Rapper Hessel Du Mark neemt ons mee op reis van regenwolk naar regenboog Rapper Hessel Du Mark neemt ons mee op reis van regenwolk naar regenboog

Aangekomen bij creatieve broedplaats Treehouse op de NDSM begeleid Mark me naar zijn karakteristieke studio, ofwel container die omgetoverd is tot het hol der kunstenaar. De container is ietwat koud en wordt gedeeld met een tekenaar, waarvan een deel van het werk op de muren te zien is. Aan de achterkant staat een oude bank en een bureau met verschillend opnamemateriaal en een laptop. Er wordt een track van MF Doom aangezet door Mark en na onze gedeelde passie voor antropologie uitgebreid besproken te hebben, vervolgen we ons gesprek met wat relevantere dingen voor jullie als lezer. 

De antropoloog houdt natuurlijk niet van de meest gestructureerde interviews, maar als journalist zijn er wel een paar ‘journalistiek relevante’ dingen die we moeten bespreken. Te beginnen met ‘The voice of Holland’. Daar heb je auditie gedaan met Effrens, je bent op een interessante manier door via The Battles naar The Knock Outs.
“You’ve got to keep it open inderdaad! 'The voice' is nu inderdaad hetgeen dat fresh van the press aan het spelen is.”

Je hebt je met Effrens opgegeven voor ‘The voice’. Hoe dat zo?
“Ik was een keer naar ‘The voice’ aan het kijken en toen zag ik iemand die rapt en zingt. Dat doet Effrens dus ook. Ik ken Emiel al best wel een tijd en ik zat dus zo van; ‘jo bro, jij moet gewoon meedoen man, jij gaat gewoon winnen!’, toen zei hij natuurlijk; ‘ik doe alleen mee als jij ook meedoet’. Sure, cool, laten we het doen. We kwamen steeds verder en uiteindelijk moesten we naar de studio! Toen was het van; ‘oké, het gaat echt gebeuren nu!’ Opeens stonden we bij 'the blinds'.” 

Toen deden jullie dus opeens auditie voor ‘The voice’ en die was best wel spontaan.
“Ja die auditie was best intens, zeker voor mensen die het voor het eerst horen. Met die eerste auditie waren we niet super blij, we wisten dat er een aantal dingen mis gingen, maar we waren totaal niet timide ofzo. We hebben alles eruit gegooit en dat is het enige wat je kan doen. Dat is what I weigh in the end!”

Na de auditie werd jullie taalgebruik al lachend ook nog even onder de loep genomen. Je gebruik van het woord ‘lit’ moest bijvoorbeeld even uitgelegd worden. Hoe komt dat op jou over?
“Dit is gewoon hoe ik praat. Ik vond het wel grappig, maar ik snap wel dat veel mensen niet hetzelfde praten als ik. Of dezelfde lingo hebben als ik. Op mij kwam het niet over op een bepaalde manier. Zij willen ook gewoon jokes maken, tv maken. Ik ben er zeker niet salty over in ieder geval.”

Nou, we zijn benieuwd naar hoe het verder gaat bij ‘The voice’ nu je als groep de battles hebt overleefd en doorgaat als viertal met Emmy en Naomi. Maar, wat doet Hessel Du Mark normaal eigenlijk? Zonder ‘The voice’?
“Ik zeg je eerlijk, mijn main ding is mijn muziek zonder ‘The voice’. Ik heb een groot deel van mijn leven andere dingen gedaan, zoals school. Dat is deel van mijn leven en deel van de kennis die ik heb vergaard, maar ik wist al dat dit eigenlijk is wat ik wil doen. Het is eng om zo een omslag te maken, want er zijn zoveel twijfels die erbij komen kijken; ‘Ben ik goed genoeg? Ga ik het halen? Hoe ga ik dit aanpakken?’. Op het moment dat ik geen school meer had, geen baan meer had.. Op het moment dat alles wegviel, toen durfde ik pas om te schakelen. Ik heb alles in mijn leven gereset. Het heeft even geduurd, maar dit is mijn droom en die leef ik nu.”

