De debuutplaat van Want Want luistert naar de naam ‘Mijn Meisje Vindt Me Leuk Zoals Ik Ben’. Veertien nummers vol originele, vaak grappige, Nederlandse teksten. Daaronder hoor je stevig rockende gitaren, drums en frivole deuntjes van het keyboard. Deze combinatie valt het best te omschrijven als Nederlandstalige powerpop. Ik spreek de band op het Bevrijdingsfestival Overijssel, waar ze podium de Doorbraak mag afsluiten.

‘Mijn Meisje Vindt Me Leuk Zoals Ik Ben’ is net een halve week uit en was al langer online te beluisteren, hoe zijn de eerste reacties?
"Eigenlijk zou het album al in maart uitkomen, maar dat proces heeft wat vertraging opgelopen. De cd is daarom al wel eerder beluisterd door twee recensenten en de reacties daarvan zijn erg goed."

En van de ‘gewone mens’?
"Daar merk je duidelijk in de reacties dat ze het of helemaal te gek, of helemaal niets vinden. In die tweede categorie zat een reactie van: Kinderen Voor Kinderen met een stevig randje." Zegt bassist Jasper lachend. "Maar met deze reacties zijn we eigenlijk wel blij. Als je iets maar een beetje leuk vindt, ben je het sneller weer vergeten. De mensen die het super vinden, blijven je beter volgen."

Hoe zijn jullie te werk gegaan bij het maken van de nummers?
"Fokko (Mellema, de zanger) schrijft alle liedjes en heeft daarbij ook al in zijn hoofd hoe ze gespeeld moeten worden. Eigenlijk zijn de nummers al klaar als Fokko in de studio komt. Dan gaat de rest van de band het bekijken en spelen. In de studio hebben we de nummers als band in een ruimte gespeeld en opgenomen, dat voelde goed. Alleen de toevoeging van de toetsen hebben we later opgenomen."

Welke tijdsdruk zat er op het uitbrengen van deze plaat?
"Voor ons gevoel zat er een erg grote tijdsdruk op. Door het hele proces met het optreden op Noorderslag en de aandacht van 3FM wil je eigenlijk zo snel mogelijk iets uitbrengen. Toch is het belangrijk dat je het geduld bewaart. Je moet het rustig aan doen, eerst dingen proberen en vervolgens het beste bij elkaar brengen."

Fokko, beschrijft het album een bepaalde fase uit je leven?
"De meeste liedjes zijn wel kenmerkend voor periode tussen mijn zestiende en negentiende. Het gaat veelal over meisjes en onzekerheden die het met zich meebrengt. Het is de jonge manier van denken, zo van: Uitgaan is stom."

In vrij veel nummers (Stomme trut, Vreemdgaan, Heleen) zijn mindere liefdesmomenten verwerkt, zijn jullie gelukkig in de liefde?
"Momenteel wel, heel erg zelfs, maar mensen willen niet horen dat het goed gaat. Het is leuker als het wringt en zielig is. Mensen herkennen zich beter in de situaties die omschreven worden en kunnen er hopelijk energie uit putten."

Is dat hoe het album op de luisteraar moet overkomen?
Niet per se. Het moet leuk gevonden worden. Als het mooi is, is het mooi. Als mensen er vervolgens nog iets mee kunnen, is dat wel fijn natuurlijk.

Het laatste nummer van het album, ‘Sanne’, is in tegenstelling tot de rest van het album een rustig, klein nummer over een meisje waarmee het niet goed gaat. Betreft dit een persoonlijke kwestie en brengt het live ook gevoelens met zich mee?
"Het nummer is niet direct vanuit een situatie geschreven, maar ik heb wel vergelijkbare dingen meegemaakt. Het nummer zit normaal niet in de setlist, omdat we toch meer een beukband zijn. Als we een akoestisch optreden hebben, en dat hebben we de laatste tijd erg veel, past het nummer er goed tussen. Op die momenten ga je er wel helemaal in zitten, maar ik denk dat het een vereiste is. Het moet wel van onderuit je donder komen."

Daniel Lohues heeft het album geproduceerd. Hoe was het om met een jeugdheld te werken?
"Supergaaf. Er was van begin af aan een goede band. Hij begrijpt de essentie van onze muziek erg goed. Hij is soms perfectionistisch en wil de touwtjes in handen houden. Als hij ziet dat er energie ontstaat, laat hij ons helemaal gaan."

Gaan jullie je nu richten op het optreden of wordt er ondertussen alweer gewerkt aan nieuw materiaal?
"We hebben erg veel zin in optreden en gaan het veel doen, maar de volgende cd is alweer half klaar. We blijven constant liedjes schrijven. Het gaat wel een ander album worden. We zijn inmiddels langer een band en dat zorgt voor ander type nummers."

Jullie staan dit jaar op de Zwarte Cross, waar kijken jullie nog meer naar uit deze zomer?
"De agenda begint lekker vol te lopen. We zijn inmiddels voor vijftien festivals bevestigd. Daarvan zijn Klomppop en Torenpop wel hoogtepunten. We willen vooral zielen winnen en onszelf bewijzen aan het grote publiek. Lowlands zou dan helemaal te gek zijn natuurlijk, maar dat is nog afwachten."