Hard en Alert overschreeuwt leegte

Human Alert en De Hardheid in poppodium Fenix

Niena Bocken, ,

Nederlandse punklegende Human Alert en de Hollandse skaband De Hardheid zijn goede vrienden. Dat bleek tijdens het gezamenlijke optreden in poppodium Fenix. Beide bands spelen om en om en als afsluiter staan Human Alert en De Hardheid zelfs gebroederlijk naast elkaar op het podium.

Human Alert en De Hardheid in poppodium Fenix

In 2006 besluiten Human Alert en De Hardheid om samen te gaan toeren onder de naam ‘Hard en Alert’. Deze tourcombi is zo goed bevallen en gevallen dat de twee bands besluiten om deze onderneming te prolongeren. Vanavond staat deze punk/ska-cocktail op het Fenix-podium. Human Alert is een van Neerlandsch’ grootste punklegendes. De band vindt haar oorsprong in 1990 in Haarlem. Hoewel Human Alert altijd een undergroundstatus heeft gehad, heeft de groep onder andere het podium gedeeld met Green Day, Down By Law en DOA. Ook speelde de band samen met NRA op het South By South West-festival in de VS. Vanaf 1992 brengt de formatie in rap tempo een aantal albums en singles uit. Human Alerts muziek is een mix van anarchopunk, metal, ska en jazz, die vergezeld gaat met teksten die veelal maatschappijkritisch zijn. Voor deze band geen metaforen, maar een hard en chaotisch geluid tegen de conventie. De Hardheid is een band die haar eigen muziek omschrijft als ‘ska met een ruwe bolster’. En dat is het ook. De band ontstaat vanuit een vriendengroep in 1996 en bezingt in het Nederlands thema’s als drank, ergernissen, kabouters en kutmuziek op de radio. De Hardheid was een paar jaar eerder al te zien op het Geleense festival Mama’s Pride, waar de band zelfs de titel ‘Mama’s Pridest’ wist te bemachtigen. En terecht, want de band wist er destijds een dik feest van te maken. Dat belooft dus wat. Hoewel je zou verwachten dat Fenix met het binnenhalen van deze must-see punk- en ska-combi van eigen grond op zijn minst voor driekwart vol zou moeten staan, blijkt de opkomst voor deze zwaar onder de maat. Als Human Alert aanvangt telt het publiek hoogstens twintig mensen. Dit is wellicht te wijten aan het feit dat het punkgenre in deze regio toch wat naar de achtergrond is verdwenen door het bestaan van de vele lokale metal- en hardcorebands. De band speelt desalniettemin met enthousiasme en ook de podiumpresentatie – Human Alert kenmerkt zich door verkleedpartijtjes en fratsen op het podium - is amusant. Wel laten bandleden regelmatig opmerkingen vallen over het bestaan van een zogenaamde taalbarrière of cultuurverschil vanwege de lege ruimte vooraan en in het algemeen. Dit wekt de indruk dat de band wat teleurgesteld is vanavond en voornamelijk een feestje voor zichzelf viert op het podium. Echter, Human Alert neemt, naar eigen zeggen, meestal alles en iedereen op de hak. Zo ook de Limburgse cultuur. De band wisselt oude nummers af met nieuwe en dat maakt de set interessant. Human Alert laat op muzikaal vlak in ieder geval zien wat het publiek wil. Dan is De hardheid aan de beurt. Deze band weet toch wat meer publiek in beweging te krijgen, maar het is dan ook zeer aanstekelijke skapunk met pakkende deuntjes die net iets makkelijker in het gehoor liggen. De bezetting van de band is sinds het optreden op het Mama’s Pride festival in 2003 ietwat veranderd; zo te zien is trompettiste Maartje niet meer van de (blaas)partij. Het publiek wenst eigenlijk wat ouder materiaal te horen dan dat wat de band speelt. Zanger Harm reageert hierop door te stellen dat men altijd vooruit moet in het leven. Hoe dan ook, de nieuwere nummers zijn ook erg dansbaar. Het feestje begint pas echt als Human Alert na de set van De Hardheid weer het podium betreedt. De twee bands verrassen Fenix nu met een bandduet, waarbij er zowel nummers van Human Alert (onder andere ‘I Hate People’ in het Nederlands) als van De Hardheid worden gespeeld. Doordat het op het podium opeens toch een stuk gezelliger is geworden, lijkt het enthousiasmeniveau in de zaal ook te stijgen. Er wordt nu meer gedanst en er ontstaat zelfs even een kleine moshpit. Er komen dan ook wat meer ‘oudere’ nummers voorbij (‘Klootzak’, ‘Toys R Us’, ‘Je Buurman Is Een Terrorist’, ‘Kerk En Staat’) hetgeen duidelijk waardering krijgt vanuit het publiek. Deze laatste onderneming maakt de avond zeker de moeite waard en bewijst dat deze twee bands ondanks een lage opkomst nog steeds overtuigingskracht hebben en het hen nog niet ontbreekt aan creativiteit.