Hoe zou jij jouw droom omschrijven dan?
“Mijn droom is super dope muziek maken en mijn eigen journey; of dat nou mentaal is of fysiek, meegeven in de kunst die ik maak. Ik wil blijven improven met mijn muziek en in mijzelf, dat ik zelf ook blijf ontwikkelen.”

Je hebt het over je journey, kan je die uitleggen?
“Mijn journey is de journey van iemand die lang in een storm en regenwolk heeft gezeten. Ik heb tot een bepaald punt in mijn leven best wel op een duistere plek gezeten met mijzelf. Dit heb ik dus geflipt en nu ben ik op een positieve plek in mijn leven. Ik doe geen dingen meer waarvan ik denk; ‘dit gaat mijn energie nemen’, maar ik doe dingen die mij energie geven. Dat is die journey van een regenwolk naar een regenboog.”

De muziek die je maakt is te scharen onder hiphop. Hoe komt jouw verhaal hierin terug en hoe zou je jouw muziek zelf omschrijven?
“Hiphop is één van de muziekgenres waarin je het meeste kan zeggen. Je kan echt een verhaal vertellen en muzikaal gezien kan je ook nog vibes meegeven. Hiphop heeft mij ook erg geholpen. Kendrick Lamar zei bijvoorbeeld een keer; ‘I spent 23 years on this earth looking for answers, until I figured out I had to come up with my own’. Ik weet nog dat ik dat hoorde en letterlijk mijn shit uitzette van; ‘fuck man!’. Ik had zoveel vragen en hij heeft gelijk. Ik moet komen met mijn eigen antwoorden. Op dat vlak probeer ik alles wat ik meemaak op een manier mee te nemen in mijn muziek. Uiteindelijk, wat het voor iemand doet, dat weet ik niet, maar ik hoop dat mensen er iets uit kunnen halen. Als ik het heb over mijn album dan is die dus super open en kleurrijk, maar best wel complex. Er zijn heel veel dingen die ik zeg waarvan ik het gevoel heb dat er best wel een lading achter zit maar het zit verstopt in allemaal metaforen. Complex dus, experimenteel en energiek. Ik zou mijn algehele stijl op het moment alternatieve hiphop noemen. Erg lyrikaal en super energiek. En kleurrijk! Dat is het belangrijkste.”

Ik hoor heel veel positieve vibes en dat straal je ook uit, ondanks je regenachtige achtergrond.
“Ik weet het niet. Ik vind het ergens gek om te horen. Voordat ik heb besloten dit pad te gaan volgen, om te gaan voor wat ik wil in het leven, had ik totaal niet gezegd dat ik een positieve guy was. Ik voelde me toen gewoon dark, niet kleurrijk. Nu voel ik me kleurrijk, kleed ik me zo en is dat ook mijn uitstraling is. Maar, sommige dingen die ik zeg op mijn nummers zijn helemaal niet blij. Dat zijn serieuze dingen die mij heel erg zitten.”

Tijdens The voice werd er gezegd dat het positieve juist onserieus overkwam. Dat deed je niet zoveel. Is dat onserieuze denk je een stigma op hiphop en/of rappers?
“Ik denk dat er in Nederland wel zo een stigma kan hangen omtrent rappers, maar stigma’s kunnen er altijd hangen. Voor mij is hiphop het hardste genre dat er is op het moment in terms van creativiteit en wat je kan en dat alles gewoon mogelijk is. Dus mensen die dat idee over rappers hebben, die luisteren gewoon niet naar rap en dat is cool; iedereen zijn eigen ding. Het is mijn taal, lingo, en niet voor iedereen. Iedereen heeft een andere mening daarover. Dat is cool. Ik heb daar niet heel veel mee te maken. Check mijn album en zeg het nog een keer. Ik ben ook niet aan het rappen om dingen over rap te bewijzen. Ik rap omdat ik de muziek apprecieer en omdat ik iets dopes wil maken.”

