Three Altars Burning in Gebr. de Nobel Three Altars Burning in Gebr. de Nobel

Onverwacht mag Ascension de matinee aftrappen. Originele opener Venenum blijkt eerder op de dag met de tourbus in Duitsland gestrand te zijn, waardoor de opbouw en daarmee de aanvang ruim een uur vertraging oploopt. Ascension is een favoriet in het black metalcircuit en de nieuwe opener is het wachten waard! Ze trappen af met de twee openingsnummers van hun nieuwe plaat ‘Under Ether’, waarna ze direct overgaan op meesterwerk ‘Consolamentum’. Andere hoogtepunten uit hun brede setlist vandaag zijn ‘Fire and faith’, ‘Deathless light’, ‘Ecclesia’ en ‘Bring me light’, waarvan de kans dat ze die laatste überhaupt ooit live zouden spelen nihil werd geschat.

De diversiteit van de vocalen, de kwaliteit van de solo’s en de meesterlijke belichting (met wat kleine schoonheidsfoutjes) maakt het geheel een show met bijna alleen maar hoogtepunten. Complimenten ook aan de techniek hoe ze in zo’n rottempo de zaal hebben kunnen opbouwen, soundchecken en dan ook nog eens zo’n goede show neerzetten.

Met één ep en één full-length is Venenum relatief gezien een nieuwkomer, maar live weten ze zich uitstekend te presenteren. Door de eerdergenoemde vertaging is hun show helaas uitzonderlijk veel ingekort tot een half uurtje. Als afsluiter spelen ze alle ‘Trance Of Death’ nummers (I t/m III) uit 2017.

De death metal van Venenum is doorspekt van opzwepende drums en psychedelische riffs. De vergelijking met Oranssi Pazuzu is dan ook makkelijk gemaakt. De riffs slepen je mee naar de hoogste pieken en diepste ravijnen van je psyche en op het moment dat ze klaar zijn heb je zeker nog een paar minuten nodig om terug te keren naar de realiteit.

De vermoedelijk laatste show in De Lage Landen van Necros Christos (hoewel dat ze dat eerder gezegd hebben) is meer dan genoeg reden om de band nogmaals te aanschouwen. In de 18 jaar dat ze bestaan heeft de occulte black/death metal band ontelbare splits, ep’s en demo’s uitgebracht en drie full-length’s waarvan ‘Domedon Doxomedon’ hun laatste is, dus de verwachting is dat deze het grootste deel van de setlist overheerst.

Necros Christos staat bekend om de instrumentale intermezzo’s die ze tussen de nummers door spelen als sfeerverhogend middel, maar hier is vandaag helaas geen tijd voor. De setlist is drastisch ingekort en de band speelt in rap tempo door. Hierdoor weten ze wel het publiek gevangen te houden en wijkt de aandacht geen moment af, iets wat bij eerdere shows nog wel eens gebeurde.  De muziek staat als een huis, zanger Mors Dalos Ra is zeer goed bij stem en de solo’s van The Evil Reverend N. trekt eenieder dieper richting het kwaad.