In de grote zaal van 013 te Tilburg vindt de finale plaats van PopSport 2006-2007, een schoolbandwedstrijd van de provincies Limburg en Noord-Brabant. Het interessante initiatief stoomt jonge bands niet alleen klaar voor de poppodia die Nederland rijk is, maar ook voor alle heissa er omheen. Wie aan het eind van dit traject als beste uit de bus komt wint PopSport. Maar eerst moet er nog even gespeeld worden in de Tilburgse poptempel. Met Denvis als immer welbespraakte en onpartijdige presentator. Ahum... De naam van de eerste optredende band, Collected Mess, blijkt zorgvuldig gekozen. De band is rommelig en erg middelmatig. De meidenband ontbrak het op de promotionele cd van PopSport ook al aan voldoende vaardigheden om een goede rockband te zijn en dat blijkt in 013 eveneens het geval. Er moet dus nog hard gewerkt worden om van Collected Mess een interessante band te maken. Maar misschien willen deze meisjes, zoals Cyndi Lauper het ooit zong, alleen maar plezier maken. Dat is voor velen immers de voornaamste reden om muziek te gaan maken. Je wint er alleen geen bandwedstrijden mee als je niet goed bent... Staige zet daarentegen een voortreffelijk optreden neer. Er zit niet heel veel beweging in het jonge bandje, maar dat wordt gecompenseerd met zeer goed spel en voldoende overtuigingskracht. Het opvallende is dat Staige binnen een duidelijk omkaderde stijl toch de nodige diversiteit naar voren weet te brengen, zonder veel in herhaling te vallen. Ondanks de term heavy rock, begrijpen de jonge honden van Staige dat je ook op subtiele wijze variatie aan kan brengen in je repertoire. Uitstekend gedaan! Het nog zeer jeugdige 2-Late verrast met prima popliedjes en een aandoenlijke podiumpresentatie. De vocalen van de veertienjarige zangeres Lisanne zijn nog duidelijk in ontwikkeling, maar toch weet dit jonge tienermeisje ons te amuseren met haar prettige stemgeluid. De thema's als mede het totaalgeluid van 2-Late zijn, anders dan bij de meeste bands vandaag, erg lichtvoetig en wars van stoerdoenerij om niks. Mede daardoor, en vanwege de ouderwetse naiviteit die sommige veertienjarigen blijkbaar nog hebben in dit internettijdperk, klinkt 2-Late opvallend verfrissend. Aeroplane klinkt vandaag vocaal veel beter dan in het nog maar zeer recente verleden. Op de promo-cd van PopSport werd de magere zang van Aeroplane kunstmatig opgeleukt en nu laat het zangertje horen dat hij het ook zonder technische rambam beter kan. Dat geldt overigens voor de gehele band. Het optreden van Aeroplane wordt leuker naar mate de show vordert en zo ook de liedjes. Wanneer Aeroplane zijn stevigere materiaal zou voorzien van de funkrifjes waar het mee stoeit, dan zou dat hele leuke nummers kunnen opleveren. Nu is het repertoire nog te divers qua stijlen en daardoor rommelig. De zangeres, die tijdens een enkel nummer meezingt, heeft overigens totaal geen toegevoegde waarde. Leuk dat je als bandlid je vriendinnetje laat meedoen, maar hier is dat zwaar overbodig... De muziek van The Geronimos komt op het podium duidelijk beter uit de verf dan op plaat. Op de recente cd-opnames zijn er nauwelijks sporen terug te vinden van new-wave, dat de band pretendeert te maken, maar live lijkt het al meer op neurotische, anglofiele postpunk. Toch zijn de streekgenoten van These Seats Are Taken duidelijk beter onderlegd in het revivaliserende genre. Onder het motto 'ik hoef niet uit de kast te komen, ik draag gewoon graag een strakke witte broek' huppelt de zanger druk over het podium, zichtbaar genietend van de door het publiek toegekende aandacht. Er was een grote schare fans van The Holy Stoned op de been in 013. Hoewel de bassist al vroeg in de show over zijn eigen benen struikelt, blijft de band toch stevig doorspelen, zonder ook maar een moment af te remmen of te aarzelen. De vergelijking met INFA is al vaker gemaakt, om voor de hand liggende redenen, en ook nu gaan die weer op. Op muzikaal vlak is The Holy Stoned echter duidelijk de sterkere partij, met leukere liedjes en strakker samenspel. Waar INFA het grotendeels moet hebben van een spetterende act van twee eigenzinnige solisten, ondersteund door een ietwat rammelende ritmesectie (sorry, dames), is The Holy Stoned gewoon een retestrakke liveband, met als enige minpunt dat het nog erg aan dynamiek ontbreekt in de vocalen. De laatste finalist van PopSport 2006-2007 is Underlined uit Roosendaal. Op de promo-cd van PopSport bleken de opnames van deze emoband het meest geslaagd, hetgeen hoge verwachtingen schiep voor dit optreden. Die verwachtingen worden geheel waar gemaakt door Underlined. De Brabanders zijn - zelfs in 013 - niet de publiekslieveling, maar dat doet niks af aan het feit dat het optreden in alle opzichten erg goed is. Misschien nog wel iets beter dan dat van The Holy Stoned, al telt de performance niet als enige bij deze bandwedstrijd. INFA - ze werden al eerder genoemd - sluit de finaledag van PopSport 2006-2007 af. Los van het voorgaande commentaar is het duidelijk dat ook INFA nog steeds vooruitgang boekt, zij het in wat mindere mate dan enkele andere bands die vandaag in 013 hebben gespeeld. De act van INFA komt steeds natuurlijker over en minder overdreven, wat in het geval van INFA een dik pluspunt is. Toch wordt er nog steeds flink met gitaren gesmeten door Pablo en Wessel (letterlijk!), al zorgt dat ditmaal voor minder vuur(werk) dan tijdens de finale van Nu Of Nooit. De balans tussen show en techniek wordt steeds beter en het valt op dat INFA op grotere podia stukken beter overkomt dan in kleine zaaltjes. Het is niet onwaarschijnlijk dat dit voor een deel komt door motivatie, maar deze meiden en (vooral) deze jongens hebben nou eenmaal de ruimte nodig. Onze collega's van 3VOOR12/Tilburg en het Tilburgse festival Elastiek waren in ieder geval erg onder de indruk van INFA. The Holy Stoned wordt na afloop van het optreden van INFA als winnaar van PopSport 2006-2007 uitgeroepen. De Venrayse band 2-Late ontvangt de meeste publieksstemmen en wint zodoende de publieksprijs.