Bertolf in Metropool: Paradijselijke klanken en intieme sfeer

Muzikale diversiteit en kwaliteit gepresenteerd in ingetogen akoestisch en overtuigend versterkt jasje

Tekst: Elroy Maduro / Foto's: Richelle Ijland ,

Op zaterdagvond 9 oktober stond Bertolf in de kleine zaal (Paradijs) van Metropool in Hengelo. Als rond de klok van 22:00 uur de band aantreedt voor de show is de zaal goedgevuld. Na een introsample met beat op laag volume knalt de band ineens uit alle speakers en staat Bertolf vanaf de eerste minuut tot het einde als een huis.

Muzikale diversiteit en kwaliteit gepresenteerd in ingetogen akoestisch en overtuigend versterkt jasje

 

Na de eerste twee nummers introduceert Bertolf de band. Het is vandaag blijkbaar de tweede dag van hun clubtour. Gitarist en zanger Bas Wilberink komt uit Borne en is geboren in Hengelo. Het publiek reageert enthousiast.
Bertolf oogt ontspannen. Hij legt de plaat (Snakes and Ladders) heel kort uit en vertelt dat het vooral gaat over het keren van het lot. Bertolf refereert nog even aan zijn eigen Twents klinkende achternaam (Lentink) en dat hij zich hier huis voelt. Het geluid van de band staat als een huis. De bandleden en de vocalen ook. Als vierde nummer brengt Bertolf een fantastische cover van het nummer ‘Beggin’ (recent als hit vertolkt door Madcon). Eerder was een soortgelijke Bertolfversie al te horen via 3FM bij Giel. Hier blijkt wederom hoe sterk Bertolf als band vocaal is. 'Beggin’ evolueert multivocaal tot een muzikaal meesterwerkje met een wonderschone gitaarsolo van Bertolf als einde.

Bertolf heeft continu een leuke interactie met het publiek. Op een gegeven moment vertelt Bertolf over 2 juli van dit jaar. Op die dag werd hij 30, voetbalde Nederland tegen Brazilië, ging hij op vakantie naar Italië en werd hij gebeld door Koen en Sander (3FM) om te vertellen dat 'Cut Me Loose' megahit was geworden.

We worden getrakteerd op een akoestische set rond drie microfoons waarbij zelfs de gitaartechnicus van stal werd gehaald. Wat volgt is drie-, vier- en soms vijfstemmig en loepzuiver spel. Je kunt een speld horen vallen in zaal. Delen van het akoestische setje zijn bijna onversterkt in de zaal te horen. 'Patty Lane' is het volgende akoestische nummer waarbij de toetsenist op een blaasorgel speelt en de drummer de snare beroert met brushes. Een volgend hoogtepunt is een cover, en wel Radiohead's 'Paranoïd Android'. Het eerste couplet wordt gezongen door gitarist Bas Wilberink, daarna neemt Bertolf over. Naar eigen zeggen is Bertolf niet zo best bij stem maar daar is gedurende de avond volgens ondergetekende niets van te horen. De vertolking van het Radiohead-nummer is indrukwekkend. 'Mister Light' is het laatste nummer van de set. Daarin wordt moeiteloos en zeer strak en multivocaal een stukje 'Mister Blue Sky' (Van Electric Light Orchestra, ELO) ingevoegd. Het publiek is na afloop enthousiast en scandeert dat het nog meer wil.

Als toegift horen we eerst het nummer 'Home' akoestisch. De gitaartechnicus speelt op de slide gitaar. Wederom mondt het nummer uit in multivocaliteit. Tot slot brengt Bertolf de grootste hit ‘Another Day’. In deze lange live uitvoering doet de band als geheel wat het een paar keer eerder deed in Hengelo deze avond: opgaan in de muziek en buiten het kader van een nummer reiken. Dat verrijkt de band enorm en doet zowel goed voor luisteraar als de band zelf. Bertolf heeft meer dan voldoende kwaliteit om spontaniteit en improvisatie toe te voegen aan een live-set.
Dan komt het live dichtbij virtuozen als Them Crooked Vultures ('Cut me Loose' live) en Dave Matthews Band ('Another Day' live). Er zijn vervelender bands om mee vergeleken te worden!