Wat zijn de serieuze dingen die je op je nummers aanspreekt?
“Depressie, zelfdestructiviteit, gebruik van genotsmiddelen. Dat zijn niet alleen dingen die ik bespreek vanuit mezelf, maar ook vanuit mijn omgeving. De dingen die om mij heen spelen, die spelen in Amsterdam. Het is eigenlijk maar hoe je mij ziet, dat serieuze. Ik ben gewoon een vrolijke guy en ik maak jokes. Sommige mensen denken dat dat alles is wat speelt. Als ik mensen net ken ook, dan zou ik niet meteen alles zeggen als je mij vraagt hoe het is. Dat doe je gewoon niet.” 

Dat is misschien ook wat de maatschappij van je vraagt? Het is niet maatschappelijk geaccepteerd dat je meteen je...
“...dat je gelijk dat op tafel legt ofzo. Terwijl iemand je wel vraagt; ‘hoe gaat het’, dus dat zou moeten kunnen. Voor mij lukt het wel om meer open te zijn en dat zit ook in mijn muziek. Er zijn geen dingen die ik nog op probeer te kroppen en die mij terugtrekken, want ik probeer echt te delen en iedereen alles te laten zien.”

Terug naar het positieve. Je had het erover dat je kleurrijke muziek maakt. Bedoel je kleurrijk, als in positief?
“Kleuren kan je net als emoties niet labelen. Je hebt een wide range of emotions en soms wil je dingen labelen op basis van wat slecht is en wat niet, maar het is gewoon een emotie. Dat is hetzelfde met kleur. Een kleur kan niet slecht zijn of goed, het ‘is’ gewoon.”

Dus meer kleurrijk als in; het heeft veel lagen.
“Ja ik vind het een lastige vraag. Als ik mijn muziek hoor, dan doet het me denken aan kleur. Het doet me niet denken aan een black and grey movie. Het is kleurrijk, want het leven is kleurrijk en ik probeer dat in mijn muziek te verwerken. Ook, omdat ik het gevoel heb dat ik een kleurrijk persoon ben. Wat dat kleurrijk precies betekent, dat staat nog open voor interpretatie. Het heeft in ieder geval kleurrijke flavours.”

Je hebt in corona-tijd je album ‘Con Zen Tra Zie’ uitgebracht. Heeft die timing je geholpen?
“Misschien een pici. Ik was eigenlijk alleen maar bezig met muziek en wat buiten gebeurt heeft weinig effect als ik hier in mijn eentje zit met mijn laptop. Ik had wel een moment bij het nummer ‘Mitrailleus’... De energie van dat nummer, dat zijn die vibes om te doen met een live show. Voor dit project ga ik in dit moment niet kunnen performen en het dus niet aan mensen kunnen presenteren op de manier waarop ik zou willen. Het moment is een pici weg en dat heeft me toen echt gehit, maar ik ben wel blij dat ik het heb gedaan. Muziek is een momentopname, dus je moet het gewoon uitbrengen.”

Gaan er nieuwe dingen komen? Misschien wel met Effrens?
“Ik zeg je eerlijk, ik ben gewoon een solo-artiest. Hij is gewoon de homie en we zitten ook wel samen in de studio. We hebben samen tunes, maar hij staat bijvoorbeeld ook niet op het album. Niet om te zeggen dat hij er niet op had kunnen staan, maar hij doet zijn ding en ik doe ook gewoon mijn ding. De komende tijd ben ik zoveel mogelijk hier om iets neer te zetten. Mijn album heeft best wel een nieuwe sound waarvoor ik wil gaan en dat is heel veel trial and error van wat werkt en hoe. Als artiest moet je gewoon op een permanente grind zijn voor je muziek, ofwel voor je leven, want uiteindelijk gebruik je dingen uit je leven voor je muziek. Dus ik ben hier aan het werken aan het volgende project of ik ben buiten; 'trying to live the life for the inspiration'.” 

