Een van mijn eerste concerten ooit was die van de Golden Earring in het Karregat in Eindhoven. En nu 25 jaar later doen we het nog eens over, eens kijken of de mannen nog kunnen rocken. Nou dat kunnen ze! Niet dat ik daar erg aan twijfelde, de band heeft toch een uitstekende live-reputatie, maar ik ben als metal fan nu eenmaal niet meer bij een concert van hen verzeild geraakt in al die jaren. Ik was dus erg benieuwd naar de setlist - ik ken voornamelijk wat LPs uit de 70er/80er jaren, dus hoeveel nummers zou ik daadwerkelijk kennen? Benieuwd was ik ook wel naar het publiek, maar dat was zoals ik het verwachtte: voornamelijk oudere jongeren (net als ik). Waarschijnlijk dezelfde kliek die in 1981 als gillende tieners bij de concerten vooraan stond, je raadt het al, net als ik. Wat de setlist betreft, die fietste aardig door het hele oeuvre heen, bekend en minder bekend. Maar, laten we toch even beginnen bij het begin, want de openende band was toch ook zeker de moeite waard! The Polar Exploration Ship komt net als de Earring uit Den Haag en spelen southern rock met wat poppy, country en psychedelische vleugjes. Erg lekkere muziek die enthousiast en goed werd neergezet door de nog tamelijk jonge band rond voormalig Incence zanger/gitarist Selwyn Slop, die het "onwijs gaaf" vond om voor de Earring te mogen openen. De songs zijn door de diverse invloeden erg gevariëerd, ook qua intensiteit: van heel rustig tot heel stevig. Ik was niet bekend met de EP die ze onlangs hebben uitgebracht, maar na beluistering op thepolarexplorationship.com geloof ik dat vier van de vijf nummers in de setlist zaten, het laatste nummer komt me niet bekend voor. Verder hebben ze in elk geval ook nog 'So Long' en een paar heavier nummers gespeeld in de 50 minuten die ze op het podium stonden. Naast de energieke Selwyn met zijn warme stem (ook goede melodieën en samenzang) vallen vooral toetsenist Peter van der Meer en (slide)gitarist Willem Mulock op met hun karakteristieke geluid(en). Niet dat bassist Mark Bubberman en drummer Lennart Bess ervoor onderdoen, de laatste vooral omdat hij ook nog eens tijdens een aantal nummers met verve de pedal steel guitar bedient! Dat gaf de live show een leuke draai, er werd een aantal keren gewisseld: de drummer ging pedal steel guitar spelen, dus de toetsenist ging gewoon even drummen en de bassist en de drummende toetsenist wisselden ook nog een keer. Het publiek kwam pas na een paar nummers wat los, maar klapte daarna toch graag mee en wist de Hagenezen zeker te waarderen. Een band om in de gaten te houden en het is ze zeer gegund dat ze ook in Ahoy voor de Earring mogen openen! Maar het mag duidelijk zijn dat de aanwezige oudere jongeren voor het andere stelletje Hagenezen kwamen, de legendarische Golden Earring. Hoewel ze de laatste jaren niet meer zoveel CDs uitpoepen dan vroeger, zijn ze altijd actief gebleven en de liefde voor de muziek en het live gebeuren zit er duidelijk nog in! Barry Hay en George Kooymans zijn met hun fraaie (samen)zang en gitaren de blikvangers die het meeste contact met het publiek hebben, Rinus Gerritsen bast wat meer in zijn eigen wereldje (wat de man overigens niet minder geweldig maakt!) en Cesar Zuiderwijk zit natuurlijk wat verder weg achter zijn prachtig drumstel (achter hem hangt als een gong nog een soort opgespannen, beschilderd vel, erg mooi). Maar de solos zetten ook hen in het spotlicht. Dat het publiek liever vanalles wat (bekends) hoorde dan dat de nadruk lag op een recente CD was de jongens ook duidelijk en in de setlist zat dan ook tamelijk evenwichtig vanalles wat tussen 1969 en 2003 is uitgekomen (zie ook de onderstaande setlist), maar het succesvolle 'Cut' uit 1982 kreeg wat extra aandacht, want daarvan werden 3 songs gespeeld. 'Save Your Skin' werd nog tijdens het intro heel even stopgelegd, omdat er iemand uit het publiek gehaald moest worden (ik weet niet waarom, wellicht iemand flauwgevallen?). Het werd al snel vervolgd en voor het eerst haalde Barry de dwarsfluit erbij. 'Smoking Cigarettes' is het oudste nummer wat ze speelden, uit 1969 alweer, van toen Barry net bij de Golden Earrings was komen zingen. Na "400 jaar" zoals hij zelf zei, mocht Barry het nu eindelijk eens zingen. Het is een rustig nummer, dus opperde hij dat het wellicht een goed moment was voor een drankje, blowtje, plasje of wipje. 'Going To The Run' werd opgedragen aan iemand, maar ik verstond niet goed wie of waarom. Wellicht geen goed bericht, want het nummer is al vaker aan overledenen opgedragen. De klapper van het concert was toch wel de megahit 'Radar Love' met zijn intro annex geweldige bassolo van Rinus, de gitaarsolo's en Cesar's percussie- en drumsolo. Een grand finale, dacht ik nog, maar het was nog niet voorbij! Een van mijn favorieten, "Back Home", kwam nog voorbij incl. de geweldige dwarsfluit solo en als toegiften werden nog 'Long Blond Animal' (met veel hulp van het publiek bij de ah-aaaah's) en 'Holy Holy Life' gespeeld. Barry zwaaide flink naar het publiek en toen dat om nog meer bleef roepen, werden we liefdevol motherfuckers genoemd en dat het nu wel genoeg geweest was. Me dunkt, het was volgens Barry een tijdje geleden dat ze in Limburg een gewone (elektrische) show gedaan hadden, dus had hij een extra lange set beloofd en ik moet zeggen, 2 uur en 10 minuten is inderdaad niet misselijk. Oude rockers roesten niet! setlist: Evil Love-Chain Skyscraper Hell Of A Town Another 45 Miles Watcha Gonna Do (When The Levee Breaks) Future Twilight Zone Save Your Skin Mission Impossible Smoking Cigarettes Just A Little Bit Of Peace In My Heart Lost And Found Kill Me (Ce Soir) Bombay When The Lady Smiles Albino Moon Going To The Run Johnny Make Believe intro/bassolo Radar Love Back Home -- Long Blond Animal Holy Holy Life Gezien: Golden Earring, The Polar Exploration Ship - Rodahal (Kerkrade), vrijdag 27 januari 2006 Tekst: Marlies Wobben Foto's: Nico Wobben