Van de vijf groepen mag Miscall, afkomstig uit Klazienaveen, vanavond het spits afbijten. Het viertal trapt af met melodieuze trash metal die de aanwezigen meteen doet overwegen toch maar de oordoppen in te doen. Aan een rustige inleiding wordt vanavond niet gedaan. Er wordt vrij goed gespeeld en zanger Anne Westerhof is aanstekelijk enthousiast, maar de zaal nog wel erg leeg. Een krappe twintig man is de score en dat heeft zijn invloed op de sfeer, er gebeurt niet veel in de zaal. Westerhof constateert dat zelf ook maar laat zich niet uit het veld slaan. Het is duidelijk dat hij en de band komen om gewoon lekker te spelen, en dat doen ze. Complimenten voor het zichtbare plezier dat de jongens hebben, voor een groter publiek lukt het ze ongetwijfeld de zaal ondersteboven te spelen.
Plaatpresentatie Visionary666 blijft relatief tam
Minder spektakel dan verwacht op metalfeestje in Simplon
De Twentse death metalband Visionary666 doet vrijdagavond Simplon aan voor een albumreleaseshow ter ere van hun nieuwe plaat Into Abeyance. En wat is een feestje zonder vrienden, zullen de tukkers gedacht hebben. Naast de hoofdact zijn er vanavond nog vier andere metalbands present om de toeschouwers eens een flink pak rammel te geven.
Als tweede treedt het Groningse Insurrection aan. Met het hoge stemgeluid van vocalist Marten Hutten en de melodieuze stukken afgewisseld met retesnelle blastbeats bouwt de band duidelijk op de traditie van grote death metal acts als Carcass en Death. Jammer genoeg ontbreekt bij Insurrection net datgene wat deze bands nou juist wel speciaal maakt, en dat is een show. De jongens komen op, spelen hun nummers en gaan weer. Toegegeven, Hutten probeert het publiek nog wel een paar keer op te zwepen maar de opkomst is nog steeds te laag om dit echt te laten slagen.
Het lijkt zo’n beetje de tendens van de gehele avond te worden. Ook Dead End, toch alweer veteranen in de metalwereld, weet van zijn optreden niks echt speciaals te maken. Gezegd moet worden dat de heren het, in tegenstelling tot hun voorgangers, ook niet echt proberen. Er wordt geen boe of bah tegen het publiek gesproken en daardoor komt het ook hier maar niet los vanavond. Zonde is dit wel. Dead End is vanavond terug na tussen 1988 en 1993 bestaan te hebben, toch de hoogtijdagen van de slepende death metal die ze maken. Met wat extra moeite had er ook in dit optreden meer gezeten.
Als dan de hoofdact aantreedt is het wel duidelijk dat de lege zaal permanent is. Ook Visionary666 staat voor een kleine veertig man te spelen. De mannen laten zich hier echter niet door van hun stuk brengen, muzikaal wordt er ten opzichte van de vorige acts een schepje bovenop gedaan. Het viertal speelt keihard, loeisnel en retestrak. Meermaals wordt er door zanger en bassist Sven opgeroepen om dan toch eens de beuk er in te gooien. Voorzichtig aan wordt er wat geheadbangd, een beetje geduwd maar het lijkt toch te rustig. Een hoger bezoekersaantal had deze avond ongetwijfeld veel goeds gedaan, maar toch doen de bands niet veel meer dan hun nummers afspelen en dat is zonde in een genre waar je juist van zou verwachten dat er op het podium alles kan gebeuren.
Maar wat is dat nu? Het Braziliaanse Matricidium komt nog op om de avond af te sluiten. En wat blijkt, ze doen het in stijl. Eigenlijk laten de Brazilianen vanavond als slotact pas echt zien hoe het bij een metalconcert hoort te gaan. Vanaf het begin spat het plezier en enthousiasme er bij de heren vanaf, de zanger staat meer naast het podium dan erop en loodzware riffs worden onafgebroken tegen het publiek aangesmeten. De avond kwam traag op gang, maar de Brazilianen weten deze voor de diehards toch nog te redden.