Waar haal je jouw inspiratie nu uit dan?
"Ik haal mijn inspiratie uit dingen die ik vet vind, zoals anime. ‘One Piece’ is één van de beste animes die er is op de wereld. Het is super kleurrijk, het is super vrolijk, het is super absurdistisch. Er zitten dingen in die belachelijk zijn maar op het moment dat het switcht, dan wordt het serieus en dan neem je het ook serieus. Dat soort dingen haal ik motivatie uit, net als dingen die in mij omgaan. Er zijn veel dingen bij mij losgekomen op het album, omdat ik me nog nooit zo open tegen mensen heb uitgedrukt. Dat heeft heel veel invloed op mij gehad. Dat ga ik meenemen naar het volgende project. Dit project ging over de periode waarin ik zat in de regenwolk, ik hoop dat het volgende project kan gaan over de regenboog en het project daarna dat gaat misschien over zonneschijn. Dan ben ik helemaal gemoved uit de pit."

Dus je wilt niet vasthouden aan de identiteit die je nu naar buiten hebt gebracht?
“Ik probeer als persoon te groeien, dat is misschien nog wel belangrijker dan muziek. Dat ik in mijn leven en mezelf groei en dat ik de dingen face die mij dwars zitten en die mij in het verleden heb gestopt. Stel ik ben over een jaar op een punt in mijn leven dat ik echt blij en gelukkig ben, het gevoel heb dat ik heel veel van mijn past demons heb overwonnen, dan gaat mijn muziek ook zo klinken. Veel van mijn muziek is een spiegel van hoe ik mij voel op dat moment.”

Zou je stellen dat de luisteraar luistert naar het proces van ‘personal growth’?
“Precies! Zelfs in het album, het begin is anders dan het eind. Muziek is super introspective. Je moet echt wel in jezelf kijken en er zijn heel veel dingen die je zegt in het creatieve proces, wat je dan opschrijft en als je het leest dan is ‘fack, ik wist niet dat ik me zo voelde en dat dit zo speelde’. 

Durf je daar voorbeelden van te geven? 
“Er zijn heel veel… Heel veel dingen die ik...”, denkt even na, “Oké, bijvoorbeeld, zoals ik al zei, het eerste album ging voornamelijk over de periode waar ik hiervoor in zat. De eerste line van de outro is misschien een beetje abstract, maar ik ga hem toch voordragen; ‘metamorfose van boze emotieloze sprookjes, joviaal zomertaal gesproken, duurt altijd maar een poosje’. Voor mij klinkt dat mooi, maar ik denk ook aan die hele periode waarin ik alles wat ik voelde onderdrukte, en daardoor niets meer voelde. Daarom waren het ‘emotieloze sprookjes’. Soms heb je ook dat je manisch bent. Niet dat ik dat ben, maar ik heb ups and downs. Soms heb je een periode met het gevoel dat je de wereld aankan en een maand later zit je in een bottomless pit. Daarom dat tweede gedeelte; ‘joviaal zomertaal gesproken, het duurt altijd maar een poosje’. Ook al voel je je goed, het gaat altijd in ups and downs. Dat is gewoon het leven. Een ander nummer van het album, ‘Outro’, is deels geschreven en voor een deel zeg ik dingen pratend. Er zitten hele grote pauzes in de opname en die liet ik gewoon lopen. Ik ben dingen gaan zeggen in die pauzes die ik op dit moment voel. Daar zijn dingen uitgekomen waarvan ik niet eens wist dat het speelde. Zo zei ik; ‘al die tijd heb ik niet zoveel gevoeld, ontweken al die emoties me, nu komen er allemaal dingen over mij heen en is het ineens intens, en voel ik me gewoon een 'chick van zestien’. Iedereen voelt zich weleens zo, daar word ik wel eens aan herinnerd. Met een ‘chick van zestien’ bedoel ik ook meer dat als je aan het puberen bent, je het gevoel hebt dat al die emoties je overladen. Er komt zoveel op je af en dan voel je je radeloos. Op dat moment voelde ik me zo, dat heb ik al die tijd eigenlijk niet gehad en dan komt het op je af.. Wat moet ik met al deze dingen aan? Dan voel je je kwetsbaar. Ik heb in veel nummers van die kleine dingen waar ik naar terug luister en denk; ‘ik ben het hier zo erg mee eens.” Lacht. “Dat is best wel raar om te zeggen als de artiest, want je weet toch wat je zegt?!”

