveshows. Ik ga nu echt naar één geheel werken.”
Voor de mensen die je muziek nooit hebben gehoord; hoe zou je het omschrijven?
“Ik heb laatst van een Engelse schrijver te horen gekregen dat ik ‘highly texturised’ filmmuziek maak. Die vond ik wel heel leuk. Ik kan het ook omschrijven als alternatieve elektronische muziek met donkere bassen en heldere melodieën.”
Dit is niet echt muziek wat je standaard op de radio voorbij hoort komen. Als mensen dit album willen gaan luisteren, in welke setting kunnen ze dat het beste doen?
“Het beste kan je het gewoon thuis luisteren of in de auto. Het werkt vooral goed als je alleen bent. Of je het op koptelefoon of speakers luistert maakt niet uit. Wat trouwens ook heel leuk is, is dat het album ook op vinyl uitkomt. Daar wordt nu druk aan gewerkt.”
Zit er een specifieke reden achter dat je het album op vinyl uitbrengt?
“Het is gekomen doordat ik met mijn album graag iets fysieks wil geven. Eerst was het idee om een liveshow te gaan doen, maar dat ging niet door. Toen dacht ik: dan doe ik een kleine releaseparty, maar dat ging ook niet door. Toen had ik het idee om er een boekje van te maken omdat ik bij elk nummer een verhaal heb geschreven, maar dan hoor je de muziek natuurlijk niet. Vandaar dat we uiteindelijk besloten dat het tof is om het op vinyl uit te brengen. De verhalen en vormgeving die in het boekje zouden komen, delen we nu één voor één op social media.”
We hebben het net al gehad over de film en de videoclips. Denk je dat zoiets belangrijk is om te hebben als muzikant of doe je het vooral omdat het voor jezelf een meerwaarde heeft?
“Het heeft voor mij een hele sterke meerwaarde. Het begrip ‘muzikant’ is natuurlijk heel breed, dus ik vind het juist tof als iedereen zijn eigen ding daarvan maakt. Als iemand alleen gitaar speelt en daar al zijn gevoel in kan leggen, dan is dat natuurlijk geweldig. Ik vind het juist heel erg tof om mijn verhaal te kunnen vertellen met veel verschillende middelen.”