Met een Battle-of-the-Bands weet je zeker dat je minstens een keer op een avond aangenaam verrast gaat worden. Dat diegene dan niet tot de uiteindelijke winnaar wordt gekroond, blijft altijd een punt van discussie. Toch was er van tevoren een lijst op het internet te vinden met punten waarop de bands beoordeeld zouden worden. Bij de belangrijkste criteria, zang en grunt, podiumpresentatie en uitstraling, en inzet en energie zag de jury grote verschillen tussen de bands, een mening die niet door iedereen werd gedeeld.
De uiteindelijke winnaar, As Empires Fall, mocht op deze punten dan wel ruimschoots op scoren, de band stond niet met kop en schouders boven de rest uit. Toch genoot de zaal zichtbaar van deze, uit de as herrezen, band. De periode in de oefenruimtes en opnamestudio maakte deze band strak op elkaar ingespeeld, iets wat in de performance goed naar voren kwam. Vertrouwd, en overtuigd van de kwaliteiten, speelde de band inderdaad alsof de 'End of Times' nabij was. Met een heerlijke post apocalyptische sound een toch terechte winnaar.
Ik zeg toch terecht, want er stond nog een gedoodverfde winnaar op het podium. Pariah! Jemig, wat een aangename verrassing. De frontman ramt minstens net zo hard een gebrul uit zijn strot met een ander project, Grown Cold, maar Pariah liet even zien hoe er getrashed moest worden. Met het sublieme, en veruit het beste nummer van de avond, 'Anger', kregen de mannen het voor elkaar om het langharige volk wild te maken. Gadver, wat was dat heerlijk. Dikke duim omhoog voor de drummer ook!
Minstens net zo goed, maar in een ogenschijnlijk compleet ander genre, was de terug-van-weggeweest band Captain, Your Ship Is Sinking. Voor het laatst gezien op Green Vibrations speelde ze een vermakelijke, frisse set. Bij tijden een vrij uniek geluid, met een haast experimentele sound van de frontman. Perfect aangevuld door lekker gitaarwerk. Een zeer verdiende tweede plek was hun beloning.
Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat Faces of Cain niet het niveau haalde van de rest van de line-up. De monitoren haperden af en toe, wat de performance niet ten goede kwam. Het geluid van het optreden was ook radicaal anders dan bij de andere acts. Toch was het zeer aangenaam om een andere stroming in de metal te mogen horen. De toetsenist zorgde voor een lekkere orgelsound op tijden, en ook de lead gitarist had geniale solo's.
Al met al een mooie, strak georganiseerde avond. Hulde aan de organisatie, maar natuurlijk vooral aan de bands. Een geslaagde voorronde, met een verdiende winnaar.