De mannen van de The Elementary Penguins waren jarenlang roadie van Go Back To The Zoo en Tim Knol, hebben het muzikantenvak zo van dichtbij mee gemaakt en besloten vervolgens zelf een band te gaan vormen. Dat is het verhaal achter The Elementary Penguins, een Engels/Nederlandse band uit Amsterdam. Het trio bestaat uit Dale Wathey (bas en zang) Sjap Kooistra (gitaar) Maurits Huijgen (drum).
En dan wordt je ook nog eens 3FM Serious Talent met 'Everybody Knows My Name Especially On The Dance Floor'. Deze staat op hun nieuwe EP die later dit jaar uitkomt. Dit nummer speelden ze uiteraard in Hengelo en ook 'Rock 'n Roll Suicide'. Echte smerige rock'n roll, met verstaanbare zang van Engelsman Dale, het evenbeeld van de jonge Bob Dylan op gitaar en een drummer die amper op de gevoelige plaat is vast te leggen. Bij de uitgang van de zaal lag nog een verrassing te wachten: een gratis cd met 2 nummers: 'Everybody Knows My Name […]’ en 'King Until I See You'.
Go Back To The Zoo rockt
'Electric' night in Metropool met Pinguins in het voorprogramma
Met het succesvolle en energieke 'Benny Blisto' heeft de Amsterdams/Nijmeegse poprock band Go Back To The Zoo zich in één keer op de kaart gezet. Na een periode van hard werken in Berlijn, zijn de heren terug met 'Shake a Wave'. In de clubtour die ze voor dit album maken doen ze ook Metropool aan. In het voorprogramma staat 3FM Serious Talent The Elementary Penguins, bekend van het nummer ‘Everybody Knows My Name Especially On The Dance Floor’.
Met ‘Electric’ en ‘Hey DJ’ behaalde Go Back to the Zoo tweemaal een 3FM Megahit. De singles zijn afkomstig van het debuutalbum ‘Benny Blisto’, evenals 'Beam Me Up'. Het vervolgalbum met al weer een aantal hits heet 'Shake a Wave' en de twee singles zijn: 'What If' en 'Can't Stop My Feet'. De setlist van deze avond is een mix van deze twee albums. Met als gevolg een mooie afwisseling tussen dans- en springnummers, nummers met ruigere gitaarpartijen en serieuzere teksten, en enkele rustige nummers. Zanger Cas gaat sinds enige tijd gekortwiekt door het leven, misschien dat dit de reden was van het shirt van de roadie (“Who the fuck is Cas Hieltjes?”).
De zaal was goed gevuld, evenals het balkon. Het publiek was van het begin af aan enthousiast en de sfeer zat er al snel in. En dat werd gedurende de avond alleen maar beter. De band stond met duidelijk plezier op het podium en het publiek kreeg waar voor hun geld. Maar wat die twee vogels boven hun hoofden deden? Ze straalden in ieder geval wel!