De knusse zaal van de Cinetol is een leuke en geschikte plek om live kennis te maken met Australische mannen Ambrose Kenny Smith, Cook Craig, Cal Shortal, Matt Blach en Tim Karmouche. De sfeer is er laagdrempelig; het podium is laag en dicht bij de fans en na het optreden loopt de band ook gewoon met een biertje rond in het café. Ook de warme en klamme atmospheer past eigenlijk wel bij de vibe van het optreden. Voor het publiek is het zweten geblazen, maar voor de vijf op het podium moet het in hun blauwe overals nog veel heter zijn.
De Australische band The Murlocs tourt momenteel voor het eerst in Europa en dat gaat best lekker. Al ver voor het optreden van afgelopen vrijdag waren de kaartjes voor de Amsterdamse Cinetol uitverkocht. De frontman en gitarist van deze pscyhedelische, uptempo en soulvolle rythm and blues band, zoals het ze zelf omschrijven, zijn trouwens al vaker in ons land geweest. Beiden spelen in King Gizzard & The Lizard Wizard. En nu dus ook te zien in een andere formatie. Wij waren erbij.
©
Lisa Maatjens /
De eerste helft van het optreden is alles nog tamelijk rustig. Het relatief jonge publiek, zo tussen de 18 en 28, deinst een beetje mee op de muziek. Op het podium staat de band gemoedelijk te spelen. De vijf staan er quasi nonchalant bij, maar hun spel wordt er daardoor niet slechter op. Ze spelen nummer na nummer ontzettend strak. Zanger Ambrose Kenny Smith wisselt zijn mondharmonica vlekkeloos af met zijn rauwe en unieke stem en kleine dansmoves. Af en toe klinkt hij bijna krijsend, maar vals is het zeker niet. Ook de vocalen van de drummer, toetsenist en gitarist die afwisselend worden ingezet, klinken mooi en passend bij de sound van de band.
©
Lisa Maatjens
©
Lisa Maatjens
De set is een mix van oude en nieuwe nummers. Van alle drie de albums komen er een aantal voorbij. Het is duidelijk welke nummers de hits van The Murlocs zijn en als die vanaf halverwege de show worden gespeeld, lijkt de zaal echt wakker te worden. ‘Old Locomotive’ van het nieuwste en gelijknamige album, is duidelijk één van de favorieten. Als die wordt ingezet, ontstaat vooraan bij het podium een springende en pittende menigte. Ook ‘Rolling On’, ‘Happy Face’ en ‘Young Blindness’ van het tweede album 'Young Blindness' doen het goed en worden meegezongen door het publiek.
Met een flinke dosis scheurende gitaren gaat het optreden richting het einde. Waar ook de frontman nog even een nummertje op de gitaar meepakt. De band speelt de hele set ontzettend lekker. Wij begrijpen wel dat The Murlocs nu al zoveel shows heeft uitverkocht. Het is zeker een band om in de gaten te blijven houden.
©
Lisa Maatjens
©
Lisa Maatjens
©
Lisa Maatjens