Ondanks dat het grote publiek nog voor The Information moet vallen is het voor de oplettende lezer geen onbekende naam meer. Zo bracht de band reeds twee EP’s uit met de titels The Information (2009) en Man-Maid Void (2011), werd er het nodige door het land gespeeld in onder meer de 3voor12 Overijssel Clubtour, trad men aan in de finale van de Grote Prijs in 2011 en speelde men tot twee maal toe op Eurosonic. En prima CV voor een band die toch nog maar een jaar of vijf bij elkaar is. Een volledig album in de vorm van Sounds of the Backwoods lijkt dan ook een logisch nieuwe stap voor de formatie uit de biblebelt.

De titel die The Information de eerste volwaardige worp heeft meegegeven verwijst naar Rouveen, een bescheiden dorp onder de rook van Staphorst waar het gros van de bandleden vandaan komt. Wat verder in het oog springt is de raaf die op de hoes prijkt, eerder speelde het dier al een centrale rol op het artwork van het debuutschijfje uit 2009. De raaf, die traditioneel in tal van culturen wordt gezien als een boodschapper van onheil, staat sinds de oprichting symbool voor de groep.

Het is niet te hopen dat het onheilspellende overkomen mensen weerhoudt van een luisterbeurt, want Sounds of the Backwoods is een bijzondere verzameling van voornamelijk nieuw werk en enkele nummers van eerdere EP’s dat in totaal een dozijn tracks rijk is. Hetgeen over de gehele duur opvalt is de kwaliteit van de sound. De meeslepende alternatieve folk, die meermaals aan 16 Horsepower doet denken, komt loepzuiver uit de speakers en vervalt nimmer tot achtergrondmuziek. Vanaf opener To Dust, dat zich laat kenmerken door een catchy, steeds terugkerend loopje, tot aan de intens donkere ("I have a lot of old friends, now you’re one") afsluiter Solitude: de mannen laten de luisteraar niet meer los.

Naast het vrij traditionele instrumentarium van de groep horen we enkele bijzonder geslaagde gastmusici op de plaat, zoals in hoogtepunt Change of Mind dat halverwege plots wordt overgenomen door een accordeon alvorens de gitarist mag soleren. Een ander voorbeeld is het zwaarmoedige O Glorious Lands dat naar de thuishaven van de band lijkt te verwijzen en dat door een trompet naar een net wat hoger niveau wordt getild. Andere hoogtepunten zijn Cold Heart, dat zich laat kenmerken door tamelijk goed gitaar spel en True Crime, een zorgvuldig opgebouwd bluesy nummer dat na één luisterbeurt al een voltreffer blijkt te zijn.

Al met al is Sound of the Backwoods een plaat geworden waar het kwartet bijzonder trots op kan zijn: een uitgebalanceerde verzameling puike nummers waar niet per se een instant radiohit tussen zit maar die als collectief bijzonder goed werkt. Het is te hopen dat de mannen veelvuldig gaan spelen in Overijssel, voorlopig lijkt Deventer favoriet: 1 maart bij Praamstra Live en 12 juni in het Burgerweeshuis.