Het lokale The Depraved opent de avond met een origineel indiegeluid. Het klinkt een beetje new wave, een vleugje emo misschien, maar doet meer nog aan een band als the Cure denken. Ze beginnen bijna aarzelend aan hun set, terwijl ze tegen het einde toch iets beter in hun vel lijken te zitten. De liedjes zitten goed en met mooie melodieën in elkaar, maar missen wel nog wat opbouw hier en daar. De onzekerheid die de band (onterecht?) lijkt te overheersen speelt ook hier parten. Echte power is er niet te zien en het publiek pakken door middel van uitstraling is ook niet echt het geval. Dan zal het dus wat meer van de liedjes af moeten hangen, en die zijn gelukkig wel erg mooi. En als het geluid wat voller is qua gitaren en hierdoor bombastischer klinkt, overtuigt de band echt. Het publiek is vanavond van heinde en verre gekomen voor de Britse poppunkband 3 Storeys High. De harde 'g' klinkt veelvuldig vooraan bij het piepkleine podiumpje waar de fans zich verzamelen. Achterin het café kijkt het lokale Geleense publiek toe. 3 Storeys High werkt via diverse tourtjes in Nederland gestaag aan een stevige live-reputatie. Zo speelde de band eerder dit jaar het voorprogramma van bands als Less Than Jake en Bowling For Soup (o.a. in de Melkweg) en waren ze in maart voor het eerst in Limburg te gast in poppodium NIEUWE NOR waar The Depraved ook het voorprogramma verzorgde. Ook vanavond maakt 3 Storeys High haar live-reputatie weer flink waar met een meer dan gevarieerde set aan pakkende punkpop-songs waarmee het viertal zowel zichzelf als het publiek overduidelijk amuseert. Amusement dat ook tussen de nummers door doorgaat. Om middernacht is zanger Lee jarig en ontvangt hij van zijn mede-bandleden een rits aan '1 EURO'-cadeautje waarvan een Nederlandstalig kinderliedjesboek nog wel het opmerkelijkste cadeau is. Ook de eigenaar van Shaggy's doet een duit in het zakje en overhandigt Guinness-handschoenen die direct worden afgegeven aan drummer Andy Forster. Grappen en grollen die het tempo uit de set halen en zo niet echt een meerwaarde hebben voor wie voor de muziek komt, maar als het volgende nummer wordt ingezet al even snel vergeten en vergeven zijn. Het single-waardige 'Slide To The Left' (van de nooit uitgebrachte EP 'Slide to the Left') en 'Maybe Next Time' (met boeker/tourmanager Cedric Muyres op gitaar) komen nog voorbij waarna 3 Storeys High afsluit met 'Constitution', een oud nummer dat de band eigenlijk niet meer speelt maar 's middags nog even heeft geoefend om de set nog wat te verlengen. Want een heel uitgebreid arsenaal songmateriaal heeft 3 Storeys High vooralsnog niet. Het is voorlopig ook nog even wachten op nieuw werk van de Engelsen die ook vanavond alleen t-shirts kunnen verkopen. En dat veelvuldig doen. De EP 'When The Words Won't Come' is door al het touren al een dik jaar uitverkocht en zal in december via Snowstar Records worden heruitgebracht met een aantal akoestische bonustracks. En zo lijkt Nederland (Snowstar is een Nederlands label) steeds meer het tweede thuisland te worden van 3 Storeys High!