Verandering van Peppers doet eten

Red Hot Chili Bastards spelen helden na in café Woetsjtok

Jerome Crutsen, ,

Live café Woetsjtok heeft ondertussen naam en faam verworven vanwege de uiteenlopende programmering. Tegenwoordig vooral gericht op coverbands en soms een foute schlagerband. De coverbands variëren van rock tot blues. Afgelopen weekend een pittige coverband: Red Hot Chili Bastards.

Red Hot Chili Bastards spelen helden na in café Woetsjtok

Deze avond staan Red Hot Chili Bastards op het podium van Woetsjtok. Welke covers zij maken is, gezien de naam, makkelijk te raden. Het café straalt een warme, positieve sfeer uit en is aangekleed als een echt rockcafé. De muren zijn op een aparte manier afgewerkt en beschilderd met allerlei tekeningen van bands zoals Pearl Jam en er hangen gitaren aan de muur, wellicht ooit van een bekende muzikant geweest. Of niet, maar het hangt er leuk. Rond de klok van half elf begint de band met de eerste set. Qua uiterlijk lijken de bandleden in de verste verte niet op de echte Red Hot Chili Peppers. Er is nog niet eens moeite gedaan om daar überhaupt over na te denken, dus wellicht is dit ook niet de insteek. In de eerste nummers klinkt de zanger ook helemaal niet als Anthony Kiedis, maar als Brandon Boyd van Incubus. Naarmate de set vordert, begint het er al meer op te lijken en merk je dat de Bastaarden ook nog net iets funkier zijn. Er worden songs gespeeld de eerste tot en met de laatste cd en dat maakt het wel erg divers. Hoewel er van de cd ‘Stadium Arcadium’ maar één song wordt gespeeld en dat is – uiteraard – de eerste single ‘Dani California’. Van funk naar rock en van hard naar rustig. ‘Aeroplane’, ‘Under The Bridge’, ‘By The Way’ en ‘My Friends’. Deze laatste song wordt vantevoren even met het hele publiek ingestudeerd zodat tijdens het refrein de hele zaal meebrult, wat altijd weer een leuk moment is om mee te maken. Na twee uur Red Hot Chili Peppers-covers is het wel weer genoeg geweest.