Voorprogramma LGHTNNG klinkt interessanter dan Satellite Stories

De vrolijke en speelse gitaarriffs van de hoofdact niet bepaald indrukwekkend

Tekst: Marissa Snitjer Foto's: André Eggens ,

Op zaterdagavond is de grote zaal van Simplon redelijk goed gevuld tijdens het concert van Satellite Stories. Een Finse indieband die gekenmerkt wordt door vrolijke gitaardeuntjes en snelle ritmesecties. De band heeft inmiddels al drie albums afgeleverd en is op dit moment bezig met een wereldtour. De band reist van New York naar Helsinki en van Groningen tot Hamburg. Het voorprogramma wordt verzorgd door het Groningse LGHTNNG, een band met een heel eigen synthpopsound, wat sterk doet denken aan de jaren tachtig.

LGHTNNG

De avond begint mysterieus met enkel een rookmachine en een paar gekleurde lichten die van achter de muzikanten de zaal in schijnen. Slechts de silhouetten van LGHTNNG zijn zichtbaar. De mooie lichtshow waar enkel de kleuren paars, roze en blauw zichtbaar zijn in combinatie met de rookmachine doet professioneel aan. Niet alleen over de uitstraling van de bandleden zelf is nagedacht, maar over het gehele plaatje als live-act. De sfeervolle jaren tachtig synthpopgeluiden klinken aangenaam en er wordt gespeeld met een mooi contrast tussen synthesizers en gitaar. Er staan drie ervaren muzikanten op het podium en dat is vanaf het eerste moment van spelen zichtbaar én hoorbaar.

De stem van zangeres Doortje Hiddema klinkt alsof het gemaakt is voor de muziek van LGHTNNG. Haar vrouwelijke, haast lieflijke stem klinkt dromerig, waardoor het samen met de synthesizers warm en sfeervol klinkt. Naarmate het optreden vordert lijken de bandleden wat losser op het podium. Door de danspassen van Doortje krijgt ze het publiek zowaar al met zich mee en wordt er voorzichtig gedanst. Wanneer de single Sharks wordt gespeeld klinkt er een zacht gejuich vanuit het publiek en na elk nummer klinkt het applaus luider. Groningen is met LGHTNNG een prachtige band rijker en in 2016 gaan we nog veel van hen zien en horen.

Satellite Stories

Na een korte ombouw begint de hoofdact Satellite Stories al snel aan hun show. Voordat de bandleden het podium oplopen spreekt een Simplonmedewerker het publiek nog even toe: “Naar aanleiding van de aanslagen van gisteren willen we graag één minuut stilte houden voor het optreden, zodat we even met onze gedachten bij Parijs kunnen zijn.” Een erg mooi gebaar wat door alle bezoekers serieus wordt opgevat. Na een minuut van stilte komt de band oplopen en begint aan zijn set. De speelse gitaardeuntjes voeren van begin tot het eind de boventoon. De sound van Finse band Satellite Stories is vrolijke indie, wat vergelijkbaar is met Two Door Cinema Club en met Foster The People. Het is dan ook vrij lastig om stil te blijven staan tijdens het optreden.

De band speelt een degelijke set. Het is een steady optreden, maar zowel de muziek als de liveshow springt er niet uit. De speelse gitaarriffs en de zich in elke liedje herhalende drumtempo’s gaan er bij het publiek gemakkelijk in, maar de band kleurt wel heel veilig binnen de lijntjes van dit genre. Er zit te weinig variatie in de liedjes, waardoor er wat dynamiek in de set mist. De hitjes van de band, zoals Kids Aren’t Safe In The Metro, worden met veel enthousiasme door het publiek ontvangen. Vanavond betreft duidelijk een avond met aanhangers van deze band. Na krap een uur gespeeld te hebben verlaat de band het podium heel kort, waarna een toegift van slechts één nummer volgt. Een kort, energiek en vrolijk optreden, maar een te degelijke set om daadwerkelijk indruk te maken.