“Een omgevallen boom brengt ook nieuw leven” “Een omgevallen boom brengt ook nieuw leven”

Rond etenstijd schuiven we aan in de repetitieruimte, waar gitarist André van der Wolf, toetsenist Wim Thé en bassist Bas van der Krogt bij een patatje graag vertellen over de totstandkoming van de plaat. Weliswaar het debuutalbum van LFrQx, maar nieuwelingen in de muziek zijn de bandleden allerminst. Bas, Wim, André, zangeres Mara en drummer Emiel kenden elkaar voor een deel al van eerdere muzikale projecten, of gewoon uit de Leidse muziekscene. Zo speelden André en Bas onder andere samen in WARE. Het idee voor dit huidige project ontstond eigenlijk al jaren geleden. Bas: “WARE was de poppy kant van ons. Daar bleven veel dingen liggen waar we ook iets mee wilden. Door allerlei gebeurtenissen kwam er meer inspiratie voor dit project naar boven. We hebben samen heel veel geschreven en zijn uiteindelijk met een paar nummers verdergegaan.” Destijds maakten nog twee etalagepoppen deel uit van de bezetting: Mimi en Lela. “Dat waren placeholders, waarmee we al vooruitliepen op het live spelen,” vertelt Bas. Inmiddels zijn hun plekken dan ook ingevuld door toetsenist Wim en drummer Emiel. Eén van de poppen staat nog steeds in de repetitieruimte en de band speelt met het idee om deze plastic dames nog eens in te zetten tijdens een liveshow of een videoclip.

De titel ‘Fallin’ trees’komt voort uit een aantal persoonlijke ervaringen van Bas en staat eigenlijk voor hoe je kunt kijken naar tegenslagen in het leven. Hij bedacht de albumtitel al een flinke tijd geleden: “Vier jaar geleden ben ik gescheiden en gestopt met de baan die ik toen had. Ik was in Berlijn en ik dacht: alles valt om. Daarna maakte ik met een vriend een wandeltocht door de Eiffel. Tijdens die tocht fotografeerde ik veel omgevallen bomen. Een boom groeit omhoog, en zolang die omhoog gaat, is het een boom. Maar als-ie valt, is het geen boom meer. Het is dan wél voeding voor andere bomen in een bos. Ik begon met zo’n foto van een omgevallen boom voor de albumcover en dat is steeds meer geabstraheerd. Uiteindelijk bleef van de vorm alleen een streepje over: eentje op, en eentje neer. Eigenlijk iets heel gewoons. Bomen vallen soms om, dat is het leven. Dat is eigenlijk ook wat de thema’s van onze nummers samenvat.”André: “Soms waait het hard en dan vallen er veel bomen. En sommige bomen vallen om, omdat ze gewoon oud en op zijn. Maar zo’n omgevallen boom maakt ook weer ruimte voor iets nieuws.”

Zo’n titel is een prima kapstok waar je eigenlijk allerlei verschillende thema’s onder kwijt kunt. Zo gaat bijvoorbeeld ‘Valley of the mind’ over een reis die Mara maakte, en ‘Smooth’ over onderweg zijn. ‘Spaceman’ gaat ook over tegenslag: je wordt gelanceerd, raakt het contact met anderen kwijt en je blijft maar doorgaan. Leef je dan nog wel? Ben je eenzaam als er geen mensen zijn? Het roept de vraag op uit het bekende gedachtenexperiment: maakt een vallende boom geluid als niemand het hoort?

Als band kreeg LFrQx zelf ook een flinke ‘fallin’ tree’ te verduren tijdens het opnameproces, namelijk het overlijden van hun eerdere drummer Bert. “Hij heeft een beroerte gekregen en was ineens weg,” vertelt André. ‘We zaten op hem te wachten in de repetitieruimte toen we het hoorden. Die gebeurtenis heeft onbedoeld extra diepte aan het thema van de plaat gegeven.”

