De avond in Venlo begint goed, een volle zaal voor Perron55. Als opwarmer krijg het publiek Arthur Adam voor de kiezen. Hoewel deze geweldige singer songwriter niet vermeld staat op de poster van Marike Jager of elders in het Perron, speelt en zingt hij alsof hij nooit iets anders gedaan heeft. Zijn nummers steken slim en eenvoudig in elkaar en raken het stil geworden publiek. Zijn zuivere stem heeft een groot bereik en in de hoogten heeft het wat weg van de zanger van Coldplay.
Tussendoor weet Arthur het publiek op een humoristische manier toe te spreken, waar het publiek klaarblijkelijk nog niet helemaal goed voor opgewarmd is. Op zijn cd staan een aantal nummers die hij ook deze avond ten gehore brengt, alleen nu zonder andere instrumenten. Dit maakt het optreden op de gitaar en zijn stem heel puur en sereen. Zonde dat Arthur Adam na zo’n dertig minuten het podium moet verlaten voor de hoofdact. Maar houd deze man in de gaten.
Na een korte ombouwpauze betreden Marike Jager en haar band het podium. Met het optreden in Perron55 gaan ze hun tour afsluiten, dus het belooft een spannende avond te worden. Enthousiast begint de band aan een spetterend optreden, waar het plezier vanaf springt. Na twee nummers van haar debuutalbum worden ook de nieuwe nummers aan het publiek toevertrouwd. De loyale toetsenist Henk Jan Heuvelink speelt met de nodige passie waarmee hij dus niet alleen de toetsen verwoordt, maar ook de baslijnen van de nummers. Jammer dat door de komst van Mitch Mulders de toetsen wat minder tot zijn recht komt, omdat deze gitarist ook wel weet hoe hij de melodieën uit zijn gitaar kan laten scheuren of subtiel janken.
Met korte tussenpauzes om de nummers aan te kondigen en het publiek toe te spreken knalt de band door hun set. Voor de gevoelige nummers kruipt Marike nog altijd zelf achter de piano om vol emotie en inlevingsvermogen haar muziek te vertolken. Het publiek beweegt ritmisch op de snellere nummers en houdt de adem in om de gevoelige nummers. Twee jaar geleden had Marike nog een leeg Perron voor zich, maar of ze nu voor een klein of groot publiek staat lijkt niets uit te maken. De band speelt met plezier en het publiek vermaakt zich goed. Het optreden is helaas al voorbij voordat je het weet. En nu maar weer wachten op een volgende sing- en songwriteravond.