Zaterdag 25 november vond de tweede editie van Randstad Rebels plaats. Deel één was een ironische ode aan Lazaru’s, het rockcafé dat recent moest sluiten maar even daarna toch weer open ging. Deze avond is de kleine zaal van de Nobel een plek om alles te doen wat in een kroeg niet mag. Vanavond zullen maar liefst drie bands hun recent uitgebracht singles laten horen, een ‘triple release party’ dus.

Hoofdorganisator Nando van Fool Circle komt het podium op gelopen met een grote grijns. Na een praatje met het publiek haalt hij nog snel even de verkiezingsuitslag aan: “Laten we snel beginnen voordat de cultuursubsidie wordt afgeschaft!”.

 

De Gijsjaradijsja Band: de gangmaker op het punkfeestje

Tja, welk genre ze onder vallen weten we niet, wat we wel weten: een grote (maar hele gezellige) chaos. Zelf noemen ze het hysterische pop. “Hebben jullie je stoelriemen goed vast? Veiligheid boven alles.” zegt zanger en zelfbenoemd YouTube-idioot Jochem. De band trapt af met het nummer ‘Als Ik Met Mijn Vrienden Op De Dansvloer Sta’. Een echt dansnummer met diepe bassen waar het publiek meteen van aan gaat. De vier bandleden die al op het podium stonden worden aangevuld met een vijfde, de gitarist, die nonchalant uit het publiek komt gelopen. Het nummer over ChatGPT wordt ook goed ontvangen door het publiek, en op een lied met de titel ‘Wat Ben Je Dan Slim’ wordt flink gedanst. Nadat de band er onvermoeid een aantal uitzinnige nummers doorheen heeft geramd is het volgens de zanger tijd voor ”een moment van rust”: “Adem in, even je bek houden, adem uit”. Maar veel tijd om tot rust te komen heeft het publiek niet, want een paar seconden later barst het zestal uit in gitaargeweld. Het punknummer ‘Niks Doen’ klinkt door het zaaltje met aan het eind een scherpe gitaarsolo. Daarna is het nummer ‘Fakking Irritant’ aan de beurt. Een lijst van hele irritante dingen wordt opgesomd waarna het publiek “fucking irritant” door de zaal scandeert. “We hebben last van optrekkend rechts, wat moeten we doen?” vraagt de zanger. “Eet alle rijken!” roepen de fans. Een uptempo nummer met een heldere boodschap: Eet alle rijken. Er wordt nogmaals fanatiek gedanst. De Gijsjaradijsja Band weet wel hoe ze een feestje kunnen bouwen, aan absurditeit geen gebrek. 

 

The Nectar Effect: melancholisch maar ook opzwepend

Als bijen op een pot honing komt het publiek nieuwsgierig af op deze vierkoppige band. De band zet een stevige set neer. Het viertal begint met het Soundgardenesque nummer ‘Can’t Love You’ en schudt het publiek even wakker. Tijdens ‘OK Paula’ deint het publiek zachtjes heen en weer. The Nectar Effect heeft een perfecte afwisseling van rustige en harde nummers. Zanger Koen: “Onze band had hiervoor een zangeres, speciaal voor deze avond hebben we haar teruggehaald!” Zangeres Dominique komt een glimlach het podium opgelopen. Het nummer ‘By Myself’ wordt ingezet met een lieflijk basriffje waar je warm van wordt. ‘Dying Again’ start rustig maar komt abrupt in een versnelling door een ruige gitaarsolo. Dan presenteert de band hun gloednieuwe single ‘Jimmy Ate My Peppers’. Een mix van funk en grunge met Pearl Jamachtige trekjes klinkt door de speakers. Koen zijn bril is inmiddels afgevlogen en toetsenist Tijmen hamert er nog even flink op los. De band sluit af met het nummer ‘Carnage’. Het strakke drumwerk maakt het nummer af.

The Nectar Effect is de perfecte soundtrack om ‘s nachts mee over de snelweg te scheuren: een tikje melancholisch maar toch opgewekt. Zoals Koen zei in een interview: “Met het ‘Nectar Effect’ doelen we op het kippenvelmoment dat je kan krijgen wanneer je sommige muziek hoort. Het is een bijna onverklaarbaar gevoel, waardoor je één wordt met de muziek. "Dat effect willen we ook bij het publiek bereiken.” Dat kippenvelmoment is vanavond zeker gelukt. 

 

Troubled: onrustig is het zeker

Na een wat moeizame soundcheck kan Troubled eindelijk beginnen. Achter de drums zit Nando, hoofdorganisator van dit evenement. Ze moeten even op gang komen, maar eenmaal vertrouwd met het podium kan het feest beginnen. Tijdens het uptempo nummer ‘Guilty’ wordt er een poging tot een polonaise gedaan maar die dooft tevergeefs snel uit. Bassist Mike: “Het volgende nummer gaat over een meisje, haar naam weten we niet meer”. Het nummer start melancholisch maar richting het einde laat de band ijzersterke rock klinken. Over rock gesproken: Troubled blijkt daar geen vaste betekenis aan te geven. Ze gaan van soft rock naar metal en alles daartussenin. Tijdens het nummer ‘Troubled’ komt de samenzang van de band goed naar voren waardoor het nummer staat als een huis, en bij ‘Cubic You’ ontstaat er zelfs een moshpit. 

Het hardste nummer van de avond begint heel lieflijk maar beetje bij beetje schroeft de band het tempo weer op. De haren van gitarist Thomas gaan los en er wordt gedanst door het publiek. Er vormt zich een rijtje mensen voor het podium die arm in arm heen en weer deinen op het tempo van de muziek en vervolgens headbangen. De band wordt steeds losser en hetzelfde geldt voor het publiek. Tijdens ‘You Can’t Tell’ wordt er opgeroepen tot een wall of death en dansen mede-organisator Rikkert en Rik (van Medgar) op het podium. Schoenen en sokken gaan uit en worden op het podium gesmeten. Rikkert gaat op de nek van Rik zitten en maakt nog een selfie met het publiek als aandenken. Het laatste nummer van de band, ‘Shiver’, is net uit en het publiek gooit zichzelf nog een keer in een moshpit.

 

Nadat de laatste noot heeft geklonken komt Nando glunderend achter zijn drumstel vandaan. Er hangt een opgewekte, kalme sfeer. Iedereen mocht vanavond zijn frustratie van de verkiezingsuitslag eruit gooien en van die gelegenheid werd gretig gebruik gemaakt. De organisatoren van Randstad Rebels zijn zichtbaar trots en dat mag ook wel: op naar de derde editie!

In februari 2024 organiseert Fool Circle in haar eentje events op meerdere zaterdagen - houd haar socials in de gaten!