Inmiddels is in de huidige drummer Emiel een prima vervanger gevonden. Dat er nu een echt mens achter de trommels zit, is een belangrijk e verandering ten opzichte van WARE. “Daar lieten we een drumtrack meelopen tijdens optredens. Nu wilden we geen stomme computer, maar menselijke energie en ruimte voor emotie. Het kippenvel moest terug, “ vertelt Bas. “Als je samen live speelt, geeft dat een nieuwe chemie,” vult André aan. “Spelen met een computer erbij is qua dynamiek relatief arm. Je kunt nooit eens een duwtje extra geven.” En hoewel ze heel blij zijn met de huidige keuze, was dat in het begin toch wel even aanpoten. “De eerste keer dat we bij elkaar kwamen met vijf man, was ik bekaf,” vertelt Bas. “We waren gewend te spelen met een computer die altijd hetzelfde doet, maar nu viel het me op hoe bepalend de andere mensen zijn met wie je speelt. Dat is tof, maar wel even next level ‘erbij zijn met je kop’.” Bas omschrijft de nummers op het album als ‘redelijk elektronisch’. De bandleden hebben allemaal hele diverse achtergronden (uiteenlopend van folk tot metal) en daaraan geeft de elektronica een mooie toevoeging. “Het was wel fijn om daarmee een beetje uit het rock-achtige te komen,” meent hij. En hoewel de menselijke inbreng dus een grote rol speelt in hun muziek, deinste LFrQx er ook niet voor terug om te experimenteren met AI. “Daar zijn we echter gauw van teruggekomen. De leegte die daaruit voortkwam was fenomenaal,” stelt Bas. “Pas als je het naar je hand kunt zetten wordt het interessant,” meent Wim. “We zijn met vijf mensen die allemaal hun eigen muzikale voorkeuren en invloeden meenemen. Met ook nog AI erbij wordt het een kakofonie. Het brengt je meer van hetzelfde.”

De veelzijdige muzikale bagage van elk bandlid klinkt door op op deze plaat. Toch zijn er niet eenduidig albums of artiesten te noemen die hen tijdens het maakproces hebben geïnspireerd. Wim: “Als je je inspiratie bij een andere band zoekt, is het niet van jezelf. Ik vind Billie Eilish best gaaf, maar om nou te zeggen: ‘Ik wil een album maken zoals Billie Eilish’... Nee.” Zo staan de andere bandleden er ook in. Bas stelt dat de muziek voor hem een soort uitlaatklep is, een verwerking van wat de werkelijkheid allemaal aanbiedt. Die verwerking kun je niet bij een ander vandaan halen. André kan het wel inspirerend vinden om te zien hoe andere muzikale acts ooit opgekomen zijn en zich ontwikkeld hebben: “Ik zag laatst wat opnames uit de beginjaren van Kraftwerk: dat waren zulke trendsetters! Prachtig om te zien! Ik heb bewondering voor hoe zij een nieuwe stijl hebben uitgevonden en zelf hun instrumenten maakten. Dat waren visionairs.“ Maar daarnaast haalt hij ook inspiratie uit hele andere dingen, zoals de natuur of een bijzondere ontmoeting. “Ik werk als vrijwilliger bij een dagbestedingsproject. Dat is een tuin waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werken. Met sommigen van hen kan ik heel bijzondere gesprekken hebben, dat ik denk: ‘Goh, zo heb ik er nog nooit naar gekeken!’”

Hun eerste single ‘Mars’, verscheen al in 2023. Die werd aardig opgepikt door Pinguin Radio. ‘Mars’ was zelf opgenomen en gemixt, maar LFrQx liet het nummer masteren door Abbey Road Studios. Voor dit album is daar niet voor gekozen. Bas: “Ik had het erover met Mark van Kraak & Smaak; zij blijken het masteren zelf te doen en toen ik dat hoorde ben ik er zelf wat meer ingedoken. Toen ik ‘Spaceman’ had gemaakt heb ik geprobeerd het zelf te masteren. Uiteindelijk liet ik het toch doen door iemand die het meer in de vingers heeft, maar toen kregen we een platte EDM-versie terug. Die begreep niet was de bedoeling was en had het zo gemixt dat het in een club gedraaid kon worden. Maar onze muziek is niet bedoeld voor een club. Dan doen we het zelf beter. Abbey Road maakt hele mooie dingen, maar ik wilde hier een specifiek geluid hebben en dat kon ik hen niet duidelijk maken. De drums moesten klinken alsof ze in elkaar geklonken zitten, en ergens uit willen wat niet kan. De benauwdheid waar het nummer over gaat, moet echt in het geluid zitten. Wat ik ermee wilde zeggen, kwam er in mijn eigen master veel beter uit.”

LFrQx wil graag live spelen, maar op het moment van het interview zijn er nog geen optredens geboekt. Wel hebben ze alvast ‘live demo’s’ opgenomen, waarop te horen is hoe de band hun studioalbum naar het podium vertaalt. Het plan is om eerst in kleine kring te testen hoe het publiek op hun muziek reageert, en het daarna grootschaliger aan te pakken. Ze hebben al contact gelegd met zalen, dus het duurt vast niet lang voor we LFrQx live kunnen beluisteren.