Boogie Chillers presenteren debuutalbum in thuishonk Vera

Down from the Tree: afwisselende, vrolijke en dansbare garagerock

Tekst: Saskia Evers Foto's: Harold Zijp ,

De leden van Boogie Chillers vertelden onlangs aan 3voor12 groningen dat de band de stad uit wil. Dankzij de Popronde gebeurt dat ook. Echter moet de presentatie van de allereerste langspeelplaat, Down from the Tree, natuurlijk wel in het thuishonk plaatsvinden. Donderdag 5 november staat het garagerocktrio in Vera, waar het drietal het publiek van de plaat laat proeven.

De support wordt vanavond verzorgd door The Obamas, een garagerock-/punkband uit Groningen met leden uit bands als The Swains, The Fuckups en The Monroes. De band knalt er na zichzelf kort voorgesteld te hebben instrumentaal lekker in. Opvallend is het orgel, waarmee in het begin een duister geluid wordt gecreëerd. Het maakt dat je je in Transsylvanië waant en elk moment Dracula verwacht te ontmoeten. Even later gaat dankzij een mondharmonica de reis door naar westerngebieden in de Verenigde Staten.

Pas bij het derde nummer trekt de frontman zijn strot open. De energie van het gezelschap oogt aanstekelijk. Toch laten de catchy ritmes en opzwepende beats de hoofden van het publiek slechts voorzichtig en tam meebewegen. Dan loopt de frontman zonder waarschuwing het podium af en volgt er wederom een instrumentaal nummer. Er zijn duidelijk surfinvloeden hoorbaar en de klanken zouden niet misstaan in een mysterieuze detectiveserie. Na een half uur is het tijd voor het laatste nummer. "Daarna gaan we lekker chillen met Boogie", aldus de frontman.

Bij Boogie Chillers is het publiek minder tam: er wordt iets meer gedanst en hoofden knikken enthousiaster mee. Het garagerocktrio zegt zelf in zijn bio over een dosis soul te beschikken. Voor een garagerockband is het materiaal inderdaad overwegend opgewekt en live zelfs vrolijker dan op de plaat. De muziek klinkt melodieuzer, is aanstekelijk en dansbaar; zoals een enkeling vooraan ook laat zien. Maar de muziek heeft ook andere kanten: In The Blood roept bijvoorbeeld een mysterieuze vibe op die vlak na Halloween zeker passend is.

Frontman Teade Jagersma en frontvrouw Fiona van Gelder nemen qua zang afwisselend het voortouw, maar laten hun stemmen ook regelmatig samensmelten. Van Gelder heeft ook duidelijk nagedacht over haar outfit: haar felrode rok en verder zwarte outfit blijken een unieke match met haar gitaar.

Na enkele nummers verwijst Jagersma naar (tevens 3voor12 groningen-)fotograaf Harold Zijp, die een foto heeft gemaakt voor de achterkant van het album. Zijp krijgt naast de plaat ook nog twee biertjes. Vervolgens wordt het titelnummer van het album ingezet. Even later neemt de band ook de tijd om de andere fotograaf, Het Viadukt en natuurlijk het aanwezige publiek te bedanken.  

Als het tijd is voor de toegift neemt de band niet eens de moeite om het podium af te lopen. Achter de geluidsinstallatie wordt even overlegd, de bandleden nemen een slok drinken en lopen weer naar hun plek. Het gezelschap neemt afscheid met Toxic, een Britney Spears cover. Hoewel Boogie Chillers de hit in een volledig ander - en voor de garagerock-liefhebber prettiger - jasje steken, bedaart het publiek meteen. De voorkeur gaat duidelijk naar het eigen materiaal.