De aftrap van Omdat het Kan wordt vanavond verzorgd door de band Bite My Wire. Deze jonge band uit Geleen heeft de afgelopen jaren hoge ogen gegooid tijdens optredens bij Kunstbende, Popsport en op het Mama's Pride festival, en laat vanavond wederom zien over een hoop talent te beschikken! Met hun old school gitaargeweld weten ze het publiek vanaf de eerste minuut tot de laatste noot te boeien en het lijkt er dan ook op dat we nog veel van Bite My Wire gaan horen!

Naast het reguliere programma op het podium in de zaal van poppodium Fenix is er ook een podium in het vernieuwde café. Hier is plek voor de wat intiemere bands en singer-songwriters. Zo ook voor Apollos Chaselight. Dit 18-jarige talent zorgt met haar akoestische liedjes, waarbij ze zichzelf begeleidt op gitaar en piano, voor een sfeervolle set. Naast eigen werk komt er ook een cover van Kate Nash's 'Mariella' voorbij, waarmee ze laat zien dat dit wel degelijk een van haar grote invloeden is.

De tweede band in de zaal is Complexx. Deze jonge honden maken met hun frisse gitaarsound á la Franz Ferdinand en General Fiasco een gedreven indruk en laten zien en horen goed op elkaar ingespeeld te zijn. Ook de looks zijn erg Brits, wat het totaalplaatje compleet maakt!

Na Complexx is het weer tijd om naar het café te snellen. Hier staat namelijk de Maastrichtse band Junkestra klaar. Een van de verassingen van de avond! Een mix van jazz, pop en soul knalt door het café en stilstaan is bijna niet mogelijk. Vooral hun song “I want you tonight” is erg catchy en blijft de rest van de avond in je hoofd zitten.

Een band die al wat langer meegaat maar waarom het een poosje stil is geweest, is Exit 31. Na hun optreden op de 3VOOR12/Limburg clubnight en het winnen van 'Sjlaag Om Koppelpop' laten ze ook vanavond weer zien dat ze nog lang niet klaar zijn met het voortbrengen van rock in zijn puurste vorm. Vernieuwend is het niet, maar strak is het zeker, en we kunnen dan ook concluderen dat Exit 31 weer helemaal terug is!

Een platendeal bij Sony, wie wil dat nou niet? Sandy Dane dus! Eerder dit jaar besloot Sandy om het heft in eigen hand te nemen en haar nieuwe EP 'Down To The Battlefield' in eigen beheer uit te brengen. En met succes! Met haar promotie via Twitter heeft ze er al een boel weten te slijten, en ook vanavond is het weer raak. Naast de 'oude' songs 'Peace, Love and Icecream' en 'One Way Ticket' komen er ook een hoop nieuwe liedjes voorbij vanavond. De nieuwe weg die Sandy is ingeslagen zouden haar wel eens de faam gaan opleveren waar ze al jaren voor werkt

Een band die helemaal nieuw is, is Cherry Darling. Deze oud bandleden van INFA en Hanging Tree hebben samen hun krachten gebundeld en al direct een debuutalbum opgenomen en gereleased op hun eigen Much For Your Wings records. Hun stijl is duidelijk: recht toe recht aan gitaargeweld geïnspireerd door bands als Queens Of The Stone Age en soortgenoten. Met een strakke set wordt het publiek getrakteerd op een harde rock 'n roll show waar je u tegen zegt.

Het laatste optreden in het café is van singer-songwriter Joast en zijn toetsenist Jelte. In september 2010 verscheen zijn debuutalbum Transatlantic Hope, die is opgenomen in Los Angeles. Vandaag hebben de liedjes een akoestisch jasje gekregen, want op de plaat gaat het er wat harder aan toe. Nu kan je heerlijk aan de bar hangen met een biertje en genieten van de muziek. Joast trakteert het publiek op zijn dromerige gitaarliedjes met een ietwat melancholisch tintje. Tussendoor maakt hij grapjes die in de smaak vallen en wanneer hij weer gaat spelen is het werkelijk muisstil in Fenix. Joast is vandaag de eerste act die dat voor elkaar krijgt. Hij heeft het zo naar zijn zin, dat hij in plaats van het afgesproken half uur ruim zestig minuten op het podium staat.

De laatste band van de avond is SonA. Weer zo'n Limburgse band die zich de afgelopen jaren sterk geprofileerd heeft tot een van de betere liveacts in het circuit. Met invloeden uit diverse muziekstijlen waaronder pop, rock en dance maakt de band een interessante cocktail waarin al deze stijlen samenkomen. Hun optreden is strak, maar begint veel te laat waardoor veel mensen al weg zijn. Dit is erg jammer, want SonA verdient een groter publiek dan dat vanavond aanwezig is.