Hoewel de band niet direct het publiek liet springen, zat er een goede opbouw in het optreden. Aan het begin van het optreden werd er een intieme sfeer opgebouwd die ongeveer op de helft werd omgezet naar een groot dans en springfestijn. Om dit te realiseren werd van het volledige repertoire werd gebruik gemaakt.

De ontspannen houding van de artiesten, die tussendoor nog wel stukjes aan het jammen waren en de, alom bekende, soepele bewegingen van de zangeres zorgde ervoor dat het publiek vrijwel de volledige tweede helft van het optreden niet heeft stilgestaan.

Ondanks dat het hier om doorgewinterde artiesten gaat, en de band al op veel grote podia en festivals heeft gestaan, blijven zangeres Els Pynoo en gitarist Danny Mommens ontzettend toegankelijk en sympathiek. Naast de directe interactie met het publiek, viel dit deze keer extra op toen een deel de zaal tijdens de toegift een paar minuten op het podium mocht doorbrengen.

Helaas was de zangeres bij dit podiumfeest niet aanwezig. Het einde van de set werd door Danny Mommens en de band afgemaakt. Maar dit mocht de pret niet drukken. Vive la Fête heeft er zeker voor gezorgd dat de lokale seismologen even raar opkeken.