‘The most important thing is to create an original and distinctive sound. Shattered Hope is a modern heavy metalband from Enschede.’ Zo opent de bijgevoegde biografie van deze band. Ik twijfel of de termen ‘heavy metal’ en ‘modern’ nog wel bij elkaar in een zin kunnen. En als ik het schijfje beluister, blijkt mijn twijfel terecht. In ieder geval voor wat deze band betreft. Heavy metal is het zeker, modern is anders. Laat staan ‘original’ en ‘distinctive’. Het doet me denken aan de beginperiode van The Gathering, nog voordat zangeres Anneke van Giersbergen bij de band zat. Dan hebben we het al snel over vijftien jaar geleden. Drummer Chris Nijboer en bassist Olav van Duin weten een redelijk strakke basis neer te zetten, waarbij Chris de dubbele-bass-pedalen goed weet te vinden. Op het moment dat gitarist Jord Elgersma aan een solopartij of loopje begint, valt het me op dat er behoorlijke ruimtes in de muziek ontstaan. Het had geen kwaad gekund af en toe een extra slagpartij in te spelen, zodat het geheel vetter zou klinken. Deze ruimtes worden enigszins opgevuld door toetsenist Harmen Voortman, maar erg vindingrijk klinkt het niet. Het is veelal ‘meespelen met de gitaren’ waardoor de partijen weinig toegevoegde waarde hebben. Een pluspunt is dat gitaar en toetsen elkaar nu en dan afwisselen, wat voor extra dynamiek zorgt. Maarten Opbroek is verantwoordelijk voor de vocalen en wisselt hierbij grunts en melodieuze zangpartijen af. De uitspraak van de Engelse teksten is een punt waaraan gewerkt moet worden. We kunnen wel erg goed horen dat Maarten een Nederlander is. Shattered Hope speelt naar eigen zeggen voor bier en het plezier. Ik ga ervan uit dat van allebei genoeg aanwezig is in de oefenruimte. Maar wil deze band echt iets gaan betekenen in muziekland, dan moet er nog hard aan de weg getimmerd worden. Het zou waarschijnlijk al een stuk schelen als er meer tijd wordt genomen voor eventuele volgende opnames.