Bigmouth strikes again: Morrissey op Eurovisie

Nieuwe meesterzet of teloorgang van Brits popicoon?

Pierre Oitmann, ,

Vorig jaar stuurde Nederland de leuke meiden van Treble naar het Songfestival, maar ging hopeloos af. Dit jaar sturen 'wij' wederom Edsilia Rombley, die het in 1998 ook al goed deed met 'Hemel En Aarde'. Groot-Brittannië trekt alle registers open vaardigt één van de grootheden van de hedendaagse popmuziek af naar Finland: Morrissey van The Smiths.

Nieuwe meesterzet of teloorgang van Brits popicoon?

Stephan Patrick Morrissey, ooit popjournalist, voorzitter van de fanclub van The New York Dolls en begenadigd tekstschrijver en zanger van de meest invloedrijke Britse popband uit de jaren '80 - The Smiths, natuurlijk! - heeft aangekondigd voor Groot-Brittannië uit te zullen komen in het Eurovisie Songfestival van 2007. De chanteur uit Manchester verraste vriend en vijand met deze aankondiging en heeft dus al ver voor het jaarlijkse liedjesfestijn de aandacht op zich gericht. Een nieuwe meesterzet van Morrissey of de teloorgang in geloofwaardigheid van het Britse popicoon? Critici verachten al sinds jaar en dag het Eurovisie Songfestival en betitelen het, wellicht terecht, als een "freakshow". Nu zit daar wel wat in. De afgelopen jaren was het een komen en gaan van kleurrijke en soms onwereldse acts, maar muzikale hoogvliegers zijn er al jaren niet meer te vinden. Daar hoopt Morrissey dus verandering in te brengen. Een nobel streven van de opmerkelijke zanger. Alhoewel, nobel? Misschien eerder een marketingstunt. Want Morrissey weet heel goed dat hij een cultstatus heeft, al zal hij dat altijd nuanceren. Morrissey schopt graag tegen heilige huisjes aan. Niet op een platte, luidruchtige manier, maar gesofisticeerd en poëtisch. De zanger met z'n immer fier overeind staande kuif is een sarcast van de hoogste orde, beïnvloed door de schrijver Oscar Wilde en jaren '60-pop en hij is bovendien een overtuigd veganist. Dat laatste uitte zich al op het briljante Smiths-album 'Meat Is Murder'. Twintig jaar na het uiteen vallen van The Smiths is Morrissey niet meer zo shockerend als voorheen. Inmiddels zijn we gewend geraakt aan Marilyn Manson, Eminem en Aphex Twin. Deze artistieke verharding lijkt zelfs door te zetten in het Eurovisie Songfestival. Waar de meisjes van T.a.t.u. vier jaar geleden nog redelijk taboe waren (hun Songfestivalsingle 'Ne Ver', Ne Boisja' was een dubbele A-kant met 'How Soon Is Now', een cover van The Smiths), lijkt het na 2006 alsof er totaal geen grenzen meer zijn. Hardrockband Lordi, een stel Finnen in monsterpakken, schudde de televoters wakker met hun opzienbarende act en ongelofelijk slechte liedje. Liefhebbers en critici spraken er schande van en houden hun hart al vast voor wat er dit jaar volgt. Nederland blijft conventioneel en stuurt Edsilia Rombley. U weet wel, die zangeres die in 1998 ook al niet won. Edsilia Rombley, een sympathieke dame, maar een zangeres uit duizenden. Tegenover Morrissey, met een status waar weinig levende muzikanten aan kunnen tippen. Hooguit Mick Jagger en Paul McCartney. Of Cliff Richard, die overigens al twee keer eerder meedeed aan het Eurovisie. Zelfs George Baker maakt meer kans dan Edsilia. Zeker nadat hij weer cool werd, dankzij 'Reservoire Dogs'. En camp scoort sowieso op zo'n Songfestival, dus Vader Abraham en Gerard Joling zijn ook geen hele rare suggesties. Maar wat als Morrissey afgaat? Als de televoters hem niet snappen? Of geen idee hebben wat hij betekend heeft? Hij is tenslotte voor een groot deel verantwoordelijk voor de latere britpop, rock en emo. Bands als Oasis, Keane en My Chemical Romance zijn allen beïnvloed door Morrissey en zijn muzikale ex-partner Johnny Marr. Wat als zelfs Mozzer daar op zijn toch al niet zo fraaie bek gaat? Wie staat er dan echt voor paal? Morrissey, de organisatie van Eurovisie of de televoters? Over smaak valt niet te twisten, dat is zeker en ook Morrissey had zijn mindere momenten. Maar wat zegt het over het Eurovisie Songfestival als Morrissey daadwerkelijk niet wint of zelfs maar zeer laag scoort? Dat het kijkers geen donder uitmaakt wie je bent? Of dat teksten totaal onbelangrijk zijn geworden? Of dat je toch écht met iets schokkends moet komen om 'douze points' te krijgen? Morrissey zelf zal er waarschijnlijk niet heel rouwig om zijn als hij niet wint. Hij zal de televoters vervloeken zoals alleen hij dat kan. Scherp, venijnig en genadeloos. En als hij wint doet hij waarschijnlijk precies hetzelfde, maar dan met een verbeten glimlach op zijn uitdijende grimas. Hoe dan ook, Morrissey zal zich onsterfelijk maken, meer nog dan hij al is. Bigmouth strikes again!