Onlangs verscheen het tweede album van zangeres/actrice Birgit Schuurman, getiteld ‘Sticky Tales’. Ter promotie van dit album is Birgit bezig met een clubtour door heel Nederland. En zodoende stond de Amsterdamse schone ineens op de planken in Sittard. Het is niet de eerste keer dat Birgit optrad in de Fenix. De zangeres van hits als ‘Lover’ en ‘A Little Famous’ deed het Limburgse kernpodium al eerder aan, tijdens de clubtour voor haar debuutalbum ‘Few Like Me’. Waar dit eerste album vooral klinkt als een middelmatig pop/rockalbum met een paar uitschieters, blijkt ‘Sticky Tales’ toch wat verrassender. Na de release van een aantal non-album singles brengt Birgit ons een mix van kittige electropop en lichtverteerbare indierock, op haar in eigen beheer uitgebrachte plaat. Ook live blijft dit geheel overeind. Het podium van de Fenix is sfeervol verlicht met een soort Chinese lampionen. De microfoonstandaarden zien eruit als ‘light sabres’ uit de legendarische ‘Star Wars’-films. De zaal is slechts gedeeltelijk gevuld, maar het gros van de aanwezige mensen is duidelijk fan van Schuurman. Hoewel er door critici vaak sceptisch wordt gekeken naar iemand als Birgit Schuurman, moet gezegd worden dat ze het er niet bepaald slecht van af brengt. Sterker nog, ze brengt de liedjes met veel flair en overtuiging en ze geniet zichtbaar van het optreden. En ja, beste sceptici, Birgit kan uitstekend zingen. Birgit speelt voornamelijk nummers van ‘Sticky Tales’, aangevuld met wat oudere liedjes. Erg leuk is haar versie van ‘Heart Of Glass’, ooit een hit voor Blondie. Tijdens de lange instrumentale break in dit nummer kleedt Birgit zich om en keert terug in een wulps mintgroen jurkje. Hits als ‘Few Like You’ en ‘Everybody Wants To Be’ blijken favoriet bij het publiek, maar ook het dampende ‘Red Hot Lover’ en het half-Chinese ‘Hardrocking Diva’ vallen erg in de smaak. Nog een cover is er in de vorm van ‘Wuthering Heights’ (goed geraden, van Kate Bush), met enkel één gitaar als begeleiding. Haar versie klinkt klein en ingetogen, zeker tegenover het wat protserig geproduceerde origineel. Qua stijl en sfeer doet de versie van Birgit meer denken aan ‘A New England’ van Billy Bragg. En ook dat is een popjuweeltje! Tijdens de ‘encore’ heeft Birgit haar hakschoenen verruild voor comfortabele laarsjes, die beslist geen afbreuk doen aan haar sexy voorkomen. Na deze nogal geforceerde toegift is de helaas koek op. Maar het is klip en klaar: Birgit smaakt naar meer! Gezien: Birgit / ‘Sticky Tales Tour’, vrijdag 9 december 2005 in Fenix, Sittard. Tekst: Pierre Oitmann. Foto’s: Bart Notermans.