Resumerend naar de recensies zoals verschenen op onze website en de nasmaak die deze editie van Werfpop ons heeft gegeven. De datum van 16 juli bleek uitstekend gekozen, aangezien de omringende weekenden natter waren. Het bleef deze zondag bij een enkel buitje tijdens de geweldige afsluiters Apocalyptica en Multiplex MC & Friends. Er waren meerdere energieke en dansbare hoogtepunten. En het goede geluid, de verzorgde aankleding en vele extra's die het festival elk jaar tot een geheel maken, waren weer van de kwaliteit zoals we van Werfpop mogen verwachten.
Het is het eind van de maand en we blikken nog één keer terug op Werfpop 2017. Welke muzikale acts hebben een goede indruk achtergelaten? Van wie kopen we de nieuwe plaat? En wat hopen we live nog eens te zien?
©
Nike Liscaljet
©
Ruben Verheul
De energieke cellisten van Apocalyptica kwamen speciaal om het 20-jarig bestaan van hun debuutalbum 'Plays Metallica By Four Cellos' te vieren. Het publiek moest er, in tegenstelling tot 20 jaar geleden, nog wat aan wennen om zelf de vocalen te verzorgen. Maar dankzij de ervaring van de heren, die uit alle poriën van hun lichamen droop, kreeg het publiek al snel de smaak te pakken.
Op de andere helft van het terrein verzorgde Multiplex MC met zijn vrienden van onder andere de Leidse Breakbeat Community een bewogen feestje van jungle, drum 'n' bass en dubstep. De positieve vibes werkten aanstekelijk en het publiek stampte de dansvloer tot een modderveld.
©
Eef Ringers
©
Stephan C. Kaffa
Redelijk volgens onze voorspelling kwam tijdens openingsact Liquid Sun Orchestra de zon een beetje door de wolken. Al vanaf het eerste nummer werd er voorzichtig wat gedanst. En zoals ze zelf terecht opmerkten “beginnen we er net in te komen, moeten we weer naar huis...echt KUT!”
Het is ook nog rustig, wat publiek betreft, wanneer Fifty Foot Combo het podium betreedt. Maar de band zelf legde de lat al hoog met hun aanstekelijke en strak gespeelde psychedelische rock ’n’ roll. Dit optreden had meer toeschouwers verdiend.
©
Eef Ringers
©
Jan Louis van den Oever
Death Alley was zeer goed in staat om het publiek van de avond goed los te schudden, met een heerlijke bom van psychedelische hardrock met sterke metalinvloeden. Het metaforische dak werd van het veld af gespeeld en het publiek daarin meegetrokken.
Hoewel er op het podium bij Merdan Taplak en zijn beatbrass Orkestar in verhouding niet zoveel gebeurde, stroomde ook hier het veld vol en werd er uitbundig gedanst. De band had ook een feest te vieren met een 10-jarig jubileum en kwam zogezegd "voor de opwarming én het feest".
©
Nike Liscaljet
©
Stephan C. Kaffa
Gentleman’s Dub Club kon zeker niet gemist worden. De mannen uit Leeds lieten het hele veld skanken en dansen. De dikke bass, blazers en reggae-riff, en de opzwepende frontman vormden een fijn cadeautje van de festivalorganisatie.
Ook de jongens van Dubioza Kolektiv waren een welkome verrassing voor menig bezoeker. Rennend met bordjes waarop “Hey!”, “Make”, “Noise” moedigden ze het publiek vanaf de eerste minuut aan. Dat, en de flinke dosis Balkangrappen. De liefde en vreugde spatten er vanaf en werden in toenemende mate teruggegeven. Stilstaan was onmogelijk. Het was Werfpop zoals we dat kennen, en het was weer veel te snel voorbij!