Als je Kira's recente staat van dienst en plannen voor de toekomst leest, vraag je je af of deze wedstrijd nog wel zo'n noodzaak voor haar is. Speeltijd op grote radiozenders, een internationale tour, deelname aan De Beste Singer-Songwriter van Nederland – heeft zij de Award nog nodig? Hoe dan ook, ze staat er en ze mag de avond openen.
Ongecompliceerde pop met even ongecompliceerde teksten, maar wel goed. Sterke muzikanten, een verschrikkelijk goede stem die desondanks soms verdrinkt in het geluid van de band. Staat Kira hier nou als singer-songwriter met backing band? Je gaat het denken wanneer ze de bandleden introduceert alsof we bij de opnames van een kindertelevisieprogramma zijn. Of wil de band echt een geheel zijn? Wellicht dat de juryleden ook op deze ambiguïteit doelen als ze aan het eind van de avond zeggen dat Kira nog niet “echt een geheel lijkt”.
The Movement wint POPgroningen Talent Award 2016
Deze vrijdagavond wint "gewoon rock" met overmacht
Op vrijdagavond is het weer tijd voor de finale van de POPgroningen Talent Award. Sinds begin dit jaar zijn talloze bands en artiesten bezig om hier te komen, op het hoofdpodium van Vera. Na de halve finales in Simplon waren er echter maar vier namen die ook daadwerkelijk door mochten: Kira, Hollow Men, Franky Age en The Movement. Het publiek was er snel over uit wie de winnaar moest worden. Maar was The Movement naast het populairst ook echt het best?
Kira
Hollow Men
De volgende dertig minuten speeltijd zijn voor Hollow Men, een band die nog maar ongeveer een jaar bestaat en die in die tijd flink is gegroeid. Niet alleen muzikaal, maar ook met alles eromheen. De band heeft zelfs een eigen crew, en eigen t-shirtjes. Je kan ze in elk geval geen gebrek aan ambitie toeschrijven en het zorgt voor een hele toffe lichtshow.
Ook de muziek barst van de pretenties, wat deels een goede zaak is. De gevoelige, in de basis akoestische pop klinkt strak en heeft zeker potentie om een groot publiek te bereiken. Al mag er wel iets meer pit in, vindt ook de jury. Fake it 'til you make it kan best een goed recept zijn om verder te groeien. Maar Hollow Men moet wel oppassen bij de grens tussen showmanship en pure theatraliteit. De dramatische beweginkjes, de bro-kopstoot tussen zanger en gitarist – we staan nog niet in Madison Square Garden, jongens.
Franky Age
Als derde finalist nog zo'n showman. De band van Franky Age begint met spelen en de frontman in kwestie komt het podium op geparadeerd in een bontjas. Franky trekt alle aandacht naar zich toe – refereert ook constant met 'ik' in plaats van 'wij' – en loopt losjes zingend rond op het podium.
De band mag er echter ook zijn, ijzersterke muzikanten allemaal. Maar ze kunnen zich niet allemaal even goed inhouden. Wat de muziek nodig heeft en wat je allemaal kan als virtuoos muzikant zijn vaak twee verschillende dingen, vanavond klinkt het bij vlagen echt rommelig. Het is eigenzinnige muziek, zeker, maar het is wel de vraag of Franky Age zijn uiterlijke coolheid ook muzikaal kan bijbenen. Vanavond lukt dat niet helemaal.
The Movement
Naar eigen zeggen maken ze “gewoon rock”, de mannen van The Movement. Welke band belichaamt tegenwoordig 'gewoon rock' als geen ander? Juist, Foo Fighters. Voor de prijs van een Vera maandkaart zie je hier vanavond een zo mogelijk perfecte uitvoering van het Foo Fighter-concept, geen slechte deal.
Met verreweg het meest oprechte plezier van iedereen die hier vanavond speelt, ramt het viertal met overlopende energie de ene na de andere uiterst strakke rock-anthem uit zijn gitaren. Uit het op en neer springende hoopje haar voor op het podium komt een stemgeluid waar Dave Grohl identificatieproblemen van krijgt. Geweldig goed, scheurend en juist bij de veel ruigere stukken komt de stem helemaal tot zijn recht. De ruigere stukken zijn sowieso tof, ook omdat we daar iets uniekers zien dan een pure kopie.
Het is heerlijk om ze aan het spelen te zien, en iedereen in de zaal lijkt het daarmee eens te zijn want het applaus is – voor het eerst vanavond – keihard. Er wordt om een toegift gevraagd, maar als de mannen hun gitaren weer oppakken, laat de organisatie toch even weten dat dat echt niet de bedoeling is. Ze hebben al gewonnen - weten zij, weten wij – maar je moet wel sportief blijven. Daarom is het ook een rare actie van de host als hij alvast The Movement min of meer tot winnaar uitroept.
Winnaar 2015: Vikings in Tibet
Terwijl de jury zich beraadt, mag de winnaar van vorig jaar een kleine set spelen. De jongens van Vikings in Tibet hebben enorm veel aan hun muziek gesleuteld het afgelopen jaar, natuurlijk mede mogelijk gemaakt door het winnen van de Award. Hun debuutalbum lijkt nu toch echt bijna klaar en vanavond spelen ze dan ook enkele nieuwe nummers.
Vrolijker, dansbaarder dan wat we van ze gewend zijn. Maar het wordt nooit volledig disco, vooral ook omdat de zang altijd dat slomige, dromerige element behoudt. Goede set, al lijkt het publiek vooral gewoon meer van The Movement te willen horen.
Uitslag
Als de bands, organisatoren en de leden van de jury zich op het podium hebben verzameld, neemt juryvoorzitter en Vera-programmeur Peter Weening het woord. Met onderhand vertrouwd aandoende beknoptheid gaat hij de bands bij langs. Wie als band inhoudelijke kritiek hoopte te krijgen, komt enigszins bedrogen uit. Ze moeten het met een paar woorden doen, die bovendien qua algemeenheid de nikszeggendheid benaderen. “Leuk, maar geen geheel”, “meer pit”, “rommelig”, etcetera. Voor The Movement zijn nog minder woorden nodig, want het publiek neemt het over van Weening: de sympathieke rockers uit Eenrum winnen verdiend de POPgroningen Talent Award 2016 en het bijbehorende prijzenpakket.
Het blijft een rare boel, zo'n muziekwedstrijd. Als mogelijkheid om je muziek te showcasen is het prima, maar het wedstrijdelement is een noodzakelijk kwaad. Als vanavond enkele artiesten echt chagrijnig en verongelijkt afdruipen, ontevreden met de uitslag of het jurycommentaar, dan vraag je je toch af of dit nou echt de beste manier is om lokale muziek te promoten. Het competitie-element overheerst en aangezien muziek geen kwestie is van wie het snelst 100 meter kan rennen, is dat eigenlijk een raar gegeven.
Dit jaar wonnen de mannen van The Movement. Komend jaar houden we ze nauwlettend in de gaten. Wie ze gemist heeft, kan 5 mei in de herkansing op Bevrijdingsfestival Groningen. Daar spelen ze om 17.00 op het Local Heroes podium.