Perron 55 is niet bang voor wat grootsteedse allure. Geïnspireerd op Amsterdams Paradiso begint het Venloos muziekpodium ook met een bovenzaal. Voor de wat intiemere acts. Het filmscherm dat de ruimte eerst vulde, en de 52 stoelen voor de toeschouwers, zijn weggehaald. De voormalige filmzaal is omgetoverd tot een muziekpodium. Qua grootte biedt het nu ruimte voor maximaal 140 bezoekers. Ideaal voor de wat kleinere acts.

En wat vraag je om zo'n podium te openen? Niet een grote publiektrekker natuurlijk, maar een band die in ieder opzicht APART met hoofdletters schrijft. Icy Demons is dan een schot in de roos.

Kortste omschrijving: een achter haar lange haren weggedoken synthesizer-meisje, een door zijn instrument geobsedeerd japannertje, een gespierde drummer en een leadzanger/opper-nerd met zwarte baard op elektrische bas.

Niets mis met een band met een hoog geek-gehalte, en Icy Demons doet het er waarschijnlijk om. Goedkope synthesizerklanken, zeer diep in de mix weggemoffelde vocalen, dreunende bas en percussie, zo weggelopen uit het stenen tijdperk. Het was even wennen.

Het publiek en de band zetten door. De band kent de geheime formules waardoor muziek dansbaar wordt, en zet die zonder gêne in. Het Venlose publiek blijft wat statisch vergeleken bij de hypnotiserende opzwepende beats die de zaal vullen. Tot de leadzanger, al na een half uurtje, het laatste nummer aankondigt als "one last chance to freak out". De respons is dan zo verbeterd, dat de band nog een overvloedige hoeveelheid toegiften laat volgen.

Je moet er van houden, muziek die klinkt als een radio die net naast de zender staat. De holbewonersritmes, die toch wel erg aanstekelijk zijn. Icy Demons vond uiteindelijk, tijdens de toegiften, een gretig publiek voor hun met pure elektriciteit doorweven songs. Ze gaven net die stroomstoot die de bovenzaal bij haar opening nodig had.