Een dikke middelvinger naar alle coverbands

Strakke Henk beleeft eerste optreden in Kafee De Splinter

tekst en foto's: Erik Daems ,

Strakke Henk is een Scandinavisch/Amerikaans/Nederlandse vijfmansformatie met muzikanten die, geloof het of niet, allen dezelfde voornaam dragen. “Als je als band eigen muziek maakt moet je iets unieks doen, wil je optredens krijgen. Daarom hebben wij het op deze manier gedaan”, zegt Strakke Henk-zanger Henk van der Mull. Hoe Ciske de Rat op de hemelpoort klopte en Neil Young bijna onder een trein belandde.

Strakke Henk beleeft eerste optreden in Kafee De Splinter

Strakke Henk is een Scandinavisch/Amerikaans/Nederlandse vijfmansformatie met muzikanten die, geloof het of niet, allen dezelfde voornaam dragen. Volgens zanger en een van de oprichters Henk v.d. Mull is dit leuk, maar louter toeval. “We kennen elkaar uit diverse bands en van diverse podia in binnen- en buitenland. Toen het idee geopperd werd om de ideale rockband op te richten, stonden we nog geeneens stil bij onze namen. Toen we eenmaal nuchter waren, was de bandnaam echter snel verzonnen.”
 
Aldus de Hyves waarop Strakke Henk zich voorstelt aan de rest van de wereld. Iedereen die erbij was in de Splinter op zondag 14 december snapte de grap meteen: Strakke Henk bestaat onder meer uit leden van Ongenode Gaste en High Speed Dirt. “Ik zal je de gimmick maar meteen verklappen”, zegt bassist Sander Hendrikx (”Henk Sanders”) voor aanvang van het optreden in de Splinter, het eerste voor Strakke Henk. “We spelen muziek van bekende Engelstalige rocksongs, waar we een Nederlandstalige tekst overheen gezet hebben. Dat was af en toe een heel gepuzzel, maar dit is een uniek concept.”
 
En op deze manier is het in Venlo inderdaad nog nooit gedaan. Zanger Henk in een trainingspak, zonnebril en truckerspetje op, en ‘Ik voel me zo verdomd alleen’ van Ciske de Rat zingen, terwijl de andere Henken ‘Knocking On Heaven’s Door’ staan te spelen. Lekker met z’n allen 'Heb je even voor mij' lallen op de plek waar je normaal de tekst 'But I’m always on the run' verwacht. Het publiek begint bij ieder nummer meteen mee te knikken, waarna er een glimlachje om de mondhoeken krult als herkend wordt welk Nederlandstalig nummer Strakke Henk nu weer door de rock-klassieker heen staat te kleien. De woorden 'Kedeng Kedeng' klonken nog nooit zo mooi als op de muziek van Neil Youngs ‘Rocking In A Free World’
 
Na het eerste nummer valt de zelf uit een schemerlamp geknutselde microfoonstandaard al helemaal uit elkaar. De ene lulligheid gebeurt gewoon, de andere lulligheid is zorgvuldig gepland. Direct na het laatste nummer van het optreden roept zanger Henk dat “we meteen ook maar de toegift erachteraan doen”. De gitarist kijkt nog steeds net zo stoer als hij het loopje van ‘Smells Like Teen Spirit’ inzet en de drummer mept alsof niemand hem heeft verteld dat er toch echt in het Nederlands gezongen wordt. “In een discotheek zat ik van de week” schalt het door de Splinter. André Hazes en Kurt Cobain moeten zich op dat moment gelijktijdig in hun graven hebben omgedraaid.
 
Zanger Marcel Mullenders (“Henk van der Mull”) over het eerste Strakke Henk-optreden: “Dit is onze dikke middelvinger naar het cover-circuit. Iedere coverband kan zo overal spelen, maar als je als band eigen muziek maakt is optredens regelen veel moeilijker. Daarom hebben wij het op deze manier gedaan.” Of Strakke Henk doorgaat na dit eerste succes wordt na vandaag bekeken. “Ik zou toch wel eens willen weten wat we op de Clash Of The Coverbands zouden maken.”