Mister Zomerpop beschouwt vijfentwintig jaar bestuur en blikt vooruit

Wouter Maas: “Kippenvel om headliner aan te kondigen in ragvolle tent”

Frank Wagemaker ,

Ze kennen hem in de gemeente Opmeer van gezicht of in ieder geval van naam. Wouter Maas staat bekend als muziekmissionaris die ontelbaar veel artiesten binnen de gemeentegrenzen heeft gehaald. Als de man die West-Friezen kennis laat maken met wat populair is of gaat worden. Zomerpop in Hoogwoud is daar zijn grootste uitlaatklep voor. Als het festival zaterdag voor de zoveelste keer onder zijn hoede van start gaat, hoopt hij de bezoekers weer met iets nieuws kennis te laten maken.

“Weet je wanneer West-Friezen het naar hun zin hebben op een festival? Als ze met hun voeten tikken. Het zijn liefhebbers, maar genieten op hun eigen manier.” Voor het nuchtere publiek heeft Maas weer een tweedaags menu samengesteld, waarbij hij zelf het meest uitkijkt naar Robin Banks, een act die volgens hem het publiek kan verrassen met een White Stripes-achtige aanpak. Op zaterdag zijn alle ogen gericht op De Dijk, juist om deze dag meer te laten concurreren met Zomerpopzondag. Dat daar een groter prijskaartje aan hangt voor de bezoeker is niet te vermijden. Maar het publiek laat hem nooit vallen. “Daar is het te trouw voor”, zegt de voorzitter trots.

Je kunt op zijn minst zeggen dat Maas er vroeg bij was. “Bij de eerste editie van Zomerpop in 1989 was ik bezoeker, een jaar later kwam ik op mijn vijftiende in de organisatie en op mijn zeventiende werd ik voorzitter van de stichting. Eind jaren tachtig waren wij de eerste gebruiker van Recreatieterrein de Weijver. Kleinschalig natuurlijk, in een hoekje waar de gemeente je plaatste.” Anno 2015 is dat nog steeds de locatie, zij het veel grootser opgezet.

Continue zoektocht naar verbetering
In vijfentwintig jaar haalde Maas veel acts naar Hoogwoud. Daarvan bewaart hij de leukste herinneringen aan The Levellers in 2007. Die kwamen toch vooral omdat hij ze zelf zo goed vond. “Ik krijg vaak bands aangeboden die ik zelf fantastisch vind, maar uiteindelijk toch niet neem. Je doet het natuurlijk voor het publiek.” Vanwege zijn voorzitterschap ziet hij in het Zomerpopweekend zelf niet zoveel optredens, is hij achter de schermen in de weer. Dan kondigt hij - zoals vorig jaar - Racoon aan in een stampvolle tent. Het was nog de vraag of het festival nieuwe stijl in de smaak zou vallen. “Grotere tenten, meer kosten en dan maar hopen op meer publiek. Toen ik op het einde van die zondagavond vanaf het hoofdpodium over de duizenden hoofden keek, dacht ik: het is gelukt. Dan staat het kippenvel op je armen.”

Niet alles blijft dit jaar hetzelfde. Vorig jaar ontbraken er bars in de tenten. “Puur uit logistieke overwegingen. Kregen we opmerkingen van bezoekers dat ze niet steeds zin hadden om buiten hun drank te halen. Dat zijn leermomenten voor ons, dus de indoor tapkasten keren weer gedeeltelijk terug.” Ook krijgt in 2015 het hoofdpodium voor het eerst concurrentie van een andere livestage. Dat daar een dancepodium voor moet wijken, is een noodzakelijk kwaad. “De raakvlakken met de grote dancetent waren te groot, waardoor het publiek daar bleef hangen.”

Dance is overigens een grote succesfactor van Zomerpop. Daarbij neemt Maas zijn pet af voor Rick Beemsterboer, die in het verleden verantwoordelijk was voor de komst van Afrojack, Hardwell en dit jaar Mr. Polska. “Dat is razend knap, omdat er veel aan die jongens getrokken wordt. In Ibiza kunnen ze een veelvoud verdienen. Je moet er dus snel bij zijn.” Noem je de naam Wouter Maas, dan hoor je de verhalen over zijn neusje voor acts die op het punt van doorbreken staan. “En ja, dan kun je ze nog voor een redelijke prijs boeken.” Zo was daar de editie in 2010 met Caro Emerald, Moss en Go Back To The Zoo. “Fijn hoor, als dergelijke namen doorbreken op het moment dat je ze al vast hebt gelegd.”

Van de artiesten krijgt hij vaak positieve reacties. “Vooral onze voorzieningen vallen in de smaak. We koken bijvoorbeeld altijd zelf. Zit je als vrijwilliger zomaar naast Blaudzun te eten. Goed, het blijft een lokaal evenement. Dan lees ik later in een interview dat Moke in Hoogwoud klaagt over modder op hun doorgaans smetteloze kostuums. We gaan toch geen rode loper uitrollen voor de artiesten?”

Doublures zijn niet te voorkomen
Andere regionale festivals, zoals Zandstock, Dijkpop en Badpop, noemt hij zijn neefjes. “We komen allemaal bij elkaar op bezoek en leren van elkaar.” Toch, de wildgroei aan festivals is niet louter positief. “Dubbelingen zijn niet meer te voorkomen. Misschien dat er op landelijk niveau jaarlijks 75 acts festivalwaardig zijn. Een klein vijvertje dus, dat met een groeiend aantal evenementen nog kleiner wordt. Artiesten die exclusief op jouw festival spelen, zijn daarom een zeldzaamheid. Op Zomerpop doen we ons best om origineel te zijn en dat lukt heel aardig. Bij ons zie je haast nooit iets twee keer.”

Een boel dromen zijn uitgekomen, sommige blijven bestaan. De rasechte Hoogwouder - in het dagelijks leven de financiële man van een beveiligingsbedrijf - zou De Jeugd van Tegenwoordig graag nog eens naar het dorp halen. “Krijg je jaar na jaar van die vage redenen om niet te komen. En dat terwijl ze in de zomer een nieuwe plaat hebben uitgebracht. Dan moet je toch juist veel spelen in het land? Dat vind ik belangrijk, ook voor de komende editie, dat wij acts hebben staan met nieuw materiaal.”