Moss kan de verwachtingen niet helemaal waarmaken

Nederlands grootste indierockband kan publiek slechts bij vlagen boeien

Tekst: Jeroen Sturing Foto's: Jan Westerhof ,

Moss staat vanavond al voor de tweede keer dit jaar in Groningen. Op 9 mei stond deze bekende Nederlandse indieband namelijk al in Vera. Toen speelde het een fantastische set en liet het de bezoekers een memorabele avond na. Vanavond staan ze in de kleine zaal van de Oosterpoort. Het zal hard werken worden om het niveau van die avond in mei te evenaren, Moss waagt de poging.

Moeizame set

Om 21:00 uur precies klinken de donkere klanken van de titeltrack van het laatste album We Both Know the Rest is Noise, de standaard set opener van Moss. Normaal gesproken een goed nummer om in de stemming te komen, maar vanavond loopt alles net even anders. De band levert zoals gewoonlijk een strakke set, maar kan de matig gevulde zaal slechts bij vlagen boeien. Frontman Marien Dorleijn maakt gedurende de hele set een vermoeide indruk, hij kijkt constant op z’n gitaar, timet wel eens verkeerd, en laat stiltes tussen de nummers vallen.

Ook de setlist werkt niet mee. Pas bij het vierde nummer, Slower End, weet de band de sfeer in de zaal te krijgen, die vervolgens na drie nummers weer wegebt. Al snel volgt de hitsingle I Apologise (Dear Simon), maar ook dat nummer is wel eens beter ontvangen. Het lijkt voor Moss ‘trekken aan een dood paard’, in deze zaal is niet al te veel beweging te krijgen. De keuze voor de Oosterpoort is ook vreemd, omdat de show in Vera van afgelopen mei ook al niet uitverkocht was.
 

Sky Full of Ghosts

De zaal krijgt wel een nieuw nummer te horen. Met de vermoedelijk getitelde song Sky Full Of Ghosts laat de band een ander verfrissend geluid horen. Het heeft elementen van reggae, rock en indie, maar klinkt toch onmiskenbaar als Moss. Het nummer geldt als welkome afwisseling in de set, waarin het meest donkere album, We Both Know the Rest Is Noise, met acht nummers het best vertegenwoordigd is.

Niet lang hierna ontstaat een moment van verwarring tussen de bandleden. "Dit moeten we misschien even uitleggen," aldus drummer Finn Kruijning. "Elke keer maakt iemand anders de setlist, nu heeft Marien hem gemaakt, maar hij heeft hem nu zelf door elkaar gehaald." "Heb ik de hele ochtend over een goede opbouw nagedacht, en nu is de opbouw weg," lacht Dorleijn.

Toegift

Als de band terug het podium opkomt voor de toegift, wordt er vanuit de zaal om Unilove geschreeuwd. Waarop Dorleijn antwoordt: "Unicorn? Nou op zeer speciaal verzoek dan." Wat volgde was het best ontvangen nummer van de avond. Het laatste nummer van de set, Bruised gezongen door bassist Koen van de Wardt, wordt minutenlang uitgerekt doordat er een op zichzelf staand instrumentaal nummer aan vast wordt gekoppeld. Voor het publiek in de Oosterpoort duurt dit te lang; de zaal begint leeg te stromen. Dit komt waarschijnlijk ook doordat Oscar and the Wolf op het punt van beginnen staat in de binnen zaal. Zonde, en onverdiend voor Moss, die minder krijgt dan het verdient vanavond.