Kutschurft is een hooggeleerd gezelschap: de band bestaat uit de doctoren Schurvt, Zmegma, Ranzz en Puzroggel, natuurlijk allemaal in masker. Het geheel geeft een GWAR-achtige indruk, minus het onderschieten met nepbloed. Na een intermezzo van hoempamuziek komen de heren op. Prominent op het podium draaien twee sappige stukken vlees aan het spit, een verwijzing naar het nummer 'Karbonade brigade' (tekst: "Vego, hou je kop, ook jou eten wij op"). Onder de noemer 'Nog 1 keer met volle zakken' lijkt de act vanaaf afscheid te nemen van meer dan alleen het goede fatsoen.
We openen met 'Met je kanus in me anus', en de titel van het nummer prijkt ook op verscheidene shirts van de hardcore fans die vandaag zijn gekomen. De lyrics zijn even grappig als zorgwekkend, maar of je moet ze al kennen of later opzoeken, want zoals bij veel metal maakt de bombarie van de instrumenten die in je gezicht kwakt de zang tot een ondergeschoven en verstikt kindje. Best practices voor BDSM delven daarna het onderspit in 'Met je tieten in de bankschroef'.
Ter illustratie zijn er op het beeldscherm achter de band foto's van opblaaspoppen en bescheten plees te zien. De techniek laat het een paar keer afweten, hilarisch genoeg ook tijdens 'Worst kaas scenario'. Een gemoedelijke pit is inmiddels ontstaan als alles weer op rolletjes loopt, waarbij iedereen die op z'n gat terecht komt meteen weer omhoog geslingerd wordt. De cirkel des doods die volgt (denk een pit, maar dan in een rondje) is echter wat slapjes. Het zweet zit inmiddels in de schoenen als we overgaan op 'In een waas van tenenkaas'.
De lollige stukjes tussen de nummers door bevatten Jambers-achtige voice-overs en een zanger die voor het contrast er wat politiek correcte disclaimers tegenaan gooit. Zowel mannen als vrouwen zijn het lijdend voorwerp van de liederen, zo blijkt wel uit 'Loeiend linke lesbiennes'. De toonaarden zwerven van Spaanse sferen voor alle pensionado's onder de toeschouwers naar gefolterde gitaren in heerlijke herrie die qua muziek en thematiek niet onderdoet voor Cannibal Corpse. Zelfs een elektrische contrabas en cowbell passeren de revue.
Klassiekers zoals 'Over smaak valt niet te fisten' en 'Kamikaze kamasutra' (willekeurig feit: de grootste kans op een penisbreuk heb je tijdens standje cowgirl) mogen niet ontbreken, terwijl (hopelijk niet gevulde) condoomballonnen tussen de toeschouwers heen en weer worden getikt. Een gruntende gast met molenwiekende manen, hulpjes in hazmatpakken die backing vocals verzorgen en een enkele crowdsurfer: het is een carnavalesk geheel.
Voor het jeugdsentiment wordt het introlied van de Beestenboerderij afgespeeld als meezinger, maar gaat dan over in 'Boer hoekt vrouw'. Iedereen die nog woedend is over het verdwijnen van het Spookslot kan zijn ongenoegen kwijt in 'Efteling ellendeling'. Het einde is in zicht, en het publiek smeekt om een toegift, maar men is helaas al overtijd. Deze energieke avond is gelukkig geen miskraam, dus heel misschien zit er in de toekomst alsnog een reünie in.