Bezwerende songs en virtuoos gitaarspel van Ryley Walker

Amerikaanse folkzanger doet denken aan vervlogen tijden

Job Boas ,

In het enorme aanbod aan folky singer-songwriters is Ryley Walker er één die met zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Zijn plaat All Kinds of You mag geschaard worden onder de beste debuutplaten van 2014 en dit jaar verscheen de minstens zo fraaie opvolger Primrose Green. Walker deed afgelopen week Patronaat aan voor een solo-optreden.

Hoewel Ryley Walker voor zijn laatste plaat een aantal bijzonder sterke muzikanten om zich heen verzamelde, betekent het in dit geval niet direct een groot nadeel dat hij dit keer alleen het podium betreedt. Walker is een opmerkelijk gitarist die de techniek van fingerpicking tot in de puntjes beheerst en zo in z’n eentje gemakkelijk overeind blijft.

En dat laat hij graag zien. Bezwerend laat Walker zijn vingers over de twaalfsnarige gitaar dansen, en voordat hij tot zang overgaat is het intro van het eerste nummer ruim vijf minuten verder.

Zijn liefde voor muziek uit de Engelse folktraditie en Amerikaanse psychedelische folk uit de sixties en seventies steekt Walker niet onder stoelen of banken. Een nummer als Summer Dress vertoont paralellen met Tim Buckley. In liedjes als Sweet Satisfaction en Same Minds doen het gitaarspel en losse articulatie in zijn zang sterk denken aan John Martyn.

Ook zijn bewondering voor artiesten als Van Morisson en Bert Jansch worden duidelijk wanneer Walker uitvoeringen speelt van Fair Play en Go Your Way My Love. Tussen geïnspireerd worden en kopiëren bestaat een dunne lijn, maar Ryley Walker blijft aan de goede kant van die lijn. Zijn geluid is wat dat betreft genoeg eigen.

Het repertoire kent sterke songs waarbij Primrose Green, West Wind en eerder genoemd Sweet Satisfaction hoogtepunten van de avond zijn. Meestal is het dynamisch en spannend, maar soms verliest Walker het liedje uit het oog, om te verzanden in eindeloos gefreak. Het is de ruimte voor experiment die hij zichzelf heeft gegeven, maar hij moet oppassen dat hij niet de weg kwijt raakt in zijn eigen virtuositeit.

Dat hier één van de meest getalenteerde muzikanten van het moment op het podium staat, is echter duidelijk. Walker maakt indruk als gitarist en zanger en weet zich te onderscheiden van zijn tijdgenoten.