In november 2008 vond de eerste editie van de X-it XL plaats in Atak. De grote broer van hét begrip in het oosten, de X-it Phoenix, was gelijk een succes. Spannende bands en een vol Atak zorgden voor een bijzondere nacht. Anno 2010, 16 januari om precies te zijn, staan de zaken er iets anders voor. Aan spannende bands geen gebrek, maar zal deze formule net zo succesvol blijven als bij de geboorte?
Met een tamelijk verse debuut plaat (release datum 11 december 2009) staat de meest verfrissende band uit Meppel ooit, op de planken van het Saxion podium waar de rest van de nacht de bandjes geprogrammeerd staan. Het nieuwe album getiteld "This Is Not Romantic" krijgt natuurlijk alle ruimte in de set. De eerste nummers vinden nog maar weinig oren, met 23:45 op de klok is het nog vroeg. Als de plaatselijke indie boys and girls de zaal binnendruppelen, stuiten ze tegen een denkbeeldig hekwerk dat in een halve cirkel voor het podium staat. Gedurende het optreden braken daar gelukkig steeds meer enthousiastelingen doorheen.
Opvallendste verschijning is zangeres/synths Charlotte die in haar hotpants en met uitdagende uitspraken over “tongen” en andere tienerdramatiek de meeste aandacht opvraagt. Haar eigenwijze en charmante vocalen werken ook niet echt bepaald tegen. Het voorprogramma verzorgen voor wijlen The Long Blondes is niet in de koude kleren gaan zitten. De maniertjes van de zangeres van die band; Kate Jackon, zijn op eigen wijze geïntegreerd bij de Meppelse schone.
I Kissed Charles is een mooi geheel, het plaatje klopt. Gitarist Brian is een indieboy-by-the-book, Bassist Joris heeft, op zijn slobberige broek na, die typische Kings Of Leon look gaande. Drummer Brian draagt een shirt van de Noise groep HEALTH. Leuk om te zien dat iemand met zo’n referentiekader in een synthpop/rock bandje op de trommels slaat.
De nummers staan eigenlijk stuk voor stuk als een huis. Meisjes kijken geïnspireerd/jaloers naar de frontvrouw, waar de mannen wellicht een andere agenda hebben. Het bitter/zoete woord ‘volwassener’ komt om de hoek kijken bij het aanschouwen van het nieuwe materiaal. De luchtige, catchy tunes van de EP uit 2008 zijn wat naar de achtergrond verdreven en maken plaats voor meerdere lagen, nuance en meer dynamiek. En met succes! De aandacht verslapt vrijwel nergens tijdens de show van I Kissed Charles, die erg veelbelovend is.
Na een uur wachten lijken de synthesizers van I Kissed Charles zich te hebben voortgeplant. De Finse formatie Jesse test hun meegereisde apparatuur dat bijna de hele breedte van het podium beslaat. Zes synthesizers, gitaareffecten, vocoders en heel veel snoeren sieren het podium. De drie mannen hebben zich laten inspireren door Kraftwerk en Metal. Dat klinkt dus een beetje als helemaal te keer gaan met een enorme zooi elektronica en nergens wat van aantrekken. Loos gaan ze. Ze kunnen goed met de knoppen en toetsen overweg. Leuk om naar te kijken, maar het mag allemaal wel iets experimenteler en noisy-er. Blijkbaar denken anderen daar anders over. Een heuse dansende massa ontstaat en het is warempel gezellig. Knap dat ze die sfeer weten te stimuleren met een onderhoudende set. De verleiding is immers groot om naar de grote zaal te gaan om te dansen op de veilige X-it hits. “Bass in your face Enschede” roepen ze enigszins nonchalant. Een paar hardstyle/hardcore sympathisanten vooraan gaan uit hun dak. Leuk om te zien hoe het nieuwe laagdrempelige pand van Atak meer subculturen verenigd.
Het is de nacht waarin synthesizers triomferen. Maar er is meer. Game Boys en twee gekke Spanjaarden. Dat zijn de hoofdingrediënten van de slotact van deze X-it XL: MeNeO. De twee mannen uit Barcelona weet hun Gameboy dusdanig te manipuleren zodat er dansbare 8-bit herrie uitkomt. Whoops geen geluid. Tja, die inmiddels bijna antieke Nintendo kastjes houden er natuurlijk een keer mee op. Gelukkig is er een reserve Game Boy in de buurt. Ondersteund door monotone visuals zetten de mafkezen de tent op z’n kop. Onder het mom van: 'Het kan altijd gekker', trakteren ze het publiek zelfs op een striptease. Alles gaat uit en er ontstaat een lichtelijk ongemakkelijk sfeertje. Toch past het op één of andere manier in het geheel en wordt er vrolijk verder gedanst.
De wijzer gaat richting 04:00 uur en deze editie komt aan zijn eind. Het is de programmeurs weer gelukt om een gevarieerde nachtprogrammering neer te zetten. Met redelijke bezoekersaantallen was het een geslaagde XL, maar die energie van de eerste editie is ver te zoeken. In de grote zaal was tegelijkertijd de reguliere X-it party aan de gang. Een volle grote zaal. Nu nog meer mensen die de overstap durven te maken naar de bandjes in de kleine zaal en de sfeer van “weleer” zou zomaar weer eens terug kunnen komen.