Rats on Rafts heeft de altijd wat oneerbiedige taak om de avond te openen. Het mondjesmaat binnendruppelende publiek blijft voornamelijk afwachtend achterin de zaal staan en pas tegen het eind van het optreden worden de voorste paar meters van de zaal bevolkt. Het levert een wat afstandelijke sfeer op die Rats on Rafts op basis van kwaliteit en inzet zeker niet verdient. Live bewijst het viertal keer op keer één van de beste bands van Nederland te zijn. De constante drive, heerlijke agressie en het gevarieerde songmateriaal vervelen nooit.
Knap is ook hoe bassist Jaap van der Velde (van Yuko Yuko en The Homesick) schijnbaar moeiteloos invalt voor de aan zijn arm geopereerde Florian Veenhuis. Zeker omdat de bas, samen met de drums, de drijvende kracht achter de sterke post-punk/noise-rock sound is. In uitgesponnen nummers als Jazz en (Machine) 1-6-8 bouwt het monotone drum- en basgeluid zich op, tot gitaarerupties de boel openbreken en heerlijke chaos brengen. Enkele nieuwe nummers klinken nog wat onwennig en af en toe iets te chaotisch, maar met name de nummers van laatste plaat Tape Hiss zijn vanavond bij vlagen overdonderend goed gespeeld.
#DeNacht15: Garage en Egyptische dansmuziek in Albertus
Rats on Rafts, The Black Cult, traumahelikopter en CLF in de Sociëteit
Eén van de leuke dingen aan De Nacht van Kunst & Wetenschap is dat je op locaties komt waar je normaal niet zo snel naar binnen zou gaan. De sociëteit van Albertus Magnus is voor veel bezoekers vanavond zo'n locatie. In de kots- en bierdampen van de studenten spelen Rats on Rafts, traumahelikopter, The Black Cult en Cairo Liberation Front.
Rats on Rafts
The Black Cult
Een thuiswedstrijd is ook niet altijd makkelijk, maar het Groningse The Black Cult haalt alles uit de kast om er een feestje van te maken. De redelijk gevulde zaal blijkt echter nog wat te stug op dit moment van de avond. Dat neemt gelukkig niets weg van de kwaliteit van de band die elk optreden weer wat beter lijken te worden. Veel nieuwe nummers van de aankomende plaat vanavond, waarbij maar weer eens opvalt hoe rauw én catchy de jonge Groningers zijn. Het is niet alleen maar verstand op nul en rammen, maar er is aandacht voor de melodie, wat slimme rustmomenten en tempowisselingen. Hoewel nog niet alle nummers vlekkeloos gaan, laten ze horen dat de garageliefhebbers de komende tijd veel van ze kunnen verwachten.
traumahelikopter
Dat traumahelikopter inmiddels een grote naam is in Groningen is goed te zien. Zodra ze opkomen gaat het vrijwel meteen los op de voorste rijen. Hoewel de muziek eigenlijk heel basis is, met twee gitaren en een half drumstel, weten de mannen er mede door veel live-ervaring een afwisselende en spannende show van te maken. De drie bandleden spelen vol vuur en dat werkt aanstekelijk. Toch mis je bij sommige nummers de diepgang in het geluid door de afwezigheid van een basdrum en basgitaar.
Gaandeweg groeit traumahelikopter, na een wat wankel begin, door tot de band die we inmiddels zo goed kennen. Veel sterke en melodieuze nummers van beide platen, die ondanks dat je ze al tien of twintig keer hebt gehoord nog steeds goed zijn. Een ijzersterke cover van The Jesus & Mary Chain laat bovendien een wat meer opbouwende en psychedelische kant van de band horen, die ook erg in de smaak valt. De Albertusleden krijgen ze nog niet mee, maar verder zijn er in de gehele onwelriekende zaal lachende gezichten te zien. Een ideale toevoeging aan een bijzonder avondje op een a-typische locatie.
Cairo Liberation Front
Nadat er de hele avond garage en rockbands gespeeld hebben, staat er nog een eigenzinnige act op het programma. Een act die nóg eigenzinniger tot bijna absurd wordt door deze vreemde locatie. Die act is het electro dj-gezelschap Cairo Liberation Front. Deze twee Tilburgers hebben al genoeg roem vergaard dankzij hun gekke shows, en omdat ze de laatste act van de avond zijn, verwacht je dat dit een van de drukst bezochte optredens wordt. In de realiteit blijkt de opkomst mee te vallen, tot grote verrassing van de 'echte' fans en kenners van CLF. Eén van de mogelijke verklaringen is de ongewone locatie, waar het doelpubliek van CLF en de 'gewone' mensen normaal gesproken niet komen.
Het begin van het optreden is een beetje lauw. Cairo Liberation Front heeft echter wat trucs om de boel op gang te brengen. De MC vraagt het publiek om wat dichterbij te komen om te dansen en later komt hij zelfs met een supersoaker gevuld met wodka tevoorschijn. Die wordt meteen in gebruik genomen, samen met een fles wodka die aan het publiek gegeven wordt. De wodka begint te werken en de tientallen theedoeken die uitgedeeld worden door de MC gaan de lucht in, net als de voetjes vooraan bij het podium. De wierook die CLF tijdens hun optreden opsteekt, komt vanavond van pas als nooit tevoren.
Naarmate de show vordert, verdwijnen de meeste pottenkijkers en blijft er een 'harde kern' over: een groep die voor CLF gekomen is met het doel om er een feest van te maken. Dat lukt ook wel, zeker als het overgebleven publiek het podium opgeroepen wordt om op te dansen. Het wordt een privé Egyptisch trouwfeest en zelfs een paar aanwezige Albertus-leden weten het podium te bereiken. Deze bijzondere avond vol met garage, wordt met dit dj-duo afgesloten met een elektronisch feestje.