Everlife en Revision? Oei, dat klinkt als een stevige metalavond! Bij nadere bestudering blijken deze namen uiterst misleidend. Voorprogramma Revision blijkt een keurig gekleed rocktrio en ook achter Everlife gaan geen boze metalmannen schuil, maar drie frisse jonge meiden met mooie Disney-oogjes. Beide bands blijken boeiend (no alliteration intended) en dat in de Nieuwe Nor (no pun intended, either). Nog twee weken tot het officiële begin van de lang gekoesterde lente, maar nu al dansen de vlinders in de buiken bij al dit moois…

Als je de naam leest en het logo van Revision ziet, dan denk je aan mannen met lang haar, zwarte t-shirts en misschien een sopraanzangeres met een weelderige jurk. Het enige aan de muziek van Revision dat ook maar enigszins refereert aan metal zijn enkele solo’s van zanger/gitarist Allart Hoekstra. Die klinken lekker jaren ‘80, terwijl de algehele sound van het trio uit de regio Rotterdam juist heel alledaags aandoet. Elementen uit stonerrock, britpop en een heel klein beetje Coldplay vormen een interessant geheel. Opvallend is hoe ‘vol’ de nummers klinken, terwijl er toch echt maar drie man staan te spelen. Een enorme bak galm helpt daar wel enorm bij, al zijn de individuele liedjes ook bijzonder sterk. Hoekstra is de frontband die iedere rockband wil; zeer aangename stem, uiterst instrumentvaardig, kilo’s uitstraling, goede babbel en een hip kapsel. Nu nog een ander logo, zodat Revision tenminste voor het juiste publiek staat te spelen…

Drie zusjes die samen popliedjes gaan zingen? Dat is in de popgeschiedenis al veelvuldig voorgekomen; The Corrs (met hun oudere broer erbij), The Braxtons (zusjes van Toni Braxton), The Triplets (met het Engelstalige origineel van de Marco Borsato-hit ‘Je Hoeft Niet Naar Huis Vannacht’), Star Sisters (trio met Patricia Paay, echter geen echte zussen), Andrew Sisters (het voorbeeld van de Star Sisters en de best verkopende meidengroep ooit), Wilson Phillips (twee dochters van Beach Boy Brian Wilson met Chynna Phillips als surrogaatzus) en Hanson (drie broertjes die op meisjes leken). En dan zijn er nog talloze andere zussen met imposante discografieën, zoals Tegan and Sara, Heart, Aly & AJ, The Veronicas en natuurlijk Maywood. Dat rijtje van zingende zussen kan worden aangevuld met Everlife; drie jonge meiden die al ruim een decennium geleden begonnen met muziek maken.

Ze heten Sarah, Julia en Amber, hebben lang donker haar en lieve, glasheldere stemmetjes. Dat is Everlife in een notendop. Een muziekpurist zou hoogstwaarschijnlijk neerkijken op een groepje dat ooit onder contract stond bij Disney Records, maar de dames van Everlife bewijzen in Heerlen dat ze geen marionetten (meer) zijn van het grote entertainmentconcern dat ons ook Hilary Duff en Miley Cyrus bracht. Nu is de stempel die Disney op het trio drukte niet volledig uitgewist, want soms is Everlife nog erg lieflijk. Toch maakt juist dat brave imago deze meiden interessant; het lijkt enkel om de muziek te gaan, al staan de drie “belle regazze” nog zo mooi op de concertfoto’s. En die zijn er talloze gemaakt deze avond.

Veel van de vlotte en ongecompliceerde popliedjes die Everlife speelt passen makkelijk in het straatje van diens illustere voorgangers op Disney Records, alsmede op het repertoire van Kelly Clarkson, Ashlee Simpson en andere Avril Lavigne-adepten. Toch zijn ook vergelijkingen met Dixie Chicks in de jaren ‘90, The Bangles in de jaren ‘80 en The Runaways in de late jaren ‘70 gerechtvaardigd. In de recentere composities en in het rustigere werk laat Everlife echter een heel eigen gezicht zien, geworteld in een lange Amerikaanse muziektraditie. De aanvulling van de viool hierin is erg zorgvuldig gekozen. Julia Ross presenteert zich als voornaamste zangeres, met een kenmerkende “snik” (“twang”) in haar stem. Écht mooi wordt het wanneer zussen Sarah en Amber erbij komen om de harmonieën te zingen. Vocaal overtreft Everlife zich tijdens het bloedstollend mooi gezongen gospelnummer ‘Alleluia’. Geheel a capella en met duidelijk veel toewijding zien we de zussen Ross hier in al hun puurheid; zonder Disney-achtige opschmück, zonder klinische instant-tearjerkers en zonder kunstmatige zoetstoffen.

De gospelhymne gaat vooraf aan een leuk uitgevoerde cover van ‘Wheel in The Sky’ van Journey, een in Nederland altijd ondergewaardeerde rockband. Op de één of andere manier lijkt het of Everlife deze nummers aan elkaar gesmeed heeft; een moment van mystieke en intense bezinning, gevolgd door de ontlading van het brandende wiel in de lucht. De jonge fans van Everlife kennen het origineel van beide nummers overduidelijk niet, wat later bevestigd wordt door Sarah. “Ik zie nooit iemand meezingen met het liedje van Journey”, aldus de middelste telg van de Ross-familie. “Gek dat ze hier niet bekend zijn.” Tijdens ‘Wheel In The Sky’, de Romantics-cover 'What I Like About You' en de andere vlugge nummers, zien we de uiterst charmante en beeldschone Sarah stoer de snaren van haar akoestische gitaar aanslaan, terwijl Amber met een koele blik elektrische gitaar speelt en Julia speels met haar kont staat te draaien. Ach, wat zijn ze toch leuk! En wetende dat ze met een paar hele interessante producers en songschrijvers in de weer zijn, kunnen de dames van Everlife ons wellicht nóg eens verrassen met de volgende langspeler…

Binnenkort lees je hier meer over Everlife, in een exclusief interview dat 3VOOR12/Limburg met de Amerikaanse zussen had.