De vierde voorronde van Nu Of Nooit vindt plaats in het Venlose poppodium Perron55. De afgelopen jaren bleken de voorrondes in Venlo over het algemeen van mindere kwaliteit dan elders. Dit jaar weten de lokale helden zich echter goed staande te houden. “Waat zeen wier? Ruig!!!”

Je band vernoemen naar een marketingterm? Is dat cool? De jonge muzikanten van Early Adopters vonden dat blijkbaar wél. Met een Nima A-cursus in het achterhoofd maakt de band slim gebruik van de geleerde marketingtechnieken. Qua presentatie zit het wel snor, want een technisch probleem wordt uitstekend en zelfs professioneel opgevangen. Prima helpdesk en goede klantenservice. Met hoorbare verwijzingen naar de afgelopen twintig jaar aan popmuziek worden vele afzetkanalen door Early Adopters bereikt; voor ieder wat wils. Doordat de jeugdige rockers zich niet duidelijk profileren met een eigen geluid, mist Early Adopters echter een ‘unique selling point’. Een SBS6-jurypanel zou het “de x-factor” noemen. Ook de manier waarop Early Adopters overduidelijk leent van andere bands doet je afvragen of deze band (volgens de adoptiecurve) misschien toch tot de categorie ‘laggards’ behoort. En dat wil je niet als je meedoet aan een bandwedstrijd. Terug de marketingboeken in, jongens! (PO)

“Als er een prijs zou zijn voor de beste songtitel, dan was-‘ie bij deze voor ‘Dixi Inferno’ van de Bastards”, zegt de jury-voorzitter bij de bekendmaking van ‘de muzikant van de avond‘. Dat is dan meteen ook de zanger van dit ruige ensemble, die zichzelf eerder op de avond toch al tot koning kroont in het pompeuze ‘I Am The King’. “Schriew veur mich, Venlo!”, roept hij veelvuldig, als ware hij de Bruce Bastardson zelve. Vanaf noot één is meteen duidelijk waar deze Abrahammen van de Bastards de mosterd vandaan halen. Motörhead, Iron Maiden en AC/DC hebben als inspiratie gediend voor deze hardrockband, die wél uit Lottum komt en die de jonkies van de andere bands even laat zien dat speelervaring zeker ergens goed voor is. En ach jongens, wordt het geen Pinkpop, dan toch zeker wel Zwarte Cross? (ED)

Hou je van pop/rock? Hou je van hoekige muziek met uitgekiende gitaareffecten, die een vervreemdend effect oproepen? Hou je van degelijk drumwerk zonder vervelende verrassingen? Dan ben je bij Fold aan het juiste adres. Een band met een onwaarschijnlijk "grote-stad-geluid", dat echter om de één of andere reden toch gaat vervelen. Komt dat door de podiumpresentatie, de manier waarop de zanger de microfoon betast en de drummer zijn metselwerk levert? Nee, waarschijnlijk is het de muziek, die misschien een andere manier van luisteren vergt. Misschien moet je er naar luisteren zoals je naar ambient luistert. De drums als een vast baken, de geluidseffecten die uit de gitaren worden getoverd als de ster van de show. Dan kan zo'n nummer als ‘City Sirens’ je misschien wat gaan zeggen. Het samenspel van klanken geeft je een kil beeld van een stad. De gitaren laten de sirenes horen. Dit is een stad zoals in een nachtmerrie. En op die manier een kunstwerk op zich. (RE)

Nog leuker om naar te kijken is de band 2-Late. Wat verwacht je anders, met een aantrekkelijke zangeres als frontvrouw. Het oog wil ook wat. Maar ook muzikaal steekt het allemaal uitstekend in elkaar. Dat wil zeggen: de nodige nummers met hitpotentie. Wat betreft het live afmixen zijn een aantal vraagtekens te plaatsen. Zit die zang van frontvrouw Lisanne niet veel te diep in de mix weggestopt? Daar waar de begeleiding minder massief is, komt de stem van de zangeres beter tot zijn recht. Bij het tweede nummer wordt het al duidelijk, deze band kan het: echte popliedjes schrijven, die een zaal op temperatuur brengen. Juist in die adrenalinenummers is de band op zijn sterkst. Moeilijker is het bij de wat ingetogenere nummers. Dan blijkt de zangeres nog wat zoekende. Maar als zij en haar band dan weer losgaan met zo'n kolkende energiesong, dan weten we weer met wat voor een veelbelovende, getalenteerde band we te maken hebben. (RE)

Vorig jaar stond nog een heel legio aan rappers op de bühne van Perron55 tijdens de Nu Of Nooit-voorronde aldaar. Dit jaar vinden we er slechts één (genaamd Babbelear), maar wel eentje met een retestrakke band erachter. De locals van Hampelemanne kunnen het Venlose poppodium onderhand hun tweede huis noemen. Vette V-funk, mooi gezongen refreintjes door Kim Boots en gevatte dialectrap gaan goed samen, zo bewijst de Hampele-posse. Hiphop-acts met muziek van een tapeje kan de liefhebbers van livemuziek niet echt bekoren, dat heeft Hampelemanne goed begrepen. Of dat ook voor de jury geldt blijkt tijdens de vijfde en laatste voorronde van Nu Of Nooit in Azijnfabriek, Roermond op Valentijnsdag… (PO)