Op het moment dat je iets performt dan zit je dus niet meer in de staat waarin je zat toen je het maakte. Maakt dat dat er plek is voor eigen interpretatie voor de luisteraar?
“Sowieso. Ik hoop dat als ik iets zeg over wat ik meemaak, dat als jij het hoort het voor jou misschien iets heel anders zegt. In het nummer ‘Hybris’ zeg ik; ‘niets gaat meer mis, alles is flex, studie is weg, hoofdpijn is weg, hartkloppingen weg’. Ik zeg dat heel casual en in een vrolijk nummer, maar hoe jij dat oppikt brengt weer een heel nieuw licht aan wat het betekent. Daarom wil ik ook zo graag performen! Je wil de energie aan mensen geven. Ik denk verder dat ik op dit album dingen heb gezegd waardoor mensen naar me toekomen van; ‘weet je zeker dat je dit wil zeggen?’. Dingen over mijn mentale gesteldheid. Over hoe ik dealde met de negativiteit in mij. Het is geen geheim, maar heel vaak doen mensen wel alsof dat dingen zijn die mensen niet mogen horen.” 

Is het tonen van kwetsbaarheid een ding?
“Voor iedereen is dat een ding, ook als gekleurde guy. Het is not done om je ‘zwaktes’ te tonen. Alles wat zwak is, wat jou pijn doet, dat moet je een plekje geven en verstoppen. Dat is precies wat mij zo heeft opgefockt. Nu probeer ik het tegenovergestelde te doen, ik probeer het eruit te laten en vrij te zijn in alles, want het is niet mijn zwakte dat er dingen gebeurd zijn en ik onzekerheden heb, het is juist mijn strength. Iedereen is onzeker over shit.”

Is dat ook wat je anderen mee wilt geven, dat je kwetsbaarheid mag tonen?
“Ja. Wees niet bang om je open te stellen en ga niet alle dingen die je pijn doen horden alsof mensen je ermee kunnen naaien. Er zit juist heel veel kracht in kwetsbaarheid. Spreek het uit, wat heeft iemand dan nog tegen jou te zeggen? Het hele idee dat je geen emoties moet tonen, of dat het sterk is om geen emoties te tonen, dat is bullshit en dat fockt je op. Het is voor mij moeilijk om die transitie te maken, maar het is echt zo. Ik kreeg op gegeven moment leipe paniekaanvallen daardoor, dat is niet wat je iemand gunt. Ik hoop dat mensen dat ook meer gaan doen. Het versterkt je band ook wanneer je open bent met mensen.”

Is dat openen naar elkaar wat mens zijn echter maakt?
“Ja het delen van dingen. Het is zoiets prachtigs om je voor te stellen dat iemand die tegenover je zit zoveel meemaakt in zichzelf. Niet alleen de dingen buiten hen die je meemaakt, maar ook in zichzelf. Er gaan zoveel dingen rond, er zijn zoveel dingen die er spelen die die persoon uniek maakt. Dat is wat mensen prachtig maakt en wat ze uniek maakt. Het geeft kleur aan die persoon, de diamonds. Ik ben dus altijd voor openheid, ik hoop dat iedereen dat doet en zo maak je meer vrienden.”

Hessel Du Mark is de komende tijd nog te spotten in ‘The voice of Holland’, maar zoals je hier gelezen hebt is het luisteren van zijn solo album ‘Con Zen Tra Zie’ ook zeker de moeite waard. Credits voor de productie gaan naar producer NILLY. ‘Con Zen Tra Zie’ is het album die de persoonlijke journey van de rapper bespreekt en waarin hij alternative hiphop een eigen kleurrijk sausje geeft. De journey in een regenwolk, waar de opvolger naar alle waarschijnlijkheid een journey in een regenboog zal zijn. Luister